علی کاظمی، معاون وزیر دادگستری گفت: طبق آمار‌ها در سال گذشته ۳۰ هزار کودک خیابانی در تهران داریم و اگر زمستان شود ۲۰ هزار نفر از آن‌ها داخل مترو‌ها می‌روند.
دیدارنیوز: معاون وزیر دادگستری گفت: طبق آمار‌ها در سال گذشته ۳۰ هزار کودک خیابانی در تهران داریم.
سید علی کاظمی در کارگاه هم اندیشی نظام حمایت از اطفال و نوجوانان با محوریت کودکان در موقعیت خیابان؛ الگو و فرایند حمایت که صبح امروز در مدیریت بحران شهر تهران برگزار شد، گفت: کودکان، آینده جامعه ما هستند. بی شک آسیب‌های اجتماعی آینده را مخدوش می‌کند و بحث کار کودکان خیابان نمود‌های برجسته آسیب‌های اجتماعی است و در عین حال مقابله با این پدیده که حاصل مشکلات مختلف در جامعه است نشان دهنده عزم جدی است؛ برای اینکه ان شالله کودکان در وضعیت خوب قرار گیرند.
کاظمی ادامه داد: بدفهمی‌ها در این زمینه زیاد است و سال ۱۳۷۹ موضوع کودکان خیابان در اسناد بین المللی مطرح شد و از همان موقع بدفهمی‌هایی در این خصوص بود که در اقدامات کودکان خیابان سایه انداخت. گفته شد که باید کودکان بی سرپرست و بدسرپرست در مراکز نگهداری شوند. این پیشنهاد سازمان‌های بین المللی در اسناد بین المللی بود یا مطرح شد کودکان در اثر فقر وارد خیابان می‌شوند. قریب ۲۰ سال طول کشید تا اینکه مطالعات جدید نشان داد، این چنین نیست. مطالعات نشان داد برخی از این کودکان صبح سرکار می‌آیند و شب به منزل برمی‌گردند.
کاظمی گفت: برخی کودکان روحیات متفاوت دارند. برخی قهرمان‌اند و تلاش میکنند رزق و روزی برای خود ببرند و برخی حس عدالت دارند و فهم اجتماعی خوب دارند و یک گروهی از آن‌ها می‌توانند خوب و بد باشند و یکسری هم مورد سوء استفاده و برده کشی قرار می‌گیرند.
وی افزود: طبق آمار‌ها در سال گذشته ۳۰ هزار کودک خیابانی در تهران داریم و اگر زمستان شود ۲۰ هزار نفر از آن‌ها داخل مترو‌ها می‌روند. سرشماری که انجام شد ۱۸۷۰ کودک سر چهارراه‌ها هستند که ۳۸۰ نفر از آن‌ها ساماندهی شدند و ۸۵ درصد آن‌ها غیرایرانی یعنی پاکستانی و افعانستانی هستند و کودکان ایرانی کمتر داخل خیابان هستند؛ لذا اقدامات خوبی برای ساماندهی این کودکان انجام شده است.
دبیر مرجع ملی حقوق کودک در پایان گفت: چهار ون تهیه شده است و به صورت آزمایشی کارهایشان را از دی ماه شروع کردند. چند مدل برای ساماندهی این کودکان وجود دارد که یک مدل، مدل سرکوب برای کودکان است و ضربتی است و به بچه‌ها بعنوان شی نگاه میکنند و این نگاه، مردود و خوب نیست. نگاه دوم حمایت محدود از کودکان دارد و اینکه مقداری پول بدهیم و آن‌ها را مدرسه بفرستیم و .... این نگاه موقتی است. مدل سوم حمایت همه جانبه است و باید حقوق کودک را در نظر بگیریم البته ما باید سلامت خانواده‌اش را در نظر بگیریم و عواملی که باعث خیابان گردی آن‌ها شده است را در نظر بگیریم. اکنون این نگاه در ایین نامه حمایت از اطفال منعکس شده است و آیین نامه اجرایی قانون حمایت از کودکان اصلاحات انجام شد و تعریف کودک خیابانی امد و این ۴ ون براساس آن فرایند‌ها فعالیتشان را شروع کردند و الان تعدادشان بیشتر شده است. قرار شده هر منطقه شهرداری یک ون داشته باشد.
