محمدباقر نوبخت، معاون رئیس‌جمهور و رئیس سازمان برنامه و بودجه کشور در دوران حسن روحانی می‌گوید که نمی‌شود مردم گرسنه را نگه داریم تا با دنیا مقابله کنیم.
دیدارنیوز: معاون سابق حسن روحانی گفته ما نمی‌خواستیم کشور را در آشوب تحویل بدهیم.
محمدباقر نوبخت، معاون رئیس‌جمهور و رئیس سازمان برنامه و بودجه در دوران حسن روحانی، می‌گوید که مسوولان باید اقتصاد مردم را درست کنند، تا مردم همراه بمانند.
در ادامه بخشی از صحبت‌های محمدباقر نوبخت با خبرآنلاین را می‌خوانید:
ما طبق ماده ۱۲۵ قانون خدمات کشوری باید حقوق را معادل نرخ تورم افزایش دهیم. نمی‌شود مردم گرسنه را نگه داریم تا با دنیا مقابله کنیم. برای خنثی کردن تحریم باید همراهی حداکثری مردم را داشته باشیم. سال ۹۷ ناگهان نرخ تورم رفت بالا. آن‌چه قبلاپیش‌بینی کرده بودیم قادر نبود مشکلات را جواب بدهد. سال ۹۸ افزایش تورم بالاتر از افزایش حقوق رفت. ما کی کارمان تمام شد؟ مرداد ۱۴۰۰. نمی‌شود دست نگه داریم که مبادا دولت آینده از اقدام منطبق با قانون ما بدش بیاید. ما از ظرفیت قانونی استفاده کردیم. نه فقط حقوق بازنشستگان را که حقوق کارکنان دولت و فوق‌العاده شغل پرستاران و ... را هم با همین ظرفیت‌ها پرداخت کردیم. ما نمی‌خواستیم کشور را در آشوب تحویل بدهیم. تام و تمام طبق قوانین عمل کردیم. اگر گوشه‌ای از کار ما خلاف قانون بود تا به حال هزار مرتبه شاهد پرونده‌های نهاد‌های نظارتی بودیم.
ماده ۱۲۵ قانون مدیریت خدمات کشوری را اجرا کردیم. مامنافع ملی را مد نظر قرار دادیم. مادامی که مسئولین دلشان برای مردم بسوزد و بخواهند در برابر توسعه طلبی‌های امریکا بایستند، باید مردم را تقویت کنند. تورم ۴۰ درصد و رشد حقوق ۲۰ درصد کجا مورد قبول است؟ چطور وقتی می‌خواهید برابر دنیا بایستید باید به هزینه‌ی نظامی توجه کنید. خب این هم یک هزینه اجتماعی است و باید اقتصاد مردم را درست کنید، تا مردم همراه بمانند. کار ما شایسته بود. اگر دولت سیزدهم دغدغه‌ی منافع ملی را داشت از کار ما استقبال می‌کرد.
ما هنوز از ارز ۴۲۰۰ تومانی دفاع می‌کنیم. دولت باید در دوره‌های تنش وارد بازار شود و حمایت خود را از مردم با تنظیم‌گری و نظارت ویژه مجدانه عملیاتی کند. باید اقدام عملی انجام دهد نه اینکه منفعلانه در سایه بنشیند و اختیار زندگی مردم را به بازار ارز غیرسمی که در کنترل‌اش نیست، بدهد. در بازار ارز غیررسمی هر لحظه ممکن است حتی بدون دادوستد قیمت افزایش یابد؛ کمااین‌که در شرایط فعلی هم قیمت در حال افزایش است. حالا سئوال این است که آیا زندگی مردم را به نرخی که نه در دست ماست و نه منطق درستی دارد گره بزنیم؟ طبیعی است وقتی دیدیم امکان کنترل نرخ در بازار آزاد نیست، گفتیم نرخ ارز وارداتی کالا‌های اساسی و دارو را تثبیت می‌کنیم و بخشی از اقلام را هم با ارز نیمایی وارد می‌کنیم. در عین حال واردات برخی اقلام غیرضروری را ممنوع اعلام کردیم تا به بازار ارز فشار وارد نشود. دوستان ما اعلام کردند این رویه فساد دارد. می‌گفتند درست است که واردکننده ارز ۴۲۰۰ تومانی می‌گیرد، اما کالا را به نرخ بازار آزاد می‌فروشند و اگر ما این ارز ۴۲۰۰ تومانی را حذف کنیم، هیچ فشاری به بازار نمی‌آید. همان زمان ما گفتیم این حرف درست نیست.
خب شاهد بودید برداشت ما درست بود. آن‌ها ارز ۴۲۰۰ تومانی را برداشتند و قیمت را کردند ۲۸۵۰۰ و همه چیز گران شد. وقتی تورم افزایش لجام گسیخته را تجربه کرد توضیح دادند این تورم ناشی از عمل حراجی است. حالا فساد از بین رفت؟ خیر.
برای سال آینده هم وضعیت همین است. تحلیل قدرت خرید مردم. در خوش‌بینانه‌ترین حالت نرخ تورم ۳۰ درصد خواهد بود که البته به نظر من بیش از این میزان است، اما میزان افزایش حقوق بیش از ۲۰ درصد نیست. پس سال آینده هم قدرت خرید مردم کم می‌شود. سوال من این است حال که نیاز به تاب‌آوری ملی داریم باید مردم را گرسنه نگه داریم تا حتی برای تهیه‌ی دارو مشکل داشته باشند؟ مسئولیت دولت در این مقطع بسیار حساس و خطیر چیست؟ در شرایط عادی انتظار می‌رود دولت خودش را کنار بکشد و امور را به بخش خصوصی واگذار کند، اما در این وضعیت خطیر این انتظار هست که دولت در صحنه باشد تا مایحتاج مردم را تامین کند و در شرایط جنگ ترکیبی فعلی نیاز‌های اجتماعی را به بهترین شکل پاسخ دهد.
واقعیت این است که ما هر وقت حس کردیم کشور به سمت بحران می‌رود، تدبیر کردیم به جای اینکه قبل از بحران‌ها به فکر باشیم. برنامه‌ی جاری را عوض کردیم. اقدام عملی در دستور کار قرار دادیم. الان هم دولت محترم در همین شرایط است. دولت نیاز به برنامه متناسب دارد. منظورم برنامه هفتم و چشم‌انداز نیست. منظورم برنامه‌ی متناسب با شرایط امروز است. دولت باید برای سال ۱۴۰۴ به طور ویژه برنامه داشته باشد. طبق پیش‌بینی‌ها و برای تحقق بودجه‌ی کنونی در سال ۱۴۰۴ باید روزانه یک میلیون و ۸۵۰ هزار بشکه نفت فروخته شود. مشخص است در این وضعیت این پیش‌بینی عملی می‌شود یا خیر؟ از طرف دیگر باید دو میلیون میلیارد تومان مالیات گرفته شود. در این شرایط رکودی چنین چیزی ممکن است؟ فکر کنم تحقق این مالیات در سال ۱۴۰۴ دشوار باشد. پس باید برنامه متناسب داشته باشیم و دولت نقش تاریخی خود را ایفا کند تا مردم آثار تحریم را کمتر حس کنند. در حقیقت دولت چهاردهم باید «پلن بی» را اجرا کند. «پلن بی» یعنی برنامه‌ی متناسب با شرایط امروز.
