احمد آوایی، نماینده دزفول در مجلس شواری اسلامی با بیان اینکه هنوز داریم چوب سیاست‌های اشتباه اول انقلاب را می‌خوریم که اوضاع آشفته شد و هنوز هم حل نشده است، گفت: ما به شدت سرمایه اجتماعی را از دست داده‌ایم و این برای اصل نظام خطرناک است.
دیدارنیوز: سیداحمد آوایی نماینده دزفول می‌گوید: بدنه اقتصادی و سیستم ما در کشور مثل جسمی است که بیماری زمینهای دارد و بیماری از دیروز و امروز نیست، بلکه مربوط به بعد از پیروزی انقلاب است.
زندگی و معیشت توده‌های مردم، همچنان با مشکل روبروست و گذشت زمان، نه تنها اوضاع و احوال را بهتر نکرده که فشار تورم، سفره‌های مردم را روز به روز کوچک‌تر هم کرده است.
در همین رابطه، سیداحمد آوایی نماینده دزفول در مجلس با رویداد۲۴ گفتگو کرده است که در ادامه می‌توانید مهم‌ترین بخش‌های این مصاحبه را بخوانید:
* در ابتدا باید بگویم، ما نباید نقش تحریم را در اقتصاد مملکت انکار کنیم. یک زمانی یک رییس‌جمهور می‌گفت که این‌ها کاغذپاره است که این حرف بسیار غیرمنطقی بود. یادمان باشد که ما نباید از واقعیت فرار کنیم.
* این‌دست حرف‌ها، به اعتماد اجتماعی ضربه می‌زند. مردم نباید احساس کنند که مسئولان، حرف‌های نسنجیده و ناپخته می‌زنند. مردم از ما انتظار حرف سنجیده و علمی دارند؛ قرآن هم به این موضوع اشاره دارد. باید حرفی بزنیم که مو لای درز آن نرود. از طرفی، یا حرف نزنیم یا حرف سنجیده بزنیم.
* اینکه چرا شرایط اقتصادی تا این اندازه به مردم لطمه زده است را با یک مثال توضیح می‌دهم. در ایام همه‌گیری بیماری کرونا، کسانی که بیماری زمینهای داشتند، بیشتر در معرض خطر بودند و اگر کرونا به سراغ آن افراد می‌آمد، بیشترین آسیب را می‌دیدند و حتی شاید منجر به مرگ عده‌ای هم شد. از این‌رو، ما یک‌سری آسیب‌های ریشه‌ای داریم که تا حل نشود، هیچ دولتی در عرصه اقتصادی موفق نمی‌شود.
* بدنه اقتصادی و سیستم ما در کشور مثل جسمی است که بیماری زمینهای دارد و بیماری از دیروز و امروز نیست، بلکه مربوط به بعد از پیروزی انقلاب است که کارخانه و زمینهای افرادی را گرفتند و اقتصاد عملاً دولتی و کار از دست مردم گرفته شد. الان هنوز داریم چوب سیاست‌های اشتباه اول انقلاب را می‌خوریم که اوضاع آشفته شد و هنوز هم حل نشده است.
* با اینکه قانون وجود دارد که به تعاونی‌ها یا بخش خصوصی میدان بدهیم یا با وجود اینکه اصل ۴۴ قانون اساسی که رهبر انقلاب بر انجام آن اصرار دارند را داریم، ولی این اتفاق نیفتاد و تا کار به مردم سپرده نشود، چالش‌ها حل نمی‌شود.
* به چه دلیل باید نهاده‌های کشاورزی برای صادرات مثل کود، سم و بذر، دست چهار شرکت دولتی در جهاد کشاورزی باشد. این‌ها یعنی فساد. یعنی با قیمت دولتی بیاید و در بازار نشر پیدا کند و با قیمت آزاد فروش برود. چای دبش هم در همین قالب‌ها بود. برای همین، فساد سیستم را نباید دست کم گرفت.
* چه دستی در کار است که مردم ما باید از سوار شدن بر خودروی امن با قیمت واقعی، محروم شوند؟ این فساد در سیستم دولتی است. این دروغ است که می‌گویند اگر واردات خودرو صورت بگیرد، عده‌ای بیکار می‌شوند. این‌ها حقه‌بازی، جنایت و تعارض به منافع عمومی است. تا اصلاح ساختار اقتصادی انجام نشود و تعارض منافع از بین نرود، وضعیت اقتصادی به همین شکل است.
* این تیم اقتصادی دولت، تیم روز‌های سخت نیست، زیرا میزان تورم این را نشان داده است. معتقدم ما بیشتر از تحریم از خودتحریمی رنج می‌بریم. ۲۰ درصد تحریم و ۸۰ درصد عملکرد مدیران، کار را به این نقطه رسانده است. وقت آن رسیده تا مسئولانی که تصمیم‌گیرنده هستند، از این خواب سنگین بیدار شوند تا وضع بدتر نشود.
* ما به شدت سرمایه اجتماعی را از دست داده‌ایم و این برای اصل نظام خطرناک است. این رویه‌ها به علت تصمیمات نادرست دولت‌ها است. با تصمیمات خوب و پخته و مردم‌داری می‌توانیم سرمایه اجتماعی و پایگاه نظام را به شدت بالا برده و خود را از این وضعیت نجات دهیم.
* اگر به ایرانیانی که خارج از کشور هستند و آدم نکشته‌اند، مال مردم را نبرده‌اند و شاکی خصوصی ندارند و شاید مسائل و مشکلات جزئی در پرونده‌هایشان دارند، عفو عمومی داده شود تا راحت در رفت‌وآمد ایران باشند، تا حدی می‌توانیم شرایط اقتصادی را بهبود ببخشیم، چون خیلی از این افراد، صاحب‌فکر و دارای سرمایه و ارتباطات هستند.
* شرایط ایجاد شده در اقتصاد مملکت، این‌طور نیست که همه چیز‌ها را بتوانیم گردن استکبار جهانی و تحریم‌ها بیاندازیم و بگوییم عملکرد ما خوب بوده است.
