در بحبوحه طرح صیانت و توافق هسته‌ای احتمالی در وین، محمد باقر قالیباف همان نقشی را بر عهده گرفته است که روزگاری لاریجانی در مجلس ایفا می‌کرد: کنترل تندروها. هر چند لاریجانی خوش عاقبت نبود...
دیدارنیوز ـ اسفندیار عبداللهی: گرچه دونالد ترامپ همه رشته‌های حسن روحانی و باراک اوباما را پنبه و برجام را جوانمرگ کرد، اما با پیروزی جوبایدن این امیدواری وجود داشت که آمریکا به برجام برگردد و ایران هم که تا آن تاریخ بخش قابل توجهی از تعهدات برجامی خود را کاهش داده بود و از حیث افزایش تعداد و هم از نظر به کارگیری نسل‌های جدید سانتریفیوژ صنعت هسته‌ای خود را توسعه و میزان غنی سازی اورانیوم را تا ۶۰ درصد افزایش داده بود، آماده بود به شرط برگشت آمریکا به برجام و رفع تحریم‌ها، توافق را تمام و کمال اجرا کند.
هر دو سوی ماجرا، یعنی ایران و آمریکا به سرعت مذاکرات را آغاز کردند و در شش دور مذاکره به نظر می‌رسید میز وین فقط منتظر یک تصمیم سیاسی از تهران است. تصمیمی که گرفته نشد و با توجه به در پیش بودن انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ ایران، مذاکرات برجام در همان دور ششم فریز شد، تا دولت سیدابراهیم رئیسی فرمان هدایت آن را به دست گیرد.
دولت انقلابی با چند ماه تاخیر وارد گود وین شد و تیم مذاکره کننده ایران به ریاست معاون وزارت امور خارجه سوار بر قطار برجام شد و قطاری که بر همان ریل برجام ظریف و عراقچی ایستاده بود را به حرکت واداشتند. مذاکرات هسته‌ای وین بین ایران و طرف‌های برجامی به اعتراف همه شرکای این توافق، به سطر پایانی و شاید یک فعل و نقطه پایان رسیده است و اکثر کارشناسان داخلی و بین‌المللی معتقدند این توافق حاصل خواهد شد. این در حالی است که صدا‌های متفاوتی از دورن جریان حاکم شنیده می‌شود. جدی‌ترین مخالف تا این لحظه سعید جلیلی دبیر پیشین شورای عالی امنیت ملی در دولت محمود احمدی‌نژاد است. او که یا خودش نخواست در دولت سیزدهم شریک شود و نیم نگاهی به انتخابات ریاست جمهوری آینده و ساختمان خیابان پاستور دارد یا او را بازی ندادند، معتقد است اگر جمهوری اسلامی ایران میزان غنی سازی اورانیوم به ۹۰ درصد می‌رساند، بهتر می‌شد از آمریکایی‌ها امتیاز گرفت.
محمود نبویان، عضو کمیسیون اصل ۹۰، مرتضی محمودوند عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس و منصور حقیقت‌پور عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس نهم، از جمله نمایندگانی هستند که روز گذشته درسخنانی نارضایتی خود را از این مذاکرات ابراز کرده وخواستار توضیح وزیرخارجه درخصوص روند مذاکرات وین شدند. درهمین راستا محمود نبویان، نماینده اصولگرا و عضو جبهه پایداری دیروز درجلسه علنی مجلس در تذکری از عدم‌رعایت نکاتی از مصوبه مجلس در این توافق انتقاد کرد و گفت: در توافقی که احتمالا در چند روز آینده رخ می‌دهد، آنچه مطلوب نمایندگان است، وجود ندارد.
این نماینده مردم تهران با بیان اینکه اگر به دولت سابق انتقاداتی داشتیم بحث شخصی نداشته ایم گفت: مشکلات زیادی در این توافق وجود دارد که ما باید به هوش باشیم، به طور مثال درباره لغو تحریم‌های آیسا و کاتسا مطلقا تعهد ندادند. در لیست (sdn) که لیست رفع تحریم ۲۰۰ نفر مدنظر بود به ۹۸۰ مورد رسید اکنون آقایان گفتند تنها تحریم ۲۰ نفر را برمی دارند و روی همین موضوع توافق می‌کنند.
حقیقت پور با اشاره به مذاکرات جاری ایران و ۱+۴ برای لغو تحریم‌ها اظهار کرد: آمریکایی‌ها در یک پارادوکس قرار گرفته اند که یا باید توافق کنند یا توافق نکنند. اگر آمریکایی‌ها توافق کنند باید این حقیقت را بپذیرند که این بار دیگر مثل قبل نیست که به راحتی از زیر بار تعهدات خود در توافق فرار کنند، بلکه باید این بار ضمانت قوی بدهند تا ما توافق را بپذیریم و این مسأله برایشان هزینه دارد و البته باید این هزینه را بدهند. اگر هم توافق نکنند، باید بپذیرند که ما توانمندی هسته‌ای خود را به مراتب بالاتر می‌بریم، بعد از این هم برای مصارف صلح آمیزی مثل پیشران‌های دریایی و زیردریایی به غنی سازی بالای ۶۰درصد خواهیم رسید و این هم طبق NPT حق ماست و هم شأن علمی ماست که برای آن شهید داده ایم.
