در حالی در یک ماه اخیر تعدادی از زنان به صورت گزینشی برای تماشای بازی ایران بولیوی و فینال باشگاه‌های آسیا وارد ورزشگاه آزادی شدند که ۱۴ سال از آخرین حضور زنان در ورزشگاه‌ها می‌گذرد و بعضی از مسئولان در هر دولتی که سر کار آمده، گه‌گاه به این موضوع پرداخته‌اند. حسن روحانی امروز هم در جلسه شورای عالی اجتماعی کشور گفت که اختصاص دادن بخشی از ورزشگاه به زنان هیچ منافاتی با قانون و شرع و مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی ندارد.
شروع ماجرا مربوط به سال ۱۳۸۳ است؛ زمانی که بعضی از خبرنگاران زن به ورزشگاه آزادی رفتند تا شاید بتوانند ممنوعیت ورود زنان به استادیوم را بشکنند، اما با برخورد، روانه خانه شدند. بعد از آن هم تعدادی از فعالان حوزه زنان با شعار «حق زن، نیمی از آزادی» برای تماشای بازی فوتبال ایران – آلمان روانه ورزشگاه آزادی شدند و البته نتیجه چیزی نبود جز بازداشت این زنان.
اما نخستین حضور زنان در ورزشگاه‌های ایران به بازی ایران و بحرین در مقدماتی جام‌جهانی ۲۰۰۶ بازمی‌گردد. در این بازی که ایران به جام‌جهانی صعود کرد، علاوه بر زنان، سیدمحمد خاتمی، رئیس‌جمهوری وقت هم از تماشاگران ویژه بود، اما ادامه حضور زنان در ورشگاه ادامه‌دار نبود تا اینکه ۱۳ سال پیش و در زمانی که محمود احمدی‌نژاد نخستین سال ریاست‌جمهوری‌اش را پشت سر می‌گذاشت، تصمیم گرفت موضوع ممنوعیت ورود زنان ایرانی به استادیوم‌های ورزشی را مورد توجه قرار دهد. درنهایت با مخالفت بعضی از علما و مراجع، این موضوع از دستور کار رئیس دولت نهم خارج شد و احمدی‌نژاد هم عطای ورود زنان به ورزشگاه‌ها را به لقایش بخشید؛ هرچند همان زمان هم این موضوع بیشتر شبیه شعار سیاسی بود تا یک تصمیم سرنوشت‌ساز. بطوریکه حتی تماشای بازی‌های والیبال هم برای زنان ممنوع شد و زنانی که برای تماشای این بازی‌ها جلوی در ورزشگاه ۱۲ هزار نفری تجمع کرده بودند بازداشت شدند. این ممنوعیت تا ۱۲ خرداد پارسال هم ادامه داشت تا اینکه ورزشگاه آزادی میزبان حدود ۳۰۰ زن تماشاگر آن هم به صورت گزینشی برای بازی لیگ جهانی والیبال شد.
روز شنبه درحالی حدود ۱۰۰۰ نفر از زنان ایرانی در پی فشار فیفا فینال جام قهرمانان آسیا را از نزدیک در ورزشگاه آزادی دیدند و اینفانتینو رئیس فیفا از حسن روحانی و مسوولان فدراسیون فوتبال ایران برای این موضوع تشکر کرد که تعداد کمی از زنانی هم که گزینش شده نبودند دیروز وارد ورزشگاه آزادی شدند، اما به عده بیشتری از آن‌ها اجازه ورود به ورزشگاه داده نشد.
هرچند این نوع اتفاقات با زنان مشتاق به تماشای فوتبال در همین چند سال اخیر هم تکرار شده؛ از بازی ایران- سوریه در شهریورماه پارسال بگیرید که حتی به زنان ایرانی بلیط هم فروخته شد، اما در اخر زنان سوری وارد ورزشگاه شدند تا بازداشت دختران پسرنما و تعدادی از فعالان حوزه زنان در دربی سال گذشته.
گرچه ورود اخیر و گزینشی زنان به ورزشگاه آزادی بیشتر نمایشی برای مسئولان فیفا بود و معلوم نیست که چه زمانی زنان بتوانند با خرید بلیط و به صورت آزادانه به تماشای بازی‌های فوتبال بنشینند، اما همانطور که بعضی از زنان حاضر در بازی پرسپولیس و کاشیمای ژاپن هم گفتند، با رفتن این زنان به ورزشگاه و هم نشینشی‌شان با مردان نه تنها اتفاق بدی رخ نداد که حتی مردان هنگام ورود زنان ایستاده آن‌ها را تشویق کردند و به نظر زیرساخت‌ها هم برای ورودشان آماده شده بود. زیرساخت‌هایی که به بهانه نبودنش سال‌ها زنان از ورود به ورزشگاه آزادی منع شدند.
