هفت ميليارد كجای ورزش ايران است؟

دیدارنیوز: پیمان فخری، سرپرست کاروان ایران در بازی‌های آسیایی اعلام کرد ایران با ۳۱ رشته در بازی‌های آسیایی ۲۰۲۲ شرکت می‌کند و در این میان تنها دو رشته تیمی زنان به مسابقات اعزام می‌شوند. او در مورد اینکه بانوان در چه رشته‌های تیمی شرکت می‌کنند؟ گفت: بسکتبال سه نفره و کبدی دو رشته تیمی هستند که بانوان شرکت می‌کنند.

فخری در رابطه با اینکه چرا رشته‌هایی مثل هندبال و والیبال زنان به مسابقات اعزام نمی‌شوند، توضیح داد: ستاد بررسی کرد اعزام تیم بانوان هندبال و والیبال ۷ میلیارد هزینه خواهد داشت.

بهتر است وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک و روسای دو فدراسیون هندبال و والیبال پاسخ بدهند که هفت میلیارد تومان چه درصدی از هزینه‌های جاری ورزش کشور را شامل می‌شود که به خاطر آن دو رشته تیمی در حال پیشرفت از شرکت در یک تورنمنت بسیار عالی محروم می‌شوند.

هندبال زنان ایران همین اواخر توانست برای نخستین‌بار با درخشش در جام ملت‌های آسیا جواز حضور در جام جهانی را به دست آورد و در آن مسابقات هم عملکرد قابل توجهی داشت. والیبال هم شرایطی شبیه به هندبال دارد. به تازگی سرمربی ایتالیایی به تیم ملی زنان اضافه شده و اگر دختران ایران به بازی‌های آسیایی اعزام بشوند فرصت خوبی فراهم می‌شود تا هم مربی به پتانسیل تیم پی ببرد هم بچه‌ها یک محک جدی در یک رقابت معتبر بخورند.

واقعا هفت میلیارد تومان نباید هزینه سنگین و قابل توجهی برای ورزش ایران به حساب بیاید. شاید این مقایسه درست نباشد، اما ورزشکاران این دو رشته حق دارند از خودشان بپرسند آیا ارزش اعزام آن‌ها به صحنه مسابقات بازی‌های آسیایی اندازه دستمزد یک فصل بازیکن لیگ برتر فوتبال مردان ارزش ندارد؟

اگر فردا روزی این دو تیم بخواهند به یک اردوی تدارکاتی اعزام شوند یا با یک تیم صاحب عنوان در آسیا بازی تدارکاتی برگزار کنند رقمی معادل همین هفت میلیارد تومان هزینه خواهد داشت. مگر اینکه مقامات ورزش و روسای این دو فدراسیون قصدی برای پیشرفت این دو رشته ورزشی نداشته باشند!

وقتی در مورد تبعیض در ورزش مردان و زنان صحبت می‌شود حتما نباید اتفاق خیلی بزرگی رخ داده باشد. حتما نباید بحث ممنوعیت یا لغو مجوز فعالیت‌ها مطرح شده باشد. همین که تیمی در حال پیشرفت از اعزام به یک مسابقه خارجی باز می‌ماند یعنی نگاه یکسانی به ورزش مردان و زنان در بین مدیران ورزش کشور وجود ندارد.

این تازه بدون در نظر گرفتن بسیاری از رشته‌هایی است که زنان در حال انجام آن هستند و برای ارتقا نیاز به حضور در میادین بین‌المللی دارند. رشته‌هایی که در محاق نگه داشته می‌شوند و وقتی پرسیده می‌شود چرا به این رشته‌ها توجه نمی‌شود پاسخ می‌دهند، چون مدال‌آور نیستند. بدون اینکه بگویند این رشته‌ها و ورزشکاران آن کی در معرض موفقیت و کسب مدال قرار داده شدند؟

گزارش از مرضیه حسین خانی