تنگنای ۲۳ با حسین نورانی‌نژاد؛ روایت یکی از آن ۲۰ میلیون نفر یا حکایت سوختگان خام؟
دیدارنیوز ـ حامد شجاعی: حسین نورانی‌نژاد متولد سال ۱۳۵۵ است. در فضای بسته دانشگاه آزاد اسلامی در نیمه نخست دهه هفتاد درگیر فعالیت‌های دانشجویی شد و پس از آن به عنوان خبرنگار و روزنامه‌نگار دغدغه‌های مدنی و سیاسی خود را دنبال کرد. نورانی‌نژاد، یکی از بی‌شمار جوانانی بود که در بحبوحه سال‌های انقلاب و جنگ و تحت تاثیر جو آن روزگار جامعه، آموزش دیدند و پرورش یافتند تا سربازان ارتش بیست میلیونی شوند و البته شدند. همان‌هایی که در روز دوم خرداد سال هفتاد و شش، رئیس وقت کتابخانه ملی ایران از کنج خلوت کتابخانه به وسط معرکه سیاست برگرداندند تا پس از آنچه بر سر آرمان‌های انقلاب‌شان آمده بود رویای اصلاحات را دنبال کنند.
ویدیو این برنامه را اینجا و در یوتیوب دیدار ببینید
در آن سال‌ها حسین نورانی‌نژاد به قول خودش از پوسترچسبانی در ستادهای انتخاباتی حزب مشارکت فعالیت‌های سیاسی خود را در شکل دیگری آغاز کرد و حدود ده سال بعد تبدیل به یکی از جوان‌ترین چهره‌های شناخته‌شده این حزب شد و هزینه این طی طریق را با حبس در جریان جنبش سبز پرداخت. وی پس از آزادی از زندان برای ادامه تحصیل در رشته حقوق بشر و دموکراتیزاسیون به دانشگاه سیدنی رفت و پس از اتمام تحصیل در مقطع کارشناسی‌ارشد و همزمان با نخستین سال روی کار آمدن دولت حسن روحانی به ایران برگشت تا بار دیگر مقیم زندان اوین شود. نورانی‌نژاد پس از آزادی از زندان، فعالیت حزبی خود را در قالب حزب اتحاد ملت از سر گرفت. در گفت‌و‌گویی که با آذر منصوری، دبیر کل این حزب در برنامه تنگنا داشتم، او قائم‌مقامی نورانی‌نژاد در حزب متبوعش را سند جوانگرایی در آن حزب می‌دانست.
در این گفتوگو نظر نورانی‌نژاد در این باب را جویا شدم و به طور کلی درباره میزان سنخیت نسل اول و دوم انقلاب با جوانانی که بعدها در سودای جامعه مدنی و رویای اصلاحات در کنار ایشان قرار گرفتند پرسیدم. نگاه او درباره چهره‌های شاخص جریان اصلاح‌طلب و نظراتش پیرامون اختلافات کسانی که ربع قرن پیش واقعا جوانان اصلاح‌طلب بودند و هنوز جوانان اصلاح‌طلب خوانده می‌شوند قابل توجه بود. نورانی‌نژاد در این گفتوگو از بار معنایی لفظ "جوان" در کلام نسل اول و دوم انقلاب هم سخن گفت.
