فاصله مردم و مسوولان زیاد شده

دیدارنیوز: داوود اطیابی با اشاره به اینکه «نارگیل ۲» در ایام تابستان اکران شد، تأکید کرد: تعطیلی مدارس، فصل سفر و حتی گرمای تابستان میزان مخاطبان کودک و نوجوان سینما را کاهش داده و به همین دلیل می‌توان گفت «نارگیل ۲» در بدترین زمان ممکن اکران شد.

داوود اطیابی، کارگردان فیلم سینمایی «نارگیل ۲»، که این روز‌ها به عنوان اثری در سینمای کودک و نوجوان در سینما‌های کشور در حال اکران است، اظهار داشت: پس از سال‌ها کار کردن در سینما تجربیاتی به دست می‌آورید که می‌توانید به برآوردی از خواسته مخاطبان سینما برسید و من فکر می‌کنم امروز مخاطب سینمای ایران هدفش از فیلم دیدن در سینما شاد شدن است.

اطیابی خاطرنشان کرد: نمی‌دانم این مسئله را نکته‌ای مثبت بدانم یا منفی چراکه نمی‌توان آن را تنها از جنبه مثبت نگاه کرد، اما با اکران فیلم «نارگیل ۲» خیلی‌ها با من تماس گرفتند و گفتند که از دیدن این فیلم شاد شدند و به همین دلیل دیدن آن را به دیگران نیز پیشنهاد دادند. متأسفانه مردم امروز غمگین هستند و می‌خواهم از این فرصت استفاده کنم و بگویم در تجربه اکران «نارگیل ۲» به این نتیجه رسیدم که مردم تلاش می‌کنند که کمی شاد شوند یا حداقل دو ساعتی که در سینما هستند غصه‌هایشان را فراموش کنند و امیدوارم مسئولان با دیدن این وضعیت کمی درباره وضعیت امروز جامعه تعمق کنند.

وی افزود: سینماگران عضو کوچکی از جامعه هستند و من هم عضو کوچکی از خانواده سینما هستم و خودم را هنرمند هم نمی‌دانم، اما سعی می‌کنم سهم کوچکی در شاد کردن مردم داشته باشم، اما شاد شدن جامعه به سیاست‌های کلی مربوط است و مسئولان کشور هستند که می‌توانند با تصمیماتشان در جامعه نشاط ایجاد کنند. به لحاظ روانشناختی می‌دانیم در جامعه بانشاط جرم و جنایت بسیار کمتر رخ می‌دهد. در سال‌های ابتدای انقلاب مردم و مسئولان فاصله چندانی با هم نداشتند، اما امروز این فاصله زیاد شده و همین مسئله باعث شده تا مسئولان نتوانند حس و حال جامعه را درک کنند و یک سینماگر که خود را عضوی از جامعه می‌داند، می‌تواند قدم کوچکی برای نشاط بخشیدن به جامعه بردارد و من هم به سهم خودم سعی کردم این کار را انجام دهم.

این کارگردان در ادامه گفت: اگر دقت کنید در بین سه فیلم پرفروش این روز‌های سینما هر سه فیلم فضای شادی دارند و مطمئن باشید اگر فیلمسازی امروز به نشاط‌بخش بودن فیلمش توجه داشته باشد، می‌تواند به فروش بالای فیلمش امیدوار باشد و من هم می‌دانم که این خود نوعی فاجعه است، اما چه کاری از دستمان برمی‌آید!

اطیابی در ادامه اظهاراتش تأکید کرد: علاوه بر اینکه فضای شاد فیلم «نارگیل ۲» یکی از عوامل اصلی فروش این اثر به حساب می‌آید نکته دیگر به این مسئله مربوط می‌شود که این فیلم یک اثر خانوادگی است. من دو بار این فیلم را در سینما دیدم و باور کنید که در سالن شاید ۱۰ کودک حضور داشت و باقی افراد بزرگسال بودند و حتی افراد بزرگسال هم در بسیاری از صحنه به وجد می‌آمدند و برخی مواقع می‌خندیدند. البته من معتقدم این فیلم مختص مخاطبان بالای ۷ یا ۸ سال است، اما با توجه به قصه و حتی دیالوگ‌ها که برای مخاطب بزرگسال هم نوشته شده‌اند اعضای یک خانواده به خوبی در کنار هم می‌توانند این فیلم را ببینند و با آن ارتباط برقرار کنند.

این کارگردان درباره تأثیر سریال «نارگیل» بر میزان فروش این فیلم سینمایی اظهار داشت: سریال «نارگیل» از نظر من ضعف‌هایی دارد که در فیلم سینمایی این ضعف‌ها وجود ندارند. البته پروانه ساخت اولیه این سریال به نام من صادر شد و، چون من در آن زمان دچار کسالت شدم، نتوانستم در ساخت این سریال همکاری کنم. بعید می‌دانم سریال تأثیر مثبتی در میزان فروش این فیلم داشته باشد و حتی فکر می‌کنم ممکن است تأثیر منفی داشته باشد، اما به کسانی که سریال را دیده‌اند هم پیشنهاد می‌دهم که به دیدن فیلم سینمایی «نارگیل ۲» بیایند.

