خطر بیماری‌های آمیزشی را جدی بگیرید!

 

بیماری‌های مقاربتی عمری به اندازه رابطه جنسی در میان آدمیان دارد. انواع آن در ادوار مختلف همواره وجود داشته و افراد مختلف را فارغ از جنسیت و طبقه اجتماعی، درگیر کرده است. سابقه مبارزه با بیماری‌های مقاربتی در ایران به عصر رضاشاه پهلوی باز می‌گردد. شیوع وحشتناک این بیماری در تهران و ولایات و مرگ و میر ناشی از این بیماری‌ها در میان نوزادان، دولت را واداشت که سیاست‌هایی را در حوزه بهداشت و درمان این امراض اعمال کند.

آمار و احصاییه‌هایی که از مراکز درمانی عصر پهلوی اول موجود است نشان می‌دهد که سوزاک، سفلیس و عفونت‌های رحمی، رتبه اول از حیث تعداد بیمار و مراجعه به مراکز درمانی را به خود اختصاص داده بودند.

دلایل شیوع گسترده این بیماری‌ها در ایران قرون ۱۹ و ۲۰ یعنی در دوران قاجار و پهلوی، شباهت زیادی به شرایط این بیماری‌ها در حال حاضر دارد؛ بدین معنی که تنوع طلبی و روابط جنسی متعدد و محافظت نشده، عادت به صیغه حتی در سفر‌های یک روزه در بین مردان، لواط و رواج آن در کوچه ها، خیابان ها، حمام‌های عمومی، گورستان‌ها و هر جای دیگری که امکان رابطه جنسی وجود داشت، از جمله دلایل شیوع امراض مقاربتی در ادوار گذشته بود. زنان و کودکان، قربانیان اصلی این بیماری‌ها بودند، زیرا مردان روابط گسترده جنسی به ویژه با فواحش داشتند و پس از ابتلا، همسران خود را نیز مبتلا می‌کردند. به گزارش اداره صحیه دوره رضاشاه، یکی از مهم‌ترین دلایل به دنیا آمدن اطفال فلج و کور و ناتوان و همچنین مرگ جنین در شکم مادر، ابتلا به یک یا چند بیماری آمیزشی بود.

جهل و ناآگاهی مردم نسبت به این بیماری‌ها و عامل شرم، دولت را در موفقیت سیاست‌های پیشگیرانه‌اش با دشواری مواجه ساخته بود. از آنجا که سخن گفتن از امر جنسی، بسیار تابو و باعث خجالت بود، مردم بیماری خود را پنهان کرده و از رفتن به دکتر اجتناب می‌کردند.

اولین گام دولت، تلاش برای شرم زدایی بود، به این معنا که در نشریات دولتی و غیر دولتی، مقالات متعددی در خصوص این بیماری‌ها نوشته می‌شد و دارو‌های مختص درمان و مطب پزشکان متخصص امراض مقاربتی که از اروپا بازگشته بودند تبلیغ می‌شد. نظام نامه تحدید فواحش و اجبار آن‌ها به دادن آزمایش خون و دریافت کارت سلامت و قانون اجباری کردن ارائه برگه گواهی سلامت داماد قبل از جاری شدن صیغه عقد از دیگر اقدامات دولت در راه مبارزه با این بیماری‌ها بود.

 

اغلب افراد تصور می‌کنند که میزان ابتلا به بیماری‌های مقاربتی در زمانه فعلی به دلیل آگاهی مردم و پیشرفت پزشکی مدرن، بسیار پایین است. نگاهی به وضعیت شیوع این امراض اما غلط بودن این فرض را نشان می‌دهد. بر اساس آمار‌های منتشر شده در گزارش سال ۲۰۱۶ سازمان بهداشت جهانی، ۱۲۷ میلیون مورد جدید آلوده به عفونت کلامیدیایی، ۱۵۶ میلیون مورد جدید آلوده به عفونت تریکومونیازیسی، ۸۷ میلیون مورد جدید سوزاک و ۶.۳ میلیون مورد جدید سفلیس گزارش شده است.

روزنامه نیویورک‌تایمز در گزارشی اعلام کرده که آمریکا با خطر بازگشت موج امراض مقاربتی روبه رو است. همچنین مقامات ایالت اوکلاهاما گفته اند شاهد موج برگشت بیماری سفلیس در شهر‌های این ایالت هستند.

 

عفونت‌های مقاربتی بیش از آنچه افراد تصور می‌کنند شایع است و بسیاری از این ویروس‌ها خاموش اند و علائم مشخصی در آغاز ندارند. فقدان آموزش جنسی به ویژه در کشور‌هایی مانند ایران در کنار زیست آشفته جنسی و وجود روابط متعدد جنسی در بین افراد، عامل اصلی بروز امراض مقاربتی به ویژه زگیل تناسلی است.

یکی از پزشکان در شهری کوچک از استان فارس به دیدارنیوز گفت: «اغلب مراجعین من به زگیل تناسلی مبتلا هستند، بعضی از آن‌ها حتی تبخال تناسلی دارند. سن این افراد به نسبت، پایین است و نسبت به بیماری خود و راه‌های انتقال آن هیچ آگاهی ندارند.»

این پزشک افزود: «روابط جنسی مقعدی و دهانی در ایران و در بین جوانان شایع شده است، همچنین این روابط، محافظت شده نیستند و افراد از کاندوم استفاده نمی‌کنند. گاهی رابطه جنسی آن‌ها خیلی کوتاه است، مثلا در طول یک تور تفریحی و یا پس از یک آشنایی کوتاه یک روزه اتفاق می‌افتاد.»

عوامل بازدارنده‌ای که در گذشته وجود داشت و میل جنسی را کنترل می‌کرد مانند سنت، مذهب، اخلاق و خانواده، با کمال تاسف؛ یا کم رنگ شده‌اند یا عاملیت خود را از دست داده اند، این وضعیت به همراه شرایط دنیای جدید، امروزه سبب شده که خدمات و رابطه جنسی، به راحتی حتی از طریق موبایل و اپلیکیشن‌های مخصوص، قابل دسترسی باشد. این آسانی در کنار فقدان آگاهی از وجود امراض مقاربتی و خطرات آن، حتی در میان طبقات متوسط و بالا خطر این بیماری‌ها را افزایش داده است.

پژوهشی در سال ۹۴ در میان دانشجویان دختر دانشگاه‌های تهران نشان می‌داد که تنها ۱۱ درصد از آن‌ها اطلاعات اندکی راجع به بیماری‌های مقاربتی دارند. در شرایطی که تحصیل کرده‌ترین قشر جامعه به این میزان بی اطلاع است، تصور اینکه افراد عادی در سطح جامعه، چه میزان آگاهی دارند دشوار نیست.

 

 

آمار مبتلایان به امراض آمیزشی، زنگ خطر جدی برای تمام جهانیان است. مبارزه با آن نیازمند همکاری دولت‌ها و نهاد‌های مردمی در زمینه آموزش جنسی از طریق خانواده، مدرسه، نشر بروشور‌های آموزشی و استفاده از ظرفیت‌های رسانه‌ها و صداو سیما است. دولت‌ها می‌بایست واکسن‌های پیشگیری و آنتی بیوتیک‌ها و همچنین ابزار محافظتی را به صورت رایگان در اختیار افراد قرار دهند.

افراد دارای رابطه جنسی و متاهلین نیز باید مکرر آزمایش داده، به پزشک مراجعه کنند تا نسبت به سلامت خود اطمینان حاصل کنند. همچنین باید بکوشند که از اصول بهداشتی حین رابطه جنسی اطلاع حاصل کنند.