کوه فروشی در کرمان/ زمین‌های کشاورزی تبدیل به ویلا می‌شوند

 

اما اگر این روز‌ها به کوهپایه و روستا‌های این منطقه چه در جلگه مرکزی و چه در روستا‌های کوهستانی منطقه از جمله ده لولو، انارستان وامق آباد و ده شیب و ده‌ها روستای زیبای دیگر که اکثراً در کنار رودخانه‌های خروشان و در دامنه کوه‌ها قرار دارند سر بزنید کمتر اثری از مزرعه و باغ و حیوانات اهلی روستاییان می‌بینید، دیگر خبری از خانه‌های سنتی روستایی‌ها نیز نیست.

 

تا چشم کار می‌کند ویلا در این روستا‌ها ساخته شده و سقف‌های رنگارنگ شیروانی ویلا‌های چند میلیاردی جای خانه‌های ساده و زیبای گنبدی روستاییان را گرفته است.

 

مردم روستا به خصوص سالمندان هر روز در کنار خیابان‌ها و جاده‌هایی که خودرو‌های چند میلیونی و میلیاردی کرمانی‌ها آن‌ها را برای رسیدن به ویلا‌ها طی می‌کنند می‌نشینند و یاد روز‌های گذشته را زنده می‌کنند.

 

 

نکته قالب توجه اینکه در برخی از این روستا‌ها که دیگر زمینی برای خرید و فروش و ساخت ویلا باقی نمانده است شاهد ساخت و ساز بر روی کوه‌ها و تپه‌ها هستیم و در کنار تخریب منابع طبیعی و حیات وحش منطقه هر روز از تعداد مزارع و باغ‌ها نیز کاسته می‌شود.

 

 

در مقابل ویلا‌هایی که باغ‌های قدیمی حالا حیات خانه‌هایشان شده‌اند سر به فلک می‌کشد و بازار خرید و فروش ویلا گرم‌تر و گرم‌تر می‌شود.

 

خانه‌های روستایی که در گذشته ارزشی نداشتند حالا با قیمت‌های مختلف و سرسام‌آور دست به دست می‌شوند و روستایی که فروش زمین خود را پر درآمد‌تر از یک سال کشاورزی می‌بیند به سادگی زمین‌ها را به دلالان و متقاضیان ساخت ویلا واگذار می‌کنند و عطای کشاورزی را به لقایش می‌بخشد.

 

در برخی از روستا‌ها خانه‌ها در دامنه کوه‌ها ساخته شده و یا در حال ساخت هستند و مشخص نیست چرا مسئولان مربوطه محلی و شهرستانی و اداره مسئول در اجرای طرح‌های هادی و روستایی در این خصوص ورود نمی‌کنند.

 

 

ساخت و ساز در بستر رودخانه‌ها با توجه به سیل خیز بودن منطقه و همچنین دامنه کوه‌ها با توجه به زلزله خیز بودن استان کرمان مخاطره‌ای جدی است که گویا کسی آن را جدی نمی‌گیرد.

 

از سوی دیگر تغییر کاربری زمین‌های کشاورزی به مسکونی و حصارکشی باغ‌ها و ساخت و ساز در پس دیوار‌های بلندی که دور باغ‌های قدیم و ویلا‌های جدید انجام می‌شود مشکل دیگری است که گریبان این روستا‌ها را گرفته است.

 

 

ساخت و ساز‌های بی رویه و بدون توجه به زیرساخت‌های کوهپایه جاده‌ها، معابر و امکانات مخابراتی، آب و برق و تلفن و گاز کشی که برای روستاییان ایجاد شده را نیز به چالش کشیده و در طول تابستان تأمین آب این مناطق با مشکل جدی مواجه می‌شود.

 

محمد یکی از سالمندانی است که در کنار خیابان به تماشای رفت و آمد خوش‌نشین‌های کوهپایه کرمان نشسته است.

 

وی می‌گوید: زمینی برای کشاورزی باقی نمانده است و تمام زمین‌ها به افرادی که از شهر به روستا‌ها آمده‌اند فروخته شده و ما هم بیکار شده‌ایم.

 

 

وی ادامه داد: اکثر روستاییان ترجیح می‌دهند زمین‌ها را به متقاضیان بفروشند، چون درآمد کشاورزی ما بسیار اندک است اگر سری به وامق آباد بزنید می‌بینید زمین‌های کشاورزی روستاییان حالا دیوار و سیمان و آجر شده و در حالی که کشاورزان خانه نشین شده‌اند شهرنشین‌ها در حال تفریح هستند و این سرنوشت اکثر روستا‌های کوهپایه است.

 

زهرا یکی دیگر از روستاییان کوهپایه است که می‌گوید: در برخی از مناطق ویلا سازان بالای تپه‌ها شروع به ساخت و ساز کرده‌اند و حتی جاده بر روی تپه‌های بزرگ ایجاد می‌کنند این‌ها را مسئولان محلی و استانی نمی‌بینند؟

 

وی ادامه داد: جمعیت کوهپایه دیگر بومی نیست بلکه اکثر از شهر‌های مختلف حتی از سیستان و بلوچستان و هرمزگان و یزد به روستا‌های این منطقه می‌آیند و زمین‌های کشاورزی و یا خانه‌های قدیمی روستاییان را می‌خرند و، چون اکثر مردم بومی منطقه با مشکل مالی مواجه هستند ترجیح می‌دهند با فروش زمین‌ها برای خود کسب درآمد کنند.

 

علی یکی از جوانان روستایی می‌گوید: بافت جمعیتی و فرهنگی روستا‌ها عوض شده و عده‌ای افراد خوش‌گذران در روز‌های پایان هفته و تعطیلات به روستا می‌آیند و، چون تعلق خاطری به روستا ندارند خوش گذرانی می‌کنند، دیگر خبری از کشاورزی نیست و مردم بومی، چون مصرف آب ویلا‌ها به دلیل ساخت استخر زیاد است برای تأمین آب آشامیدنی و کشاورزی با مشکل مواجه می‌شوند.

 

 

وی می‌گوید: در گذشته اینجا مملو از باغ‌های میوه و جویبار بود، اما الان جوی‌ها از وسط ویلا‌ها رد می‌شود و باغ‌های میوه هم به حیات خانه‌ها تبدیل شده است.

 

 

وی از استاندار کرمان خواست با ورود به این مساله عملکرد مسئولان در این خصوص را بررسی کند و مسئولان جوابگو باشند که چرا ساخت و ساز در جلگه شمالی و جنوبی ده شیب اینقدر گسترده شده است. کسی که یک سال قبل به این منطقه آماده باشد اگر امروز به کوهپایه سفر کند می‌بیند که دشت و بیابان حتی بستر رودخانه و دامنه کوه‌ها به مردم فروخته شده و تبدیل به ویلا می‌شود و جای روستاییان بومی هر روز تنگ‌تر می‌شود.

 

باید منتظر ماند و دید اداراتی که مسئول ساخت و ساز‌های روستایی هستند و دهیاری‌هایی که در این روستا‌ها وجود دارد چرا جلوی ساخت ساز‌های بی رویه را نمی‌گیرند. خبرگزاری مهر در گزارش‌های بعدی این مساله را بیشتر مورد بررسی قرار می‌دهد.