نامه خیلی مهم خطاب به عوام ایران

دیدارنیوز ـ عوام الملک:

الا یا ای‌ها العوام ایران؛

سلام علیکم.

بعد از چند ماه دستخط فرستادن برای مسعود و تلگراف زدن برای محمدباقر و غلامحسین، این هفته که به خاطر آلودگی هوا خانه‌نشین شده و سر در جیب مراقبت فرو کرده و سیر آفاق و انفس می‌کردم فرصتی برای مرور گذشته خودمان که عوامیم پیدا کردم و از دست یک یک خودمان خیلی عصبانی شدم و حتی خجالت کشیدم که در این مدت از خواصمان که اینقدر مواظب بهشت و جهنم ما هستند توقعات بی‌ارزش و سطحی زمینی داشته‌ام. یادمان نرود که همانطور که جواد قبلا گفت ما عوام خودمان انتخاب کرده‌ایم که اینطوری زندگی کنیم. حالا باید هر روز سه وعده روبروی آینه بایستیم و به خودمان یادآوری کنیم وقتی خودمان انتخاب کرده‌ایم اینطوری زندگی کنیم دیگر مشکلمان چیست؟ این را هم به خودم می‌گویم و هم به یکی از عوام به نام علی که در سایت دیدارنیوز برایم پیغام گذاشته که پیگیر مطالبات عوام از خواص‌الدوله امور صحت عامه بشوم و هم به یک یک شمایی که تا هر چیز ساده‌ای پیش می‌آید توقع دارید خواص آن را حل کنند.

مثلا این روز‌ها هوا کمی آلوده است. خب باشد. تقصیر خواص چیست که خداوند صلاح نمی‌داند به باد‌ها فرمان وزیدن و به ابر‌ها دستور باریدن بدهد، اما به دما دستور پایین رفتن می‌دهد؟ العیاذبالله توقع ندارید که خواص ما در امور پروردگار دخالت کنند؟ شاکی هستیم که چرا برق می‌رود؟ خب خواص از دست ما چه کار کنند؟ گفتند مازوت نمی‌سوزانیم، ولی برق را از شما می‌گیریم تا نمیرید. اول ما عوام به خاطر اینکه با اعلام قبلی برق را قطع می‌کردند غر زدیم بعد هم خواص دیدند خداوند همکاری لازم را با ایشان نمی‌کند و چه مازوت بسوزانند و چه نسوزانند آلودگی سر جایش است تصمیم گرفتند اعتراض خود به باریتعالی را با سوزاندن مازوت نشان بدهند. با این حال برای ما عوام ارزش و احترام قائل شده‌اند. برق را بدون اعلام قبلی قطع می‌کنند تا چراغ‌ها خاموش شود و هر کسی که می‌خواهد از تاریکی استفاده کند و برود. واقعا خواص ما اصرار ندارند در این کاروانی که به مقصد بهشت آماده می‌کنند همه ما را ببرند. راستش بودجه برای تامین خورد و خوراک همه ما تا بهشت هم نیست و اگر همه بخواهیم با همین کاروان برویم امکان لذت بردن از مسیر را هم پیدا نمی‌کنیم. بهتر است عده‌ای از ما خودمان با میل و اراده خودمان تا برق قطع است و کسی نمی‌بیند جمع کنیم و برویم. مخصوصا نسوانی که نمی‌توانند با میل و اراده خودشان انتخاب کنند که هر طوری که خواص می‌خواهند لباس بپوشند. مشخصا می‌خواهم به یکی از عوام که امروز ساعت چهار و نیم عصر در مغازه خشکشویی به خاطر آنکه برق قطع شده و نمی‌توانست لباسی را که برای اتو کردن داده بود و می‌خواست آن را برای مجلس عقد خواهرش که از ساعت شش شروع می‌شد بپوشد حرف‌های بدی به خواص زد بگویم که خودت تا برق نیامده برو! واقعا یک دست لباس چرک و چروک و یک مجلس عقد ارزش این را ندارد که دل خواصمان را بشکنیم.

خلاصه که بهتر است واقعا ما عوام در این هفته آخر پاییز که موسم شمردن جوجه‌ها فرا می‌رسد همگی برای چند روز هم که شده به کار‌های زشتمان فکر کنیم و اینقدر با حرکت‌های مبتذل، شبیه کاری که متاسفانه پرستونامی از نسوان انجام داد، یا توقعات سخیف شبیه اخوی عروس منظور فوق‌الاشاره یا حتی دامن زدن به اضطراب جمعی درباره مسائل سطحی مثل کیفیت هوا و همچنین صحبت کردن در مورد مسائل خارج از حدود مملکت مثلا در روسیه یا سوریه موجب رنجش خاطر خواصمان را فراهم نکنیم. به جای این کار‌ها خوب است در ترافیک به این اتوبوس‌های زیبایی که علیرضا، رییس بلدیه تهران، برایمان آورده نگاه کنیم و لذتش را ببریم. خواص ما بهترین خواص دنیا هستند، اما دور و وری‌هایشان که ما عوامیم، خیلی خوب نیستند.

الاحقر
حضرت عوام‌الملک
طهران الملوثه لکن محبوبه من منظر علیرضا رییس بلدیه، پنجشنبه بیست و دو آذر (قوس) سنه یکهزار و چهارصد و سه شمسی