قاسم محبعلی، مدیرکل پیشین خاورمیانه وزارت خارجه معتقد است که با عدم پذیرش مذاکره از سوی تهران، باید منتظر فشار حداکثری واشنگتن در نوع جدید آن باشیم. او می‌گوید روس‌ها اجازه نخواهند داد تا پیش از توافق خودشان با غرب، ایران وارد مذاکره با آمریکا شود و باید از ظرفیت چهره‌هایی نظیر خاتمی و ظریف در مذاکره استفاده شود.
دیدارنیوز: قاسم محبعلی، مدیرکل پیشین اداره خاورمیانه وزارت امور خارجه دولت اصلاحات و سفیر سابق کشورمان در مالزی و یونان ضمن اشاره به وضعیت کنونی حاکم بر مناسبات بین تهران و واشنگتن و همچنین مسئله عدم مذاکره با آمریکا و دامنه پیامد‌های آن برای ایران، اظهار داشت: ترامپ، یک دستورالعملی را صادر کرده و در مقابل آن از مذاکره سخن گفت. البته قابل پیش‌بینی بود که رئیس‌جمهور جدید آمریکا، این دو مسئله-یا مذاکره یا فشار حداکثری-را در کنار هم مطرح کند.
قاسم محبعلی با رسانه با امتداد به گفتگو پرداخته که در ادامه نظرات او را می‌خوانید:
*ترامپ، دو انتخاب در برابر تهران قرار داده است. یک انتخاب، اینکه اگر مذاکره کنید، این دستورالعمل اجرا نخواهد شد و اگر نه، خب طبعا جایگزین آن، اقدامات جدی واشنگتن خواهد بود.
*به نظر می‌رسد که با عدم پذیرش مذاکره از سوی تهران، باید منتظر فشار حداکثری واشنگتن در نوع جدید آن باشیم که احتمالا با توجه به تغییرات در شرایط منطقه از نظر شدت و حدت با فشار حداکثری ۲۰۱۷ متفاوت خواهد بود. آثار همین مسئله را هم در بازار شاهد هستیم. به عبارت دیگر در صورت عدم مذاکره بین تهران و واشنگتن باید منتظر شدت گرفتن بحران اقتصادی، سیاسی و اجتماعی در ایران باشیم.
*من با هر یک از دوستان اقتصادی صحبت کردم، بر این باورند که حتی پیش‌بینی‌شان از وضعیت امروز، بدتر از آن وضعیتی بوده که امروز شاهد آن هستیم. کلان مسائل اقتصاد ایران، تنها راه حل سیاسی دارد. طبیعی است که در صورت تداوم چنین وضعیتی، ممکن است که حتی فروش نفت ایران و فروش گاز و برق و امثالهم به کشور‌های مختلف، متوقف شود.
*در این بین، نباید نقش روس‌ها را هم نادیده بگیریم. روس‌ها اصلا اجازه نخواهند داد که پیش از توافق خودشان با غرب و اروپا بر سر مسئله اوکراین، ایران وارد مذاکره با آمریکا شود. به نظر می‌رسد که پالس مسکو به تهران این باشد که شما، فعلا به واشنگتن برای مذاکره، پالس مثبت ندهید.
*از همین رو نیز، حتی شاهد هستیم که روس‌ها با امضای توافقنامه با تهران-که البته خالی از ایراد نبوده و مشکلات تاریخی جدی دارد-به نوعی خواسته‌اند که دلگرمی به ایران بدهند که سیاست کنونی را تا اطلاع ثانوی دنبال کند تا بتوانند از کارت ایران در مذاکرات‌شان با غرب استفاده کنند.
*به عبارت دیگر، روس‌ها، سوریه را از دست داده‌اند و تنها، ایران برای‌شان باقی مانده و از همین رو نیز، تهران باید پایداری کند! کما اینکه در زمان اسد نیز، کرملین مدام به او وعده می‌داد که پایداری کند و وقتی، تصمیم دیگری گرفتند، پشت اسد را خالی کردند. به عبارت دیگر، مسکو علاقمند است که از تهران به عنوان کارت بازی خود استفاده کند.
*به نظر من، مسعود پزشکیان، آخرین شانس جمهوری اسلامی است. عمده مسئله دولت نیز به نظرم روابط خارجی بوده و اقتصاددان‌ها معتقدند که تا در روابط خارجی ایران، تحول و عادی‌سازی صورت نگیرد، راه‌حلی برای جمهوری اسلامی وجود ندارد.
*پزشکیان می‌توانست یک فرصت خوب برای نظام باشد و اگر این فرصت در نهایت از دست برود، بعید است که همان زیر پنجاه درصد نیز با این شرایط راضی شوند که در انتخابات شرکت کنند؛ لذا اگر درکی وجود داشته باشد، باید دست دولت پزشکیان باز گذاشته شده و این اجازه به افرادی به مانند محمد جواد ظریف داده شود که در مذاکره شرکت کنند و تدبیری در پیش بگیرند.
*باید از ظرفیت چهره‌هایی نظیر خاتمی و ظریف در مذاکره استفاده شده و سایه یک جنگ از سر کشور دور شود. چون؛ راه دیگری وجود نخواهد داشت.