اطیابی درباره تبدیل شدن عروسک‌ها در فیلم‌های سینمایی به نشانه‌هایی نوستالژیک گفت: مطمئناً اگر ساخت این فیلم ادامه داشته باشد عروسک‌ها به نوستالژی‌های نسل حاضر تبدیل می‌شوند. زمانی که اثری، چون «کلاه قرمزی» خلق شد ۴۰ درصد جامعه ما کودک و نوجوان بودند و آن زمان میزان ازدواج و فرزندآوری بسیار بیشتر از امروز بود در حالیکه امروز میزان ازدواج بسیار کاهش پیدا کرده و معمولاً زوج‌ها یا تصمیم می‌گیرند بچه‌دار نشوند یا ترجیح می‌دهند که نهایتاً یک فرزند داشته باشند و به همین دلیل کم شدن جمعیت کودک در کشور باعث می‌شود که ما در سینمای کودک برای یک قشر کوچک فیلم بسازیم و نتوانیم مثل سال‌های گذشته موفقیت آثاری، چون «کلاه‌قرمزی» را تکرار کنیم. البته در نظر داریم که قسمت‌های بعدی این فیلم هم بسازیم، اما همه چیز به این بستگی دارد که شرایط اقتصادی به چه شکل خواهد بود و باید ببینیم که آیا ممکن است قسمت دیگری برای «نارگیل» ساخت یا خیر. در صورت ساخت قسمت بعدی قصد دارم شخصیت‌های دیگری هم به این فیلم اضافه کنم.

وی درباره استقبال صورت گرفته از فیلم «نارگیل ۲» گفت: پیش از ساخت این فیلم اطمینان داشتم که فیلم می‌تواند مورد استقبال قرار گیرد چراکه ما از مناظر مختلفی به راه‌های موفقیت این اثر فکر کردیم و از طرفی آثار عروسکی در همه جای دنیا با استقبال روبرو می‌شوند و در بین مخاطبان جایگاه خوبی دارند، اما این موفقیت نیازمند این است که سینما از فیلم‌های عروسکی اشباع نشود و تولیدات به حدی زیاد نشود که به سمت تقلید بروند چراکه همیشه تقلید موجب ضعیف شدن آن گونه سینمایی می‌شود.

اطیابی درباره شرایط اکران و تبلیغات این فیلم گفت: شرکت پخش فیلمیران از شرکت‌های پخش معتبر کشور است که به خوبی از فیلم‌های خود حمایت می‌کند. ما در بحث تبلیغات به تبلیغ در شبکه‌های اجتماعی خیلی توجه داشتیم و پیش از اکران سعی کردیم مخاطب را آماده کنیم، ولی ناگفته نماند که «نارگیل ۲» در بدترین زمان ممکن برای یک فیلم کودک اکران شد چراکه فصل تابستان فصل سفر، تعطیلی مدارس و از طرفی گرمای شدید است که باعث می‌شود میزان مخاطبان به خصوص مخاطبان کودک و نوجوان به حداقل برسد و واقعاً فروش بالا در این شرایط کار سختی است. اگر «نارگیل ۲» در زمان دیگری اکران می‌شد اطمینان دارم که فروش بیشتری داشت، اما باز هم پیش‌بینی می‌کنم که در هفته آینده فروش این فیلم به ۷۰۰ تا ۸۰۰ میلیون تومان در هفته می‌رسد.

این کارگردان در پایان درباره وضعیت سینمای کودک گفت: سینما به طور کلی وضعیت خوبی ندارد و وضعیت سینمای کودک اسفناک است. مسئولان معمولاً از ما دعوت می‌کنند، در جلسات نظرات ما را می‌پرسند و به قدری خود را جدی معرفی می‌کنند که ما در پایان جلسات امیدوار می‌شویم که قرار است اتفاقی برای سینمای کودک رخ دهد، اما پس از جلسه هیچ اتفاق مثبتی رخ نمی‌دهد و به نظر می‌رسد که همان مسئول فقط قصد داشته چند خبر درباره خودش در رسانه‌ها مطرح کند. تا زمانیکه برای حمایت و ارتقای سینمای کودک برنامه‌ای مدون و مشخص نداشته باشیم هیچ اتفاقی نمی‌افتد. ما باید جمعیت‌شناسی و روانشناسی داشته باشیم و بدانیم که میزان مخاطبان کودک چه اندازه است و مخاطبان کودک امروز چه انتظاراتی از آثار دارند و به میزانی از تولیدات لازم برسیم. در حال حاضر ما به سالی بیش از ۴ فیلم کودک در سینما نیاز نداریم و در تلویزیون و شبکه نمایش خانگی است که باید آثار کودک بیشتری تولید شوند، ولی متأسفانه هیچ برنامه‌ای وجود ندارد و کمیت و کیفیت تولیدات به هیچ‌وجه مورد بررسی قرار نمی‌گیرد.