ساخت و حنابندان اصلی ترین بخش عروسی بندری را تشکیل می دهند. ساخت = اسم مصدر یا مصدر متعدی به چَم (معنی) ساختن، سازش، ساختگی، آمادگی، ساز و برگ، ساخته و طرز شکل و فرم چیز ساخته شده. با توجه به این معانی، «ساخت» در فرهنگ مردم هرمزگان به چم: بردن لباس عروس از خانه داماد به منزل عروس همراه با ساز و آواز و پایکوبی را می گویند.
خوانچه، سینی یا سینی هایی که محتوی نقل و نبات و حنا وگلاب و پار چه های رنگارنگ و لباس های آماده بر سر می نهند و از کوی و برزن همراه با ساز و دهل به منزل عروس برده و توسط زنان به حاضران مجلس نشان داده می شود. این رسم دیرینه هنوز هم رواج دارد و به اصطلاح ، " ساخت بَرون " نامیده می شود .
مراسم حنابندان یکی دو شب قبل از عروسی شروع و شب آخر ختم می شود بدین ترتیب که عده ای از نزدیکان عروس و داماد درمنزل آن دو جمع می شوندو طی مراسمی دست و پای عروس و داماد را با خمیر حنا رنگین می سازند
در جریان حنا بندان معمولا هشت زن چهارنفر سمت راست و چهار نفر سمت چپ عروس و داماد قرار میگیرند و درحالی که هر یک دستمالی در دست دارند ابیاتی با آهنگ می خوانند،
پس از اتمام کار دست و پای حنا بسته را با دستمال های مخصوص سه گوش زری دوزی شده می بندند عروس و داماد در همان حالت شب رابه صبح می رسانند و بامدادن دست و پا را می شویند در شب حنابندان یک بشقاب حنا از خانه عروس به خانه داماد و متقابلا یک بشقاب حنا از خانه داماد به خانه عروس فرستاده می شود.
عکس: رهبر امامدادی
