
اشکان تقی پور، چهره ماندگار مدرسه سازی کشور در پی درگذشت ناصر قفلی رئیس جامعه خیرین مدرسهساز کشور دل نوشتهای را به رشته تحریر درآورده است که میخوانید.
دیدارنیوز: اشکان تقی پور، چهره ماندگار مدرسه سازی کشور و مدیرعامل خیریه نیک گامان در پی درگذشت ناصر قفلی رئیس جامعه خیرین مدرسهساز کشور دل نوشتهای را به رشته تحریر درآورده است که میخوانید.
بازگشت همه به سوی اوست
همواره از او «تواضعی بسانِ چینشِ دو دست به هم چسبیده به نماد سپاس و چرخش توامان سر به سمت پایین سوی مخاطب همراه آن» در یاد دارم.
روان پاکشان آسمانی شد. از او اموختهام نه کلیشه وار. آنجاکه درد ممتد چند ماههی اخیر و ناتوانی در راه رفتن هم سبب نشد در جلسات نیمه خصوصی با رییس جمهور و وزیر و معاون وزیر نه برای خودنمایی یا خدای نکرده تملق بلکه برای مطالبه گری و حمایت طلبی بر مبنای اطلاعات به روز شده حضور نیابد. عضو کوچکی از کمیسیون بین الملل جامعه خیرین مدرسه ساز کشور هستم و مدیر موسسهای که مدرسه سازی و مدرسه یاری برایش ارزش جدی است.
آنچه این ارزش را در نگاهم همواره زیباتر کرد منش و احترام او که دنیا دیدهای فرهیخته بود به دانش آموز و خیرین و ایران عزیز چه در همراهیشان نزد وزیر و رییس جمهور چه در همراهی به هنگام مصاحبهی زندهی تلویزیونی با ایشان و چه در لبخندشان و ابراز محبت یکسانشان چه در وقت درد چه در زمان بهبودی به بنده و مانند من بود.
ایشان ستونی از اقتدار متواضعانه و مطالبه گر دانش آموزیِ دانش آموزان و امانتداری خیرین بودند. انسانی بزرگ در معنای راستین و نه در کلام بلکه در تلاش... راه او حفظ «اخلاق» و «شرافت و حرکت به سوی هدف در هر حالی» با حفظ دیسیپلین و وفاداری سازمانی که برای او وفاداری به یک نهضت به نام «نهضت مدرسه سازی» در ترجمان عدالت آموزشی بود معنا میشد.
در تسلیت از روال معمول و عرف فاصله گرفتم و شادمانم که در آخرین دیدار زنده یاد دکتر ناصر قفلی همانند آخرین دیدار شادروان هاشم سلیمی آشتیانی، دو یار مدرسه ساز قدیمی و بزرگان من، دست هر دو را بوسیدم.
دستان حاج هاشم سلیمی را در نزد دکتر مخبر، جانشین رییس جمهور شهید پس از شهادت ایشان و پیش از انتخابات و دستان دکتر قفلی را پس از وفات هاشم سلیمی آشتیانی در پاستور به هنگام ریاست جمهوریِ دکتر پزشکیان و نزد ایشان.
بوسه را تنها بر دستانی که داوطلبانه خشتی مینهد از خرد یا گامی بر میدارد برای سلامت و آسایش «مردم» میزنم هر چند هر آنکه به قدر قدمی برای ایران بکوشد بر چَشمانم جای دارد.
روان پاک دکتر ناصر قفلی در سرای برین و نزد پروردگار مهربان در آرامش ابدی ماندگار باد
و در آخر بیت مشهور از رودکی بزرگ از هزارهای پیش که در رثای شهید بلخی سرود و امروز برازندهی اوست:
از شمار دوچَشم یک تَن کم
وز شمار خِرَد هزاران بیش