وی گفت: واقعیت موجود این است که آمریکایی‌ها از شرط ما برای راستی آزمایی فرار می‌کنند، اما چاره‌ای جز این وجود ندارد و بدون راستی آزمایی عملا توافقی شکل نمی‌گیرد؛ لذا نخستین گام برای راستی آزمایی، آزادسازی پول‌های بلوکه شده ما در کشور‌های مختلف است که به نظر می‌رسد بیشتر از یک ماه زمان نمی‌برد؛ ما در حال حاضر ۷میلیارد دلار در کره‌جنوبی، ۳میلیارد دلار در ژاپن و مبالغ مشابهی در کشور‌های دیگر داریم که امکان دسترسی به آن‌ها برایمان فراهم نمی‌شود و گام اول برای راستی آزمایی این است که امکان دسترسی به این منابع در مدت کوتاه فراهم شود.
نایب رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس نهم خاطرنشان کرد: در رابطه با راستی آزمایی لغو سایر تحریم‌ها از قبیل کشتیرانی، بیمه و بانکی نیز آمریکایی‌ها قبلا می‌گفتند حداقل سه ماه زمان نیاز دارند تا دستورالعمل‌های اجرایی لغو تحریم‌ها در مسیر اداری را ابلاغ و اجرا کنند، بنابراین حداقل همین میزان زمان برای ما لازم است که راستی آزمایی کنیم که منافع حاصل از لغو تحریم‌ها را به دست آورده ایم یا خیر.
اما محمدباقر قالیباف که از تلاش‌ها و دورخیز‌های دوره‌های پیشین انتخاباتی خود برای پست ریاست جمهوری نتیجه نگرفت، به هر نحوی بود -در شرایطی که اصلاح‌طلبان در انتخابات سال ۹۸ مجلس شورای اسلامی حضور جدی نداشتند- به ریاست ساختمان سه گوش پارلمان ایران در میدان بهارستان رسید، اما گویی او "میان لب و دندان گیر" کرده است. او که از دوران مدیریت ۱۲ ساله خود در شهرداری تهران هنوز درگیر پرونده‌های اقتصادی پر حاشیه و پر حرف و حدیثی است در مجلس هم کم دردسر ندارد و اینجا است که متوجه سختی کار علی لاریجانی در مجلس دهم می‌شود. دردسر محمدباقر قالیباف در مجلس انقلابی تنها در مورد مذاکرات و تکثرگرایی اصولگرایانه نمایندگان مجلس حول برجام و وین نیست، بلکه شرایطی شبیه به آن را در موضوع طرح صیانت هم دارد. در این دو فقره به نظر می‌رسد قالیباف را ناخواسته در مقابل جبهه پر سر و صدا و البته پر نفوذ پایداری قرار داده است.
محمدباقر قالیباف به عنوان رییس مجلس شورای اسلامی مجبور است بین دکترین دولت رییسی که اساس آن توافق با غرب در مذاکرات وین از یک سو و نظرات تند افرادی از جنس سعید جلیلی و جبهه پایداری از سوی دیگر، نوعی تعادل وموازنه ایجاد کند. بدیهی است محمدباقر قالیباف با اینکه با برجام حسن روحانی مخالفت می‌کرد، ولی از آن دسته از سیاست‌مداران ایران است که با کلیت این موضوع، یعنی تعامل و همکاری بین‌المللی همیشه موافق بوده است. فقط شاید رقابت‌های سیاسی باعث شده او در دسته انقلابی‌های جدید قرار گیرد.
علی لاریجانی بخصوص در مجلس دهم از سویی وام دار لیست امید مورد حمایت اصلاح‌طلبان بود و از طرفی به عنوان یک اصولگرای سنتی به جریان خود تعلق ایدئولوژیک و گفتمانی داشت و به همین دلیل بار‌ها مجبور شد در مسائل حساس نظر یکی از این دو جریان را تایید کند یا راه میانه و در رویی بیابد. شرایطی که امروز رییس مجلس یازدهم با آن دست به گریبان است که نمونه آن را در موضع گیری او در رابطه با حواشی اخیر طرح صیانت را شاهد بودیم. در مورد برجام و مذاکرات وین و کیفیت این توافق نیز قالیباف آن وسط گیر کرده است. با شناختی که از قالیباف وجود دارد او طرفدار توافق است، اما از سویی هم نمی‌تواند یا نمی‌خواهد زیاد با مخالفان برجام و بخصوص با جبهه پر انگیزه و با برنامه پایداری سرشاخ شود. فرمانده خلبان محمدباقر قالیباف امروز بر کرسی سلف خود علی لاریجانی تکیه زده و به نظر می‌رسد خواسته یا ناخواسته به همان راهی می‌رود و همان سیاستی را در پیش می‌گیرد که رییس مجلس دهم مجبور بود اتخاذ کند. او خلبانی است که یا شرایط فرود ندارد یا چرخ‌های هواپیمایش باز نمی‌شود و شاید هم گرفتار هواپیما ربایان در آسمان است!
