یدالله طاهرنژاد، فعال سیاسی می‌گوید که همچنان در انتظار رونمایی از برنامه‌های دولت سید ابراهیم رئیسی است و مهم‌ترین چالش پیش روی دولت سیزدهم را بی‌برنامگی می‌داند.
دیدارنیوز: یک فعال سیاسی گفت: مهم‌ترین چالش پیش روی دولت سیزدهم بی‌برنامگی است. از روزی که دولت آقای رئیسی آغاز به کار کرده است، منتظر هستیم ایشان از برنامه خودشان برای اداره کشور رونمایی کنند که تا امروز اتفاق نیفتاده است.
یدالله طاهرنژاد، درباره این‌که چقدر نیاز است در سال جدید ما به یک تفاهم و تعامل ملی برسیم تا برخی از دغدغه‌هایی که امروز در جامعه وجود دارد از میان برداشته شود، گفت: اگر سخنرانی مسئولان را مشاهده کنیم خواهیم دید که آنان مطالب خودشان را به صورت ایما و اشاره و بعضاً به صورت نسبتاً شفاف بیان می‌کنند که جامعه از عملکرد مسئولان دلخور است و برای این‌که این دلخوری برطرف شود؛ باید همه تلاش مسئولان مصروف تامین رضایت کسانی شود که امروز دلخور هستند.
این فعال سیاسی خاطرنشان کرد: من بعضی از صحبت‌های مسئولان مخصوصا نمایندگان مجلس که نمایندگان مردم هستند و قاعدتاً به دلیل ارتباط گستردهای که با آنان دارند بیش از دیگر مقامات در معرض سوال، نقد و پرسش هستند و باید بیشتر اطلاعات داشته باشند را مشاهده می‌کنم متاسفانه بسیار با افکار عمومی فاصله دارند و درک روشنی از آنچه که در جامعه می‌گذرد، ندارند؛ دلیل این امر هم آن است که در حال حاضر موضوعات اساسی جامعه که افکار عمومی را درگیر کرده و دغدغه جدی مردم است به هیچ عنوان در دستور کار مسئولان و تصمیم‌گیران نیست و آنان اغلب به موضوعاتی می‌پردازند که اصلاً اولویت و موضوعی برای کشور نیست.
وی ادامه داد: معتقدم به هیچ عنوان اراده‌ای وجود ندارد برای این‌که غرابتی بین بُردار نگاه جامعه و مسئولان شکل بگیرد که اگر اراده‌ای باشد طبیعتاً با افکار سنجی که به طور مرتب از سوی نهاد‌های مختلف در مورد افکار جامعه داده می‌شود و در اختیار مسئولین قرار می‌گیرد، قاعدتا می‌توانند برنامه‌ریزی کنند که زودتر نزدیکی دل‌ها شکل بگیرد و این کدورت‌ها و دلخوری‌ها برطرف شود، اما در حال حاضر این اراده مشاهده نمی‌شود.
طاهرنژاد درخصوص این‌که باتوجه به شرایط پیش آمده آستانه صبر مردم تا کجا پیش خواهد رفت، بیان کرد: مردم ما مردم بسیار نجیب و قانعی هستند، بسیار هم مدارا می‌کنند و با تسامح و تساهل با مسئولان برخورد می‌کنند. به نظر من آستانه تحمل جامعه بسیار بالاتر از آستانه تحمل مسئولان است، اما هر چیزی سقفی دارد، یعنی هر پدیده‌ای در جامعه سقفی دارد و طبیعتاً هر تحملی هم یک آستانه‌ای دارد و شاید ما با برخی از رفتارهای‌مان در حال عصبی‌تر کردن جامعه هستیم، حال یا تعمد است، یا عدم توجه و یا خدایی نکرده بعضاً ممکن است خیانت باشد؛ خلاصه جریان نفوذ هم جریان جدی است که باید جدی گرفته شود؛ لذا من فکر می‌کنم اولین چیزی که مسئولانی که اداره کشور را بر عهده دارند باید به آن توجه کنن این است که این اراده شکل بگیرد که به خواست مردم نزدیک شوند اگر این اراده شکل بگیرد آن وقت راهکار پیدا می‌شود.
وی درباره ابرچالش‌های سال ۱۴۰۱ در پیش روی دولت رئیسی عنوان کرد: مهم‌ترین چالش پیش روی دولت سیزدهم، بی‌برنامگی است. از روزی که دولت آقای رئیسی آغاز به کار کرده است منتظر هستیم ایشان از برنامه خودشان برای اداره کشور رونمایی کنند که تا امروز اتفاق نیفتاده است.
این فعال سیاسی خاطرنشان کرد: سخنانی که مسئولان دولتی و خود آقای رئیسی در مقاطع مختلف مطرح می‌کنند، نشان می‌دهد این اظهارنظر‌ها مبتنی بر برنامه مدون کارشناسی شده نیست. مثلا همین اخیراً از سوی دولت گفته شد فقر مطلق باید تا پایان سال ۱۴۰۰ از بین برود؛ این حرف چقدر می‌تواند کارشناسی شده باشد؟ آیا نباید بررسی شود چه زمینه‌های باعث شده فقر مطلق در جامعه گسترش پیدا کند؟ برای از بین بردن این زمینه‌ها و ایجاد بستر مناسب فقرزدایی اعم از مطلق و عادی چقدر زمان لازم است؟ پیدا کردن جواب این سوالات چیز‌های نیست که با یک دستور حل شود و باید پشتش یک برنامه‌ریزی و سرمایه‌گذاری و مدیریت جدی وجود داشته باشد تا بتوانیم به تدریج بر مشکلات غلبه کنیم.
وی ادامه داد: نبود یک برنامه مدون و منسجم است که باعث می‌شود مسئولانی بگوید با یک میلیون می‌شود فرصت شغلی ایجاد کرد! لذا هنگامی که به این اظهارنظر‌ها نگاه می‌کنیم متوجه می‌شویم برخاسته از یک برنامه مدون، محکم و کارشناسی شده نیست بلکه بیشتر حرف‌های غیرکارشناسی و غیربرنامه‌ای است که تکرارش می‌تواند دولت را را با مشکل مواجه کند.
