جلیلی و همفکران ایشان باید الان خوشحال بوده و این وضعیت را یک موفقیت برای خود به حساب بیاورند! چرا که آقایان همواره گفته‌اند که برجام، خسارت محض بوده و با مرگ این توافق، خواسته او و همفکرانش محقق شده است.
دیدارنیوز-محمد جعفری: کوروش احمدی، دیپلمات پیشین کشورمان در دفتر سازمان ملل متحد در نیویورک و تحلیلگر ارشد مسائل سیاست خارجی در گفتگویی با دیدارنیوز، ضمن اشاره به وضعیت کنونی حاکم بر مناسبات تهران با واشنگتن و اتحادیه اروپایی و فعال شدن مکانیسم ماشه، اظهار داشت: مهم‌ترین اثری که نهایی شدن بازگشت شش قطعنامه تحریمی شورای امنیت علیه ایران در پی فعال شدن اسنپ‌بک-با فاصله معنادار نسبت به سایر آثار-به دنبال دارد، این است که امید حل این مسئله ۲۰ و چند ساله را، دست کم در این مقطع زمانی از میان برده است. انتظار جامعه، حداقل این بود که ما با یک شیب ملایمی به سمت حل مشکل و انعقاد توافق حرکت کنیم. اما برگشت این قطعنامه‌ها به این معناست که نه تنها در راستای حل مشکل در حال حرکت نیستیم، بلکه یک سری اتفاقات معکوس و بازگشت به عقب در حال وقوع است.
وی افزود: من به شخصه در کنار بسیاری دیگر در طول ماه‌های گذشته، اصرار داشته و توصیه‌مان این بود که به هر حال به نحوی در مسیر حل مشکل حرکت کنیم که متاسفانه این اتفاق، نیفتاد. بعد از آن حمله ۱۲ روزه در شرایطی که غنی‌سازی به دلیل حمله تجاوزکارانه آمریکا متوقف شده بود، شاید امکان این که در شرایط جدید، واقعیت موجود را به یک توافق تبدیل کنیم، داشتیم. اما اینطور نشد و در نهایت ما یک گام بزرگ با متحمل شدن شش قطعنامه شورای امنیت به عقب برداشتیم.
سفر پزشکیان به نیویورک، تحت‌الشعاع تلاش برای توافق با تروئیکای اروپایی قرار گرفت
دیپلمات پیشین ایران در نیویورک، همچنین با اشاره به سفر رئیس‌جمهور به آمریکا و برنامه‌های هیئت ایرانی در این سفر، یادآور شد: مهم‌ترین اتفاقی که برای برون‌رفت از وضعیت فعلی باید رخ می‌داد در جریان مذاکرات وزیر خارجه با سه کشور اروپایی بود که آن مذاکرات به جایی نرسید، طرف اروپایی روی سه شرط خود برای تمدید سررسید قطعنامه ۲۲۳۱ ایستاد و برای طرف ایرانی هم-آنگونه که مقامات گفتند-عمل کردن به آن شروط ممکن نبود و در نتیجه در این حوزه شاهد بن‌بست بودیم. سفر پزشکیان به نیویورک، تحت‌الشعاع تلاش برای توافق با سه کشور اروپایی قرار گرفت و وقتی کار در این حوزه پیشرفت نکرد در نتیجه در ارتباط با این سفر نیز، اتفاق خاصی قابل تصور نبود.
پس از سخنرانی رهبری، طبعا مطلب خاصی نمی‌توانست در سخنرانی رئیس‌جمهور گنجانده شود
احمدی، ادامه داد: سخنرانی که رهبری، شب قبل از سخنرانی پزشکیان در سازمان ملل داشت، مواضع کشور را در بالاترین سطح اعلام کرد و مسئله روشن شد و در نتیجه در ارتباط با تلاش برای توافق با غرب، طبعا مطلب خاصی نمی‌توانست در سخنرانی رئیس‌جمهور گنجانده شود. به همین خاطر بود که سخنرانی پزشکیان هم، نمی‌توانست حاوی مطلب خاصی-فراتر از آنچه پیش‌تر گفته شده بود-باشد.
این تحلیلگر ارشد مسائل بین‌الملل، همچنین، تصریح کرد: روز قبل از سفر پزشکیان؛ رئیس‌جمهور با رهبری ملاقاتی داشت که حتما این موضوعات در آن ملاقات مورد بحث قرار گرفته و دستورالعمل‌های لازم از سوی رهبری نیز مطرح شد. با توجه به سیاستی که پزشکیان، همواره داشته و عنوان کرده که در چارچوب رهنمود‌های رهبری حرکت کند، بعید می‌دانم که اقدام بدون هماهنگی چک نشده در دستور کار وزیر خارجه و رئیس‌جمهور در نیویورک قرار گرفته باشد.
