فارن پالیسی: بن‌سلمان روی پوتین حساب باز کرده است

دیدارنیوز: فارن پالسی نوشت: عربستان سعودی درصدد انتقام گرفتن از رئیس جمهوری آمریکا به دلیل موضع "غیر دوستانه" واشنگتن در قبال ریاض بوده و به همین دلیل ولیعهد و حاکم دوفاکتوی این کشور روی رئیس جمهوری روسیه حساب باز کرده است.

مجله فارن پالیسی در یادداشتی درباره تغییر موضع عربستان سعودی نسبت به دولت جو بایدن، رئیس جمهوری آمریکا و متمایل شدن آن به سمت روسیه نوشت: ریاض با استناد به تعهدات خود در توافق اوپک پلاس برای برآورده کردن خواسته‌های واشنگتن و لندن و افزایش تولید نفت عجله ندارد.

نویسنده این یادداشت در ادامه آورده است: محمد بن سلمان، ولیعهد عربستان سعودی و حاکم دوفاکتوی این کشور معتقد است که فرصت مناسبی دست داده است تا به دلیل آنچه "اهانت غیر قابل توجیه" و "موضع غیر دوستانه" نسبت به عربستان می‌داند، از جو بایدن انتقام بگیرد.

وی تاکید کرد: ولیعهد سعودی از اینکه بایدن در طول رقابت‌های انتخاباتی خود عربستان سعودی را کشوری "سرکش" توصیف کرده و گزارشی مبنی بر دست داشتن محمد بن سلمان در قتل جمال خاشقجی، روزنامه‌نگار منتقد سعودی منتشر کرده بود، خوشحال نیست.

فارن پالیسی همچنین نوشت: سعودی‌ها همچنین معتقدند که کاخ سفید نسبت به نگرانی‌های آن‌ها درباره ازسرگیری مذاکرات با ایران بی‌توجه است و همچنین حاضر به اتخاذ تصمیمات و اقداماتی علیه "حوثی‌ها" (انصارالله یمن) نیست.

فارن پالیسی به نقل از "تریتا پارسی"، استاد دانشگاه "جورج تاون"، آورده است: ولیعهد سعودی روی پوتین حساب باز کرده است و امیدوار است که جمهوری خواهان آمریکا در انتخابات میان دوره‌ای پیروز شوند و بایدن به "اردک لنگ" تبدیل شود. محمد بن سلمان اطمینان دارد که با آغاز سال ۲۰۱۵ بایدن و دموکرات‌ها قدرت را از دست می‌دهند و این در حالی که پوتین در رأس قدرت باقی خواهد ماند.

«اردک لنگ» (LAME DUCK) در سیاست آمریکا بر فرد منتخبی اطلاق می‌شود که جانشین وی قبلاً انتخاب شده یا به زودی انتخاب خواهد شد. به نظر می‌رسد که این مقام به دلیل مدت زمان محدودی که در سمت خود باقی مانده‌است، نفوذ کمتری در سیاستمداران دیگر دارد.

در این یادداشت آمده است: ممکن است که غرب برای همکاری با عربستان سعودی به منظور کاهش بهای نفت، ارزش‌های خود را قربانی کند. سعودی‌ها نفوذ قابل توجهی دارند که باید در جغرافیای سیاسی مورد توجه قرار بگیرد و این نفوذ به آن‌ها این حق را می‌دهد که انتقادات مداوم از نقض حقوق بشر در کشورشان را تحمل نکنند.