در شرایطی که رهبری در جلسه خود با نمایندگان مجلس همه را به حفظ آرامش دعوت کردند و از آن‌ها خواست از توهین، تهمت برخورد‌های احساسی و غیرمنطقی و جوزدگی اجتناب کنند، انتظار می‌رود جو حاکم بر فضای سیاسی کشور به سمت ثبات بیشتری پیش برود. مجلس شورای اسلامی این فرصت را دارد که راهکارهای خود برای حل مسائل کشور را چه در قالب پیشنهاد و چه در قالب طرح ارایه نماید.
دیدارنیوز ـ
اسفندیار عبداللهی: ر روز یکشنبه ۲۲ تیرماه مقام معظم رهبری در جلسه تصویری با نمایندگان مجلس شورای اسلامی به مسائل مهمی اشاره کردند و در بخشی از توصیه‌های فراوانی که به نمایندگان کردند بر «کار برای مردم با نیت خالص و الهی و پرهیز از جوزدگی» تاکید کردند. ایشان مسائل مهم کشور را «تولید، اشتغال، مهار تورم، مدیریت نظام پولی و مالی، و عدم وابستگی اقتصاد کشور به نفت» معرفی کرده و به نمایندگان گفتند از پرداختن به حاشیه‌ها و مسائل فرعی بپرهیزند.
ایشان در این سخنان، از جمله نمایندگان مجلس را به پرهیز از توهین، تهمت برخورد‌های احساسی و غیرمنطقی و جوزدگی سفارش کرد و صراحتا فرمود «نباید به وزرا توهین و یا تهمتی زده شود» و با تاکید بر اینکه بیان دیدگاه و نظر مخالف باید متین، خردمندانه، قوی و قابل توجیه باشد، اما توهین و دشنام و نسبتِ بدون علم به دولتمردان به هیچ وجه جایز نیست و برخی از این نسبت‌ها حرام شرعی است.
این مواضع رهبری در حالی مطرح شد که در هفته قبل مجلس شورای اسلامی میزبان محمدجواد ظریف وزیر امور خارجه بود و پیش از آنکه خود را مسلح به دلیل و راهکار کند، یک راست به سراغ دولت رفت و اتفاقا موفقترین وزیر دولت و یکی از حساس‌ترین وزارتخانه‌ها را هدف قرار داد. حساس از آن حیث که تقریبا تمامی تصمیمات و اقدامات وزیر خارجه فردی یا حتی تصمیم تام و تمام وزارتخانه متبوع او نیست و از آنجا که این تصمیمات به سیاست‌های کلان کشور مربوط است در سطوحی بالاتر از وزارتخانه و حتی دولت گرفته می‌شود.
موضوعی که اتفاقا وزیر امور خارجه هم در جلسه یکشنبه ۱۵ تیرماه و هم بعد از آن در رسانه‌های مختلف، بر آن صحه گذاشت و سیاست‌های خارجی کشور را سیاست‌های نظام معرفی کرد. در جلسه مذکور نمایندگان انتقادات تندی علیه رییس دستگاه دیپلماسی مطرح کردند. ظریف به اتهامات پاسخ گفت، و از نمایندگان خواست که منافع ملی را قربانی دعوا‌های سیاسی و جناحی نکنند و تاکید کرد که برای آمریکا هیچ تفاوتی میان اصولگرا و اصلاح طلب وجود ندارد و همه مسوولان در یک کشتی نشسته‌اند.
در این جلسه که نمایندگان مجلس بار‌ها سخنرانی ظریف را قطع کرده و صراحتا او را «دروغگو» خواندند، یک موضوع به آسانی قابل فهم بود و آن اینکه اغلب نمایندگان منتقد یا با امر تقنین، نظارت، وظایف خود و حدود اختیارات دولت در موضوعات حساس و استراتژیک آشنا نیستند و یا اینکه با علم به این مفاهیم رویکردی تند را در قبال دولت در پیش گرفته‌اند. تا جایی که وقتی وزیر امور خارجه از بیانات رهبری در تایید شجاعت و صداقت خود وام می‌گیرد، این نمایندگان گوششان بدهکار نیست.
پس از انتشار سخنان رهبری در جلسه با نمایندگان، انتظار می‌رود جو هیجانی حاکم بر مجلس به سمت آرام و منطقی شدن پیش برود و این نمایندگان مردم ضمن حفظ شان تقنینی و نظارتی خود با حوصله و طمانینه با لحاظ شرایط حاکم بر همه شئون کشور رویکردی مدارا محور و همگرایانه در پیش گیرند.
