علی شمخانی، مشاور سیاسی رهبر انقلاب که در حملات تروریستی اسرائیل در خاک ایران آسیب دیده بود، نوشت: من زنده‌ام! و این تنِ زخم‌خورده، به لطف حضرت حق، همچنان سپر بلای این ملت خواهد بود. دل من، همان دلِ «لبیک‌گو»ی دیروز است، و امروز هم می‌تپد برای دین، برای میهن، برای مردم.
دیدارنیوز: مشاور سیاسی رهبری انقلاب پیامی خطاب به آیت‌الله خامنه‌ای و مردم ایران منتشر کرد.
متن کامل پیام دریابان علی شمخانی مشاور سیاسی رهبر انقلاب خطاب به رهبری و ملت بزرگ ایران به شرح زیر است:
بسم الله الرحمن الرحیم
یا عَلِیٌّ مَولَانا، یا حُسَیْنُ شَهیدُنا، یا فاطِمَةُ الزّهرا شَفیعَتَنا
رهبر عزیز، مقتدر و شجاع انقلاب اسلامی حضرت آیت‌الله خامنه‌ای (مدظله‌العالی) ملت بزرگ، نجیب و جاوید ایران
درود خداوند بر شما که ستون‌های عزت این سرزمین‌اید؛ درود بر ایران پرافتخار و حماسه ساز، که نسل به نسل، دلیرانش را به میدان فرستاد و نامش را با شجاعت و پایمردی مردان و زنانش شهره تاریخ کرد.
امروز، در حالی که نفس‌هایم هنوز به زخم‌های تن بسته و قلم در دستم از ضعف می‌لرزد، با سوگند به خون شهیدان این خاک مقدس، آن‌قدر در رگ‌هایم عزم و غیرت جاری است که سکوت را خیانت به شهیدان می‌دانم. پس به یاری خدا، نخستین کلامم را فریاد می‌زنم:
«إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَیْهِ رَاجِعُونَ»
با دلی پر خون یاد آن سرو قامتان نجیب و صبوری که در سال‌های دفاع مقدس، در تاریکی سنگر‌ها با هم زمزمه می‌کردیم "یا پیروزی، یا شهادت" را گرامی می‌دارم.
امروز آنها جامه سرخ شهادت پوشیدند، و من باز هم از قافله جا ماندم. باز هم سومین مدال افتخار سهم خانواده ما نشد و دو برادر شهیدم همچنان از بلندای عرش بر حسرت من اشک ریختند؛ و اینک من مانده‌ام، با تنی زخمی و دلی لبریز از درد و اشتیاق. اما اگر تقدیر آن است که بمانم، پس می‌مانم؛ تا همچنان دلیل دشمنی خصم باشم؛ که او چرائیش را خوب می‌داند و من هم! می‌مانم و همچنان فریادگر حماسه خواهم بود؛ من زنده‌ام! و این تنِ زخم‌خورده، به لطف حضرت حق، همچنان سپر بلای این ملت خواهد بود. دل من، همان دلِ «لبیک‌گو»ی دیروز است، و امروز هم می‌تپد برای دین، برای میهن، برای مردم.
حاضرم! نه یک‌بار، که صدبار فدایی این خاک و مردم بی مانندش باشم. حاضرم خاکریزِ دفاع از وطن و شرافت را با غیرت و اراده یک عرب از دیار خوزستان سربلند با همین پیکر زخم خورده پر کنم. آماده‌ام در طوفان موشک‌های دشمن صهیونی، فریاد «یازهرا (س)» سر دهم و نام ایران را، چون پرچم در بلندای تاریخ افراشته نگاه دارم.
مردم شریف و عزیز ایران! این چند خط را نوشتم که بگویم شما تنها نیستید.
در هر خانه‌ای که چراغ غیرت روشن است، در دل هر مادری که داغ دیده، و در چشمان هر جوانی که به آینده می‌نگرد، ایران با نور الهی ایستاده است. ما ملت امید و غیرت‌ایم. داغ می‌بینیم، اما خم نمی‌شویم. خون می‌دهیم، اما هویت نمی‌دهیم. فرماندهان شهید، دانشمندان سرافراز، مردان میدان و محراب، هرگز غایب نیستند و، چون خون در رگ‌های این ملت جریان دارنداکنون پرچم مقدسشان، به دست ما افتاده تا بر زمین نماند.
رهبر عزیز و شجاع انقلاب مطمئن باشند؛ فرزندان‌شان هنوز در میدان‌اند. نه فقط با سلاح، بلکه با ایمان و امید؛ و دشمن بداند:
جنگیدن با ایران، بازی با آتشی‌ست که جز خاکستر برای او نخواهد داشت.
وعدۀ خدا حق است: «فَإِذَا جَاءَ وَعْدُ الْآخِرَةِ... وَ لِیَدْخُلُوا الْمَسْجِدَ...» (اسراء:۷) و آن روز نزدیک است…روز روشن پیروزی، که نام ایران، در بلندای تاریخ، چون همیشه خواهد درخشیدو لبخند شهیدان، آینه‌دار فردای ما خواهد بود.
سرباز کوچک ملت بزرگ ایران
علی شمخانی
