دیدار نیوز ـ شقایق آسیایی: پس از جدایی فرهاد مجیدی از استقلال هواداران این تیم که در شادی جشن قهرمانی پس از ۹ سال، در ابرها سیر می کردند و در اندیشه کسب ستاره سوم در آسیا بودند به یک باره به برزخ سقوط کردند و برگشتند به روزهای چند‌دستگی برای انتخاب جانشین ايرانی یا خارجی برای نیمکت استقلال!
البته باشگاه استقلال و در راس آنها سردار آجورلو از همان ساعات اول دست به کار شده و اسامی مربیان نامداری چون رازوان لوچسکیو را در رسانه‌ها مطرح کردند که به مذاق هوادارها خوش آمد، تا جایی که برخی پا را فراتر گذاشته و به بازگشت کارلوس کی‌روش این بار در قالب سرمربی استقلال فکر کردند.
همچون دو فصل گذشته البته اسم آندره‌آ استراماچونی مربی سابق جزء رویایی ترین انتخابها بود و حتی حرف از جزییات قرارداد او هم به میان آمد اما این مربی از طریق دستیار ایرانی و پیام و استوری در اینستاگرامش رسما اعلام کرد که باشگاه استقلال هیچ مذاکره ای با او نداشته است.
پس از مدتی سفر نکونام و نماینده سردار آجرلو به امارات، گمانه‌زنی‌ها را برای حضور این مربی ایرانی در استقلال بیشتر کرد. در حالی که هواداران با هشتگ «نه به مربی ایرانی» در فضای مجازی سرگرم بودند زمزمه‌هایی مبنی بر اینکه وزیر با مربی خارجی و خروج ارز از کشور مخالف است درگرفت.
اما فارغ از اینکه مقامات باشگاه و وزارت ورزش چه دیدگاهی نسبت به مربیان خارجی یا داخلی دارند بد نیست بررسی کنیم که حضور مربی خارجی و ایرانی در استقلال چه مزایا و معایبی دارد:
۱ـ با توجه به اینکه کمتر از دو ماه تا آغاز لیگ بیست و دوم باقی مانده، جذب بازیکن و آماده‌سازی تیم‌ها می تواند از اصلی‌ترین نکات در موفقیت یک تیم باشد. پس بدون توجه به خارجی یا داخلی بودن مربی، سرعت بخشیدن به روند انتخاب، یکی از طلایی‌ترین نکات در شرایط فعلی است.
۲ـ نباید فراموش کنیم که فرهاد مجیدی استقلال را با رکورد «بدون باخت» تحویل داد. پس اولین باخت این تیم در لیگ پیش‌رو با هر مربی‌ای که رقم بخورد استقلال را وارد چالش خواهد کرد. به نظر می رسد حضور یک مربی خارجی نامدار که هواداران به او اعتماد کرده باشند، می تواند عواقب کمتری به دنبال داشته باشد.
۳ـ با زمان کمی که مربیان تا شروع لیگ در اختیار دارند پروسه شناخت مربیان خارجی از لیگ ایران و شرایط استقلال، سخت خواهد بود پس مربی خارجی که سابقه حضور در ایران را ندارد، با مشکلات بیشتری مواجه خواهد شد. در عین حال اگر هم سراغ نام‌های آشنا مثل کی روش و برانکو برویم هم به دلایل مختلف معادلات حضورشان می تواند پیچیده باشد. در مقابل مربی ایرانی مثل نکونام که در لیگ ایران بازی و مربیگری کرده است و نتایج قابل قبولی در جام حذفی، لیگ و آسیا با فولاد کسب کرده، می تواند گزینه منطقی‌تری به حساب بیاید.
۴ـ مدیریت سردار آجرلو یکی از مهمترین دلایل قهرمانی استقلال پس از ۹ فصل ناکامی در این تیم تلقی می‌شود. پس شاید بهتر است که به انتخاب او به عنوان مدیر اعتماد بیشتری شود حتی اگر اسم مربی ایرانی پررنگ تر از گزینه های خارجی باشد! اما برای آنکه نظر علاقمندان به مربی خارجی هم تامین شود و استقلال بتواند فصل بعد مدافع عنوان قهرمانی در لیگ باشد یک کمک خوب نیز در کنار سرمربی قرار بگیرد. در همین راستا جواد نکونام و گابریل پین می توانند ترکیب مورد اعتماد و تایید هواداران و باشگاه باشند.
۵ـ فرهاد مجیدی سرمربی استقلال پس از سه فصل رفت و آمد موفق شد که این تیم را به مقام قهرمانی لیگ برساند، پس هر مربی جای او بیاید هم باید این فرصت را داشته باشد. البته نباید از این نکته چشم پوشی کنیم که در ابتدای فصل به دلیل کرونا هواداران در هر بازی حضور نداشتند تا با شعار دادن، تمرکز مربی را بر هم بزنند، ولی در حال حاضر کسی که روی نیمکت آبی ها می نشیند باید به نوعی بتواند مهر تایید هوادارها را داشته باشد اگر نه باید منتظر باشد با اولین لغزش شعارهای حیاکن، رهاکن را بشنود. باز در این مرحله شاید گزینه داخلی که با فرهنگ ایران آشناتر است راحت تر بتواند با این مساله روبرو شود.
۶ـ فراموش نکنیم که در حال حاضر فدراسیون بدون مدیر و تیم‌ملی بدون بازی دوستانه در آستانه جام‌جهانی قطر است پس نباید منتظر معجزه و مربی بزرگ روی نیمکت استقلال باشیم چون این تغییر می تواند نیمکت تیم ملی و سرمربی آن را هم دوباره سر زبانها بیندازد که چرا در آن جبهه هم یک مربی بهتر نیاوریم.
۷ـ یکی از مهمترین نکاتی که سردار آجرلو برای آن در استقلال جنگید، رسیدن به صندلی مدیریت فدراسیون فوتبال است. با توجه به جلسه مجمع فدراسیون برای انتخاب رئیس جدید در شهریور ماه، اگر این انتقال صورت بگیرد و آجورلو هم برود احتمالا این جدایی نیز برای استقلال گران تمام خواهد شد و سرمربی استقلال با هر کیفیتی دوباره با مسائل و مشکلات مدیریتی در باشگاه روبرو می شود.
