دکتر احمد بخارایی یکبار دیگر مهمان دیدارنیوز و برنامه جامعه پلاس بود، قتل امیرمحمد خالقی، دانشجوی دانشگاه تهران و بالا گرفتن میزان خشونت در جامعه دلیل این گفت و گو بود.
دیدارنیوز _ نسرین نیکنام: قتل امیرمحمد خالقی و بالا گرفتن میزان خشونت در کشور بهانه گفت و گوی ما با دکتر احمد بخارایی استاد دانشگاه و جامعه شناس شد.
ویدیوی این گفت و گو را می توانید اینجا، یوتیوب و آپارات ببینید.
احمد بخارایی در ابتدای این گفتگو در پاسخ به دلیل یا دلایل افزایش خشم و خشونت در جامعه که یکی از این اتفاق‌ها منجر به قتل امیرمحمد خالقی شده به یک مناظره‌ای که چند ماه پیش در دیدارنیوز داشته اشاره می‌کند و می‌گوید: من در آن مناظره گفتم که یکسال دیگر ما اینجا می‌نشینیم و درباره این نظرات من که معتقدم ما بزودی با فقر، خشونت، افسردگی، بیکاری بیشتر و انسجام کمتر مواجهیم صحبت خواهیم کرد و این پیش بینی زودتر از یکسال اتفاق افتاده است.
او ادامه می‌دهد: خشونت‌هایی که به صورت گسترده در کشور رخ می‌دهد بدون زمینه نیست اگر علت آن مشخص باشد، قابل پیش بینی هم می‌شود و وظیفه جامعه شناس هم این است که پیش بینی کند که در سال بعد کجا قرار می‌گیریم.
این استاد دانشگاه قتل امیرمحمد خالقی را یک نمونه کوچک از خشونت بزرگ می‌داند و می‌گوید: ما سه سطح خشونت خرد، میانه و کلان داریم که این قتل سطح خرد بود، اما نکته‌ای که باید به آن توجه شود این است که این اتفاق با توجه به شرایط کنونی کشور که درگیر خشونت‌های سیاسی و اقتصادی است، قابل پیش بینی بود و من از بروز این حوادث تعجب نمی‌کنم، چون پیش‌تر هشدار داده بودم.
بخارایی می‌گوید: نزاع خیابانی، بوق زدن، کودک همسری و دعوا‌های خانوادگی همه خشونت خرد هستند و وقتی به سطح مدرسه و دانشگاه می‌رسد شکل این خشونت، خشونت میانه است و خشونت‌های اجتماعی، سیاسی و اقتصادی هم خشونت‌های کلان هستند که همه را جامعه تجربه کرده است.
این جامعه شناس می‌افزاید: در انتخابات ۱۴۰۳ علم الهدی گفت هر کس در انتخابات شرکت نکند کافر است و این مصداق عینی خشونت سیاسی است، قرار نیست که همه انسان‌ها را مجبور کنید که مثل شما فکر کنند و همان کاری را انجام دهند که گفته می‌شود.
بخارایی، اعدام را یک بعد جدی از خشونت در کشور می‌داند و می‌گوید: در حال حاضر هفت هزار نفر منتظر اعدام هستند که از این تعداد بیش از پنجاه نفر سیاسی هستند؛ یک دادگاه برای توماج صالحی حکم اعدام صادر می‌کند و دادگاه تجدیدنظر آن را رد می‌کند و در نهایت آزاد می‌شود، این یعنی اینکه قانون در ایران درست نیست.
