
گروهی از محققان دانشگاه کویینزلند با همکاری دو پژوهشگر ایرانی برای نخستین بار در جهان موفق به پرورش پوست کامل انسان در آزمایشگاه شدند.
دیدارنیوز: گروهی از محققان دانشگاه کویینزلند با همکاری دو پژوهشگر ایرانی برای نخستین بار در جهان موفق به پرورش پوست کامل انسان در آزمایشگاه شدند.
به نقل از اینترستینگ انجینرینگ، محققان انستیتو فریزر دانشگاه کویینزلند با استفاده از سلولهای بنیادی نسخهای از پوست انسان را که حاوی رگها خونی، مویرگها، فولیکولهای مو، لایههای متعدد بافت و سلولهای ایمنی بود ابداع کردند.
دکتر عباس شفیعی که این پژوهش را با همکاری Metro North Health انجام داده، میگوید: این پوست مدل که ابداع آن شش سال طول کشید پیوند پوستی، درمان زخم و پژوهش درباره اختلالات پوستی را دگرگون میکند.
وی در این باره میگوید: این شبیهترین مدل توسعه یافته به پوست واقعی انسان در سراسر جهان است و به ما اجازه میدهد بیماریها را بررسی و درمانها را دقیقتر آزمایش کنیم.
تاکنون محققان برای بررسی بیماریهای پوستی و توسعه درمانهای جدید با محدودیت روبهرو بودند. اما اکنون با کمک یک مدل پوستی مشابه اینکه به شدت شبیه پوست انسان است میتوان بیماریها را بهتر بررسی کرد.
به گفته شفیعی دستاوردهای اخیر در حوزه تحقیقات سلول بنیادی به پژوهشگران اجازه داد تا مدلهای سه بعدی آزمایشگاه از پوست را بسازند. آنها سلولهای پوست انسان را دوباره به صورت سلول بنیادی برنامه ریزی کردند که در مرحله بعد به هرگونه مدل آزمایشگاهی از پوست تبدیل میشود. سپس آنها سلولهای بنیادی مذکور را در ظرفهای آزمایشگاهی قرار دادند و به صورت نسخههای مینیاتوری از پوست به نام ارگانوئید پوست کشت کردند.
محققان از همین سلولهای بنیادی برای ابداع رگهای خونی و قرار دادن آنها در پوست در حال رشد در آزمایشگاه استفاده کردند.
شفیعی در این باره میافزاید: این سلولها مانند پوست واقعی انسان همراه لایهها، فولیکولهای مو، رنگ دانهها، اعصاب و از همه مهمتر ذخایر خونی مخصوص خود رشد کردند.
به گفته پروفسور کیارش خسروتهرانی دیگر محقق فعال در این پروژه، پوست مهندسی شده میتواند به میزان قابل توجهی پیوند پوست را بهبود بخشد و درمان اختلالات التهابی پوست مانند پسوریازیس، درماتیت آتوپیک، اسکلرودرمی و سایر بیماریهای ژنتیکی را پیش ببرد.
او در این باره افزود: پیوند پوست برای درمان زخمها و سوختگیهای شدید استفاده میشود، اما اثربخشی آنها ممکن است محدود باشد و خطر عفونت بالا است. این مدل پوستی به ما امکان میدهد به پیشرفت بیشتر در این درمانها و همچنین بهبود زخم، پزشکی ترمیمی و پوستشناسی دقیق دست یابیم.