تبعات روابط بی‌قید و شرط با روسیه

دیدارنیوز: «آنچه که در حال شکل‌گیری است حاصل سیاست فعال کشور‌های جنوب خلیج فارس برای سنجش عزم ایرانیان برای تنش‌زدایی است.»

حشمت‌الله فلاحت پیشه، تحلیلگر مسائل بین‌الملل در آرمان ملی نوشت: «اتفاقاتی که در رابطه با ایران و روسیه و ایران و چین شکل می‌گیرد حاصل یک بدعت در سیاست خارجی ایران به نام روابط بدون قید و شرط است. در سرتاسر دنیا هیچ رابطه‌ای بدون قید و شرط نیست. به عنوان مثال پدر آمریکایی‌ها امروز انگلیس است، اما رابطه انگلیس و آمریکا هم بی‌قید و شرط نیست و حتی همه متحدان منطقه‌ای آمریکا که ایران بار‌ها آن‌ها را تحقیر می‌کرد که به عنوان عوامل آمریکا در منطقه هستند مثل اسرائیل همین بازیگران نیز روابط بدون قید و شراط با آمریکا ندارند.

ولی رویه‌ای که در سیاست خارجی ایران شکل گرفته؛ مبین شکل‌گیری این نوع از رابطه است. رابطه‌ای که از طرف مقابل به عنوان یک نقطه ضعف تعریف می‌شود که دیدیم چین و بعد روسیه یک رویه یکسان را در قبال موضع جزایر ۳ گانه ایرانی اتخاذ کردند. درست در شرایطی که یک نوع خوش‌بینی در ایران شکل گرفته که همین رویکرد را به رابطه با برخی کشور‌های دنیای عرب تسری دهند می‌بینیم که کشور‌های عربی اتفاقا در چنین شرایطی مسائل اختلافی خودشان با ایران را مطرح می‌کنند.

مثل موضوع جزایر ۳ گانه یا مخازن مشترک میدان گازی آرش که حداقل ۴۵ درصد این مخازن سهم ایران است و در حاکمیت ایران بر جزایر ۳ گانه هیچ تردید و ابهامی نیست این مسائل درست در این ایام مطرح می‌شود. به عبارتی آنچه که در حال شکل‌گیری است حاصل سیاست فعال کشور‌های جنوب خلیج فارس برای سنجش عزم ایرانیان برای تنش‌زدایی است.

فلذا تنش‌های مختلف خود را در واقع در این شرایط به صورت مصداقی عمل می‌کنند. ایران از تنش‌زدایی با عربستان و متحدان به دنبال یک سری نتایج اقتصادی بود، ولی مهم‌ترین نتیجه اقتصادی که تا کنون شکل گرفته این بوده که بخشی از منابع آزاد شده ایران در عراق خرج هزینه حجاج شده است.

این تا کنون تنها دستاورد اقتصادی است که تنش زدایی با عربستان برای ایران داشته است. ولی در طرف مقابل کشور‌های عربی سعی می‌کنند تنش‌های خفته را بیدار کنند و کشور‌های ۶ گانه عربی قدرت‌های شرقی یعنی چین و روسیه را به کمک بخواهند و سعی کنند ایران را وادار به توافق کنند؛ لذا می‌بینیم که همه اختلافاتشان را در چنین شرایطی زنده می‌کنند و تلاش دارند دو قدرت شرقی که بانی چنین روابطی با ایران بودند را به کار گرفته و امتیازات خاص خود را دریافت کنند.»