در یکی از سلسله گفتوگوهای ویژه، دکتر اشکان تقیپور عضو هیات مدیره مجمع خیرین کشور مهمان دیدارنیوز بود؛ او دلایل و علت بالا رفتن آمار بازماندگان از تحصیل را به طور مفصل توضیح داد.
دیدارنیوزـ نسرین نیکنام: بالا رفتن آمار بازماندگان از تحصیل، طبق آماری که مرکز پژوهشهای مجلس اعلام کرد، بهانه گفتوگوی ویژه دیدارنیوز با دکتر اشکان تقیپور، عضو هیات مدیره مجمع خیرین کشور، مدیرعامل موسسه نیکگامان و یکی از خیرین مدرسهساز شد که خلاصهای از آن را میخوانید.
ویدیو کامل این گفتوگو را اینجا و در آپارات ببینید.
در ابتدای این گفتوگو، تقیپور آمار منتشر شده از سوی مرکز پژوهشهای مجلس مورد اشاره قرار میدهد و میگوید: آمارهای مختلفی درباره بازماندگان از تحصیل منتشر شده و این آمار، اطلاعات کامل و درستی دارد؛ طبق آماری که این مرکز اعلام کرده حدود یک میلیون بازمانده از تحصیل داریم که چیزی حدود ۳۰۰ هزار نفر از این بازماندگان در مقطع ابتدایی هستند.
این عضو هیات مدیره مجمع خیرین کشور ادامه میدهد: هر چند که در اصل قضیه تفاوتی ایجاد نمیکند که کدام مقطع تعداد بیشتری بازمانده از تحصیل داریم، اما اینکه تعداد زیادی از کودکانی که به سن هفت سال میرسند برای ثبت نام مراجعه نکردند، آزار دهنده است.
به گفته مدیرعامل موسسه نیکگامان این آمارها نشانه است و هشداری برای مسوولان که نسبت به این اتفاقها بی تفاوت نباشند، این در حالی است که در این آمار اتباع خارجی هم دیده نشدهاند و اگر آنها در این آمار گنجانده شوند تعداد بازماندگان از تحصیل خیلی بیشتر از اعداد اعلام شده میشود.
تقیپور در پاسخ به این پرسش که این آمار بیشتر مربوط به کدام استانها است، میگوید: سیستان و بلوچستان، خراسان رضوی، تهران، خوزستان و آذربایجان غربی بیشترین آمار بازماندگان از تحصیل را دارند و تهران به دلیل درگیری بیشتر با حاشیهنشینی، آسیب اجتماعی آن پررنگتر است.
این خیّر مدرسهساز، طلاق، اعتیاد و بازماندگان از تحصیل را مهمترین آسیبهای اجتماعی حاشیهنشینی در کلانشهرها میداند و میگوید: تمام این عوامل مانند حلقههای یک زنجیر به هم وصل هستند و نمیتوان آنها را نادیده گرفت.
او در توضیح بیشتر میگوید: وقتی خانوادهای مجبور میشود برای امرار معاش و گرداندن چرخه زندگی روستا و محل زندگی خود را ترک کند، ابتدا حاشیه شهر را به عنوان سکونتگاه غیر رسمی انتخاب میکند، چون شرایط ورود به شهر را ندارد و همین آغاز مشکلات میشود.
تقی پور ادامه میدهد: تغییر شغل و سبک زندگی، آسیب جدی به خانواده میزند به ویژه برای افرادی که نیمی از فرهنگ زیست خود و طرز مهارتش را در روستا جا میگذارند و مجبور میشوند به جای کشاورزی، کارگری کنند و همین سبک زندگی آنها را تغییر میدهد.
این عضو هیات مدیره مجمع خیرین کشور میافزاید: این تغییر سبک زندگی بعضا جرم به همراه دارد که پررنگترین آن اعتیاد و در نهایت طلاق است.
این خیر مدرسهساز معتقد است: باید برای این بحرانها راه حل پیدا کرد، زیرا این مهاجرت تنها از روستا به شهر نیست، مهاجرتهای معکوس هم میتواند بحران ساز باشد به نوعی یک پارادوکس تلقی میشود.
تقی پور این را هم اضافه میکند که بعضا تصمیمهایی که برای کسانی که در سکونتگاههای غیر رسمی زندگی میکنند، گرفته میشود بیشتر از اینکه به آنها کمک کند ضرر به همراه دارد؛ به عنوان مثال، برای آنها مدرسه و مراکز بهداشتی و سایر خدمات مورد نیاز مهیا میشود و این امکانات چه نتیجهای دارد؛ افزایش جمعیت.
مدیرعامل موسسه نیکگامان تاکید میکند: تهران نیاز به تمرکززدایی دارد، اما در حال حاضر چه اتفاقی افتاده که به جای تمرکززدایی، تمرکززایی داریم و این موضوع مهمی است که به آن توجه نمیشود؛ در یک جلسه به آقای استاندار هم گفتم خیلی از جاهای تهران نیازمند امکانات تحصیلی و آسایشی و رفاهی بیشتری هستند تا سیستان و بلوچستان و دلیل آن هم این است که همه توجهها و نگاهها به استانهای محروم است در حالیکه تهران هم شرایط ایده آلی ندارد.