سیاست خارجی ایران، تصمیماتی حاکمیتی
البته تعداد زیادی از نمایندگان برای نخستین بار است که به مجلس راه یافته‌اند و طبیعتا بخشی از فشار‌های معیشتی و اقتصادی از سوی موکلین بر آن‌ها وارد می‌شود، درعین حال موضوع مدیریت کشور مطلبی نیست که در این هیاهو و این جنس از سخنرانی‌های آتشین نمایندگان محترم قابل حل باشد. بدیهی است اقتصاد ایران از دو مشکل تاریخی-ساختاری و تحریم‌ها رنج می‌برد و باید در وقت و جای خود مورد بررسی قرار گرفته و نسبت به هر کدام راهکارهای کوتاه مدت و بلند مدت تبیین و تعریف شود.
پرسش از دولت حق قانونی و شرعی نمایندگان
اما موضوع تنها این نیست. نمایندگان مجلس یازدهم در هفته‌ای گذشت تنها به انتقاد شدید از محمدجواد ظرف اکتفا نکردند. آن‌ها در حاشیه جلسه روز یکشنبه ۱۵ تیر و حتی یکی دور روز قبل و بعد از آن و در همین آغاز کار مستقیم به سراغ جمع آوری امضا برای سوال از بالاترین مقام اجرایی کشور رفتند، امری که در تاریخ جمهوری اسلامی کم سابقه بوده و تنها سه مرتبه اعمال شده و اوج آن رای مجلس اول به عدم کفایت سیاسی بنی صدر بود. بسیار خوب، حتی سوال از رییس جمهوری هم جزو اختیارات مجلس است و اعمال این اختیار حق قانونی و شرعی آنهاست. ولی سوال اساسی این است که آیا این نمایندگان راهکار علمی و ابزار لازم و بدیل کارآمد و قابل اجرایی برای برون رفت کشور از این شرایط در دست دارند و اصولا به پشتوانه کدام نقشه راه و برنامه عملیاتی به رویارویی با دولت می‌روند.
واقع امر این است که عوامل متعدد سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و از همه مهمتر مناسبات بین المللی بر اقتصاد کشور‌ها تاثیرگذاری مستقیم دارند، در واقع ارائه هر گونه طرح اقتصادی بدون در نظر گرفتن مولفه‌های ذکر شده راه به جایی نخواهد برد. در این چهارچوب باید با لحاظ مشکلات ساختاری اقتصاد رانتی و متکی به نفت ایران، انسداد مبادلات مالی و بانکی، هراس افکنی آمریکا در عرصه بین الملل و ممانعتی که آن کشور در ارتباط با همکاری اقتصادی ایران با کشور‌های مختلف اعمال می‌کند، وارد حل مشکلات اقتصادی کشور شد.
ریاضی در سیاست‌ورزی
چه خوشایند ما باشد یا نباشد آمریکا دشمن ما است و از دشمن طبیعتا انتظار دشمنی می‌رود و این ما هستیم که باید ضمن توجه به این مهم، کار خودمان را به نحوی پیش ببریم که بیشترین سود و کمترین زیان متوجه مردم و منافع ملی کشورمان شود، بدیهی است تکرار و گوشزد امر دشمنی با آمریکا خوب است، ولی این همه ماجرا نیست و باید برای همه ابعاد سیاست ورزی کشور برنامه‌ای داشته باشیم که این دشمنی نه به پاشنه آشیل ما که به فرصتی برای ما تبدیل شود و تحقق این امر تنها با استفاده از علم ریاضی در سیاست امکان پذیر است، یعنی باید حساب سود زیان را از هر امری استخراج و بر آن مبنا عمل کرد.
شرایط حاکم بر اقتصاد و سیاست خارجی کشور مطلب پنهانی نیست، دولت هم تا کنون تمام تلاشش را برای تنش‌زدایی از معادلات بین ایران و جهان به کار بسته، ولی "ترامپ و دیگر عوامل داخلی و خارجی" دست به دست هم داده و چشم‌انداز روحانی برای آینده کشور را با مشکل مواجه کرده‌اند. اکنون این گوی و این میدان حتما هم دولت و هم مردم ایران خوشحال می‌شوند که مجلس برآمده از رای مردم، مانیفست علمی و قابل اجرای خود را به دولت ارائه داده و آن را به منصه ظهور و اجرا درآورند.
