بال چپ و مهاجم مشهور بلوند‌های نارنجی پوش که همه مدافعان جهان از دریبل‌ها و تغییر جهت‌های غیرمنتظره اش می‌ترسیدند، بامداد امروز و پس از مدت‌ها مبارزه با بیماری عضلانی PSMA نهایتا تسلیم مرگ شد. رابی رنسن‌برینک را بازیکنان نخستین تیم ملی ایران در جام جهانی، خوب به یاد دارند. او در اولین بازی ایران در جام جهانی آرژانتین و در استادیوم مندوزا هر سه گل هلند را به ایران زد که دو تای آن از روی نقطه پنالتی بود. گزارش دیدارنیوز در رابطه با این چهره ورزشی مشهور به همراه مصاحبه با حسین کازرانی و جواد الله وردی از بازیکنان تیم ملی در جام جهانی ۱۹۷۸ را بخوانید.
دیدارنیوز ـ آرش راهبر: «پیتر رابرت رنسن‌برینک» مهاجم افسانه‌ای تیم ملی هلند در جام جهانی ۱۹۷۸ درگذشت. بال چپ و مهاجم مشهور بلوند‌های نارنجی پوش که همه مدافعان جهان از دریبل‌ها و تغییر جهت‌های غیرمنتظره اش می‌ترسیدند، بامداد امروز و پس از مدت‌ها مبارزه با بیماری عضلانی PSMA نهایتا تسلیم مرگ شد.
رابی رنسن‌برینک را بازیکنان نخستین تیم ملی ایران در جام جهانی، خوب به یاد دارند. او در اولین بازی ایران در جام جهانی آرژانتین و در استادیوم مندوزا هر سه گل هلند را به ایران زد که دو تای آن از روی نقطه پنالتی بود. رابی رنسن‌برینک در تیم رویایی هلند که فوتبال شناور را به دنیا معرفی کرد مهره‌ای کلیدی و بسیار تاثیر گذار بود و در بازی فینال در برابر آرژانتین نیز یک بار توپ را با پای چپ به تیر دروازه میزبان زد که اگر گل شده بود شاید سرنوشت هلند نیز تغییر می‌کرد و آنها به جام جهانی دست می‌یافتند.
رابی رنسن‌برینک هم عصر غول هایی چون رود کرول، ویم ریس برگن، برادران فان دن کرکوف، آری هان، جانی رپ و یوهان کرویف بود که تحت نظر ارنست هاپل مربی افسانه‌ای آن روز‌ها بازی‌های درخشانی را در زمین فوتبال از خود به نمایش می‌گذاشتند. حسین کازرانی مدافع بلندبالای تیم ملی فوتبال ایران در جام جهانی ۱۹۷۸ آرژانتین از جمله بازیکنانی است که روبروی رنسن‌برینک بازی کرد و خاطرات جالبی از او دارد.
کازرانی در گفتگو با
دیدارنیوز درباره او می‌گوید: «رنسن‌برینک بازیکن فوق العاده‌ای بود. یک چپ پای سریع با شوت‌های محکم و دقیق. در بازی ما مقابل هلند مدام از سمت راست ما حمله می‌کرد و به مرکز نزدیک می‌شد. نمی‌توانستیم حرکت هایش را پیش بینی کنیم. چندین بار حسن نظری را دریبل کرد و وقتی فکر می‌کردیم می‌خواهد شوت بزند یک دفعه حرکت دیگری می‌کرد. دو تا پنالتی به ما زد و گل سوم هم کار خودش بود.»
حسین کازرانی که از مرگ این بازیکن فوق العاده بی خبر بود ادامه داد: «خبر نداشتم که از دنیا رفته. یادم هست که مرحوم ناصر حجازی هم موقع زدن ضربات پنالتی هیچ ذهنیتی از این بازیکن نداشت. ناصر پنالتی را خوب تشخیص می‌داد، اما سرعت و دقت شوت‌های رنسن‌برینک فوق العاده بود. قبل از جام جهانی، ناصر پنالتی زدن بازیکنان استرالیا را دیده بود و درست تشخیص می‌داد، اما هلندی‌ها یک چیز دیگری بودند. من و حسن نظری در برابر رنسن‌برینک نمی‌توانستیم درست همدیگر را پوشش بدهیم؛ آنقدر که بازیکن سریع و دریبل زنی بود. دو تا پنالتی ما را هم نصی عبداللهی و آندرانیک اسکندریان دادند...»
جواد الله وردی دیگر بازیکن تیم ملی در جام جهانی ۱۹۷۸ است که البته در آن بازی روی نیمکت بود. او نیز در گفتگو با
دیدارنیوز نکته‌های جالبی از رنسن‌برینک می‌گوید: «یادم هست کرویف در تیم ملی هلند ۱۹۷۸ نبود، اما رنسن‌برینک خیلی خوب جای او را پر کرده بود. بدنش جوری بود که خیلی راحت بازیکن روبرو را دریبل می‌کرد. اگر بخواهم کسی شبیه او را بگویم به نظرم آرین روبن همان شکلی بازی می‌کند البته نه به آن خوبی. ناصر محمدخانی خودمان هم شبیه رنسن‌برینک بود. ما در تورنمنت فرانسه هم این بازیکن را از نزدیک دیده بودیم.»
رنسن‌برینک در جام جهانی ۱۹۷۸ موفق شد هزارمین گل تاریخ جام جهانی را به نام خود ثبت کند. او البته بازیکن تیم‌های باشگاهی کلاب بروژ، اندرلخت، پورتلند تیمبرز و تولوز نیز بود و برای یک دهه کیفیت فوق العاده‌ای از فوتبال خود را به رخ جهان کشید. صبح امروز رابی رنسن‌برینک در ۷۲ سالگی به جمع درگذشتگان مشهور فوتبال جهان پیوست.
