دیدارنیوز - احمد خرم اظهار کرد: طرح احداث دانشگاه آزاد واحد علوم تحقیقات در شمال غرب تهران در دولت پنجم یا ششم و زمان شهرداری آقای کرباسچی مطرح شد. این دانشگاه در ارتفاع بالای ۱۸۰۰ متر ساخته شده که در اختیارمنابع ملی بود و قانونا ساخت و سازدر آنجا غیرمجاز محسوب میشد. همان زمان بنده وزیر راه و ترابری بودم و در آن دوره و قبل از آن مسوولیت کمیته راهبردی سبز کردن دامنه البرز را بر عهده داشتم که با این پروژه مخالفت کردیم اما به دلیل حمایتهایی که از دانشگاه آزاد صورت میگرفت، یک تکه زمین را تصرف کردند و سپس هر از گاهی دهها هکتار دیگر را به تصرف خود درمیآوردند.
وی افزود: طبق طرحی که ارایه دادیم قرار شد مسوولیت سبز کردن ارتفاع ۱۸۰۰ متری در مناطق ۱ و ۲ و ۴ و ارتفاع ۱۴۰۰ متری در منطقه ۵ را انجام دهیم که دانشگاه آزاد واحد علوم تحقیقات نیز در این محدوده قرار داشت. ما سه سال در آنجا کار کردیم و بعد از آن مانع اجرای فعالیتمان شدند. طی آن سه سال دانشگاه آزاد را کنترل میکردیم که تصرف بیش از این صورت نگیرد، اما کاملا غیرقانونی و قلدرمآبانه این کار را انجام دادند و به این قلدری هم افتخار میکردند.
وزیر سابق راه و ترابری خاطرنشان کرد: محل احداث دانشگاه آزاد واحد علوم تحقیقات در منطقه ۵ تهران یکی از بدترین مکانهای استقرار در جهان است. طبق اصول شهرسازی، محیط دانشگاه و اطراف آن حتما باید برای عبور پیاده، دوچرخه و خودرو شیب ملایم داشته باشد و به هیچ عنوان نباید در محیط ناهموار اینچنینی اقدام به ساخت و ساز کرد.
خرم با بیان اینکه اساسا ساخت وساز در شیب بالای ۵ درجه خطرناک است، تصریح کرد: این دانشگاه با شیبهای غیرمجاز در نقطه ارتفاعی در منطقهای برفگیر و دارای یخزدگی ساخته شده است. وقتی آنجا یخبندان میشود، آدم پیاده هم سر میخورد، چه برسد به ماشین.
وی ضمن ابراز تسلیت به خانوادههای ۱۰ تن از قربانیان حادثه واژگونی اتوبوس حامل دانشجویان دانشگاه علوم تحقیقات گفت: سوال این است که چرا برای دانشجویان که نخبگان و مغزهای متفکر جامعه هستند، باید فرسودهترین اتوبوسها را اختصاص دهیم؟ از سوی دیگر چرا راننده سالخوردهای را به کار گرفتهاند که پشت فرمان سکته کند؟
رییس سابق سازمان نظام مهندسی ساختمان استان تهران اظهار کرد: موضوع حادثه تاسفبار دانشگاه آزاد علوم تحقیقات، تنها یکی از موارد متعدد در زمینه جدی نگرفتن اصول شهرسازی است. طی دهههای اخیر در وزارتخانهها، ارگانها و دستگاهها هرگاه با موضوعی برخورد میکنیم که خارج از مقررات است میگویند «یک کارش بکن». این یک کارش بکن به عرف تبدیل شده است.
