دیدارنیوز: فردا آخرین دربی قرن برگزار می‌شود. هواداران در کنار تب و تاب شروع سال جدید منتظر تماشای رقابتی هستند که هم می‌تواند قهرمان لیگ را تاحدودی مشخص کند هم بر جذابیت‌های لیگ در ادامه اضافه کند.
اگر استقلال ببرد کار تقریبا تمام است و اگر سرخ‌ها برنده شوند معادلات لیگ پیچیده خواهد شد. احتیاج مبرم پرسپولیس به پیروزی در این بازی این انتظار را در هواداران ایجاد کرده است که یک بازی جذاب را شاهد باشند.
در تمام این سال‌ها به استثنای چند مورد اکثر بازی‌های دربی تحت تاثیر محافظه‌کاری سرمربیان دو تیم بوده است. مربیان ترجیح دادند با یک مساوی انتقادبرانگیز بازی را ترک کنند تا با یک شکست نابود‌کننده. امسال، اما شرایط متفاوت است. یکی از دو تیم حاضر در دربی چیزی برای از دست دادن ندارد. این تیم پرسپولیس است که اصطلاحا یا می‌برد یا می‌میرد! به همین دلیل است که پیش‌بینی می‌شود آخرین دربی قرن به عنوان پایان‌بندی مسابقات لیگ در سال فعلی تبدیل به یک مسابقه دیوانه‌وار شود.
انتظار می‌رود یحیی گل‌محمدی پیش فرض‌های همیشگی‌اش را کنار بگذارد و جانانه دروازه تیم بی‌شکست استقلال را مورد تهاجم قرار دهد. استقلال هم می‌تواند از این فرصت استفاده کند و با واکنشی زهرآگین سرخ‌ها را مجازات کند.
دربی فردا این پتانسیل را دارد که چیزی شبیه به بازی‌های جذاب مسابقات فوتبال خارجی شود. هر دو تیم از فرم خوبی برخوردارند و مهره‌های کارآمدی دراختیار دارند. ارایه دادن یک فوتبال زیبا و تماشاگرپسند می‌تواند تمام آنچه در مورد دربی در ذهن هواداران مخصوصا جوان‌تر ثبت شده را یک‌جا بشورد و ببرد پایین. هوادارانی که از یک-یک‌های سریالی تا بازی‌هایی با حداقل موقعیت گل را در ذهن به یادگار نگه داشته‌اند.
فرهاد مجیدی و یحیی گل‌محمدی به همراه ستاره‌های سرخابی می‌توانند سطح بالای فوتبال باشگاهی ایران را به نمایش بگذارند اگر و فقط اگر ترس را کنار بگذارند. در این میان نقش یحیی پررنگ‌تر است، چراکه اگر برای تساوی به زمین برود کار مجیدی هم راحت‌تر خواهد شد. ذهنیتی وجود دارد که ناکامی استمرار یافته نظیر عدم قهرمانی در لیگ قابل تحمل‌تر از یک شکست ویرانگر در دربی است. این شاید خواسته بخشی از هواداران هم باشد؛ هوادارانی که معتقدند یک تلخی بی‌پایان بهتر از یک پایان تلخ است! بخش دیگری از هواداران که بیننده فوتبال‌های روز دنیا هستند بدشان نمی‌آید مسابقه‌ای ببینند که تا قرن بعدی یاد و خاطره‌اش در ذهن فوتبال‌دوستان نقش ببندد.
پس به احترام فوتبال و به احترام مقارن شدن این بازی با یک تاریخ زمانی خاص، می‌توان از همه دست‌اندرکاران دو تیم خواست که بدون واهمه بتازند و زیبایی‌های فوتبال را به نمایش بگذارند. اگر خدای نکرده این مسابقه هم پیوست شود به بازی‌های کسل‌کننده سال‌های قبل، آن وقت می‌توان این سوال را مطرح کرد که واقعا دربی همین بود؟
گزارش از بهرام سرگوسرایی
