دیدارنیوز: پژوهشگران آمریکایی در یک مطالعه جدید موفق شده اند با شناسایی یک بیومارکر جدید مغزی و تحریک الکتریکی و عمقی آن، پدیده از دست دادن کنترل در غذاخوردن را برای افراد دچار عارضه چاقی کاهش دهند.
بر اساس مقالهای علمی که اخیرا منتشر شده است، تحریک مغز با روشهای خاص میتواند از طریق هدایت الگوهای فعالیت عصبی مرتبط با هوسهای غذایی، باعث بهبود خودکنترلی در مصرف غذا و کاهش وزن در افراد مبتلا به اختلال پرخوری و چاقی شدید گردد.
این یافتهها که بخشی از یک کارآزمایی بالینی در حال انجام هستند، امکانپذیری و ایمنی درمان افرادی که کنترل خود بر غذا خوردن را از دست میدهند، از طریق تحریکعمیق مغزی به روش حلقه بسته و با هدایت فیزیولوژیکی نشان میدهند.
از دست دادن کنترل در غذاخوردن یا به اختصار پدیده LOC در همه پرخوریها فراگیر است و با از دست رفتن چنین کنترل بازدارنده ای، فرد در پاسخ به نشانههای اشتها برانگیز و هوس غذاخوردن نمیتواند مقاومت کند.
علیرغم شیوع و شدت خوردن در پدیده LOC، اکثر درمانهای چاقی به طور مستقیم به آن رسیدگی نمیکنند و این بی توجهی، کارایی تهاجمیترین اقدامات علیه چاقی مانند جراحی را نیز محدود مینماید.
برای رفع این مشکل، محققانی از دانشگاه استنفورد آمریکا، الگوهای فعالیت الکتروفیزیولوژیکی مغز را در طی یک دوره ۶ ماهه در ناحیه شکمی و پشتی هسته اکومبنس در مغز بیمارانی که دارای تشخیص اختلال پرخوری و چاقی مقاوم و شدید (کلاس III) بودند، ثبت کردند.
فعالیت مغزی این بیماران در طول دورههای مختلف مرتبط با غذاخوردن تحت LOC جمعآوری شد. به گزارش سیناپرس، محققان با استفاده از این داده ها، یک علامت فعالیت مغزی با فرکانس پایین را شناسایی کردند که به طور خاص با میل به غذا و LOC در بیماران مرتبط بود.
آنها سپس از این بیومارکر مغزی تازه شناسایی شده برای هدایت تحریک عمیق مغزی در منطقه هسته اکومبنس با استفاده از دستگاهی که قادر به تحریک عمیق مغزی پاسخگو یا حلقه بسته است، استفاده کردند.
به دنبال این مداخله و پس از ۶ ماه تحریک مغزی، کاهش قابل توجهی در وضعیت از دست دادن کنترل در غذاخوردن مشاهده شد و بیماران کاهش وزن قابل توجهی را نشان دادند.
به گفته محققان، نتایج اولیه این مطالعه آزمایشی، امکانسنجی بالینی بالقوه این مداخله جدید را برجسته کرده و از ادامه مطالعه گروههای بزرگتری از بیماران مبتلا به اختلال پرخوری حمایت میکنند.
شایان ذکر است یافتههای فوق در نشریه پیشرو و جهانی Nature Medicine منتشر شده اند.
منبع:سیناپرس