خواسته آقایانی که همواره برجام را خسارت محض می‌دانستند با مرگ این توافق محقق شده
احمدی، همچنین در ادامه در واکنش به طرح برخی کنایه‌ها از سوی چهره‌هایی نظیر سعید جلیلی و همفکران او درباره فعال شدن اسنپ‌بک نیز، تاکید داشت: جلیلی و همفکران ایشان باید الان خوشحال بوده و این وضعیت را یک موفقیت برای خود به حساب بیاورند! چرا که آقایان همواره گفته‌اند که برجام، خسارت محض بوده و با مرگ این توافق، خواسته او و همفکرانش محقق شده است. احتمالا، ایشان یک آینده روشنی را مدنظر دارد! منتها او باید یک نکته را هم در نظر داشته باشد که بازگشت شش قطعنامه در حالی، الان رخ داده که تهران، اسنپ‌بک خود را شش سال پیش فعال کرده بود. یعنی در ۲۰۱۹، ایران اقدامات جبرانی خود را آغاز کرد و نتیجه این شد که اگر تهران در سال ۱۳۹۴ و زمان انعقاد توافق برجام، حدود ۱۰ هزار سو توان غنی‌سازی داشت، این توان را در حال حاضر به حدود ۱۱۰ هزار سو رسانده است.
بر خلاف نظر جلیلی و دوستانش، برجام، لطمه‌ای به برنامه غنی‌سازی ایران نزد
این دیپلمات با سابقه، خاطرنشان کرد: بر خلاف نظر جلیلی و دوستانش، برجام، لطمه‌ای به برنامه غنی‌سازی ایران نزد. در واقع، در این برنامه یک توقف یا تغییر موقت رخ داد که بعد از خروج آمریکا از برجام، ایران هم به وضعیت قبل بازگشت. در نتیجه ما یک فرصت بزرگ را برای حل مشکلات سیاست خارجی و به تبع آن برای حل مشکلات سیاست داخلی از دست دادیم.
آقایان می‌گفتند که تحریم‌ها کاغذپاره بوده و دور زدن تحریم کار آسانی است!
وی، همچنین اضافه کرد: برای روشن شدن اینکه این قطعنامه‌ها-که اکنون بازمی‌گردد-به چه شکلی به کشور تحمیل شد، باید به سال ۱۳۸۴ برگردیم. یعنی شهریور ۱۳۸۴، مهر، آبان تا بهمن آن سال که پرونده ایران به شورای امنیت ارجاع شد. مواضع قاطع مقامات دولت نهم-که سعید جلیلی هم پس از مدتی به عنوان دبیر شعام منصوب شد-این بود که قطعنامه‌ها، کاغذپاره بوده و هیچ ارزش و تاثیری ندارد و دور زدن تحریم‌ها، کار بسیار آسانی است!
آقایان می‌گفتند؛ پرونده ایران به شورای امنیت ارجاع نمی‌شود و اگر هم بشود، چین و روسیه، آن را وتو خواهند کرد!
احمدی، ادامه داد: خب! الان بعد از چند سال مشخص است که اتفاقی رخ داده است. تعابیری نظیر «آنقدر قطعنامه صادر کنید تا قطعنامه‌دان‌تان پاره شود!» و جملات فراوانی از این دست از سوی آقایان در آن برهه مطرح می‌شد و اطمینان کامل داشتند که اولا؛ پرونده ایران به شورای امنیت ارجاع نمی‌شود و در ثانی؛ اگر هم ارجاع شود، چین و روسیه، آن را وتو خواهند کرد! در صورتی که در دوم مهرماه ۱۳۸۴ که آژانس عدم پایبندی ایران به موافقت‌نامه پادمان را تصویب کرد، پکن و مسکو به این قطعنامه در شورای حکام رای مثبت دادند و در چهاردهم بهمن همان سال که شورای حکام، پرونده ایران به شورای امنیت ارسال کرد، باز شاهد رای مثبت چین و روسیه به این مسئله بودیم. تنها سه کشور ونزوئلا، کره شمالی و سوریه به این قطعنامه رای منفی دادند.
این تحلیلگر ارشد مسائل سیاست خارجی در پایان، یادآور شد: در آن مقطع، اجماع جهانی علیه ایران شکل گرفته بود و تنها، اینگونه نبود که مثلا؛ آمریکا، بریتانیا و کشور‌های غربی علیه ایران رای داده باشند. ما در آن برهه شاهد یک اجماع بین‌المللی علیه ایران بودیم که به موجب آن، ۲۷ کشور از مجموع ۳۵ کشور در بهمن‌ماه به ارجاع پرونده ایران به شورای امنیت رای مثبت دادند. آقایان در این مقطع به این مسائل اصلا توجه نداشته و تصور می‌کردند که هر اتفاقی بیفتد، هیچ لطمه‌ای به ایران نخواهد خورد. روندی که متاسفانه، هزینه آن را مردم می‌پردازند.
