دیدارنیوز: حرف زدن با خود رفتاری رایج، اما اغلب بدفهمیده شده است. دانشمندان این عادت را به تلاش فرد برای دستیابی به آرامش و تمرکز نسبت می‌دهند، زیرا بیان افکار در قالب کلام باعث کاهش اضطراب و آشفتگی ذهنی می‌شود.
به نقل از العربیه، روانشناسان این پدیده را بررسی و دلایل اصلی آن را شناسایی کرده‌اند. انزوای اجتماعی، استرس، و موقعیت‌های جدید اغلب باعث این رفتار می‌شوند. برای مثال، افرادی که تنها زندگی می‌کنند یا تک‌فرزند هستند، ممکن است برای همراهی یا حل مسئله به صحبت با خود متکی باشند. به همین ترتیب، استرس و اضطراب معمولاً افراد را به بیان افکار خود وامی‌دارد تا تجربیات دشوار را بهتر درک و مدیریت کنند.
حرف زدن با خود در میان کودکان در حال یادگیری نقش‌های اجتماعی و سالخوردگان بسیار رایج است، و آن‌ها معمولا برای کمک به حافظه یا بیان از آن استفاده می‌کنند. در جایی که برخی این عادت را با هوش مرتبط می‌دانند، تحقیقات نشان داده که ارتباط ضعیفی بین صحبت با خود و معیار‌های شناختی وجود دارد. محتوای صحبت با خود و هدف آن می‌تواند انگیزه‌بخش یا انتقادی باشد.
متخصصان بر فواید عملی صحبت با خود تأکید دارند. این عادت انجام وظایف را بهبود می‌بخشد، زیرا بیان اهداف به صورت کلامی تمرکز را بیشتر و امکان حل مسئله را تقویت می‌کند. ورزشکاران اغلب از صحبت با خود برای استراتژی‌سازی و بهبود عملکرد استفاده می‌کنند. برخی دانشمندان این پدیده را به یک «ترموستات» تشبیه می‌کند که برای تنظیم احساسات و ارائه بازخورد کاربرد دارد.
روان‌درمانگران اغلب حرف زدن با خود را به مراجعان‌شان توصیه می‌کنند، زیرا این عمل آگاهی ذهنی، تنظیم احساسات، و خودآگاهی را تقویت می‌کند. برای افرادی که از صحبت با خود برای مدیریت ترومای پس از حادثه استفاده می‌کنند، این رفتار به یک مکانیسم مقابله‌ای و شکلی از بیان خلاقانه تبدیل شده است.
