دیدارنیوز: آنچه در ادامه می‌شنوید نسخهٔ صوتی نوشتاری است که پیش از این با عنوانِ «اسکرول بی‌انتها: زندگی در زمانۀ اینستاگرام» منتشر شده است. نوشتار این نسخۀ صوتی را اینجا بخوانید.
به نقطۀ بازده نزولی رسیده بودم. می‌خواستم توییتر را ترک کنم، اما انگشت‌هایم گویی مسخ شده بودند و در هر وقفه‌ای در طول کار، تایپ می‌کردند command + n, tw, enter و بقیه‌اش را به عهدۀ تکمیل خودکار می‌گذاشتند. مثل پیرزنی که در ایستگاه اتوبوس سرکوچه به خودش می‌آید و می‌بیند لباس خواب تنش است، من نیز مقابل پنجره‌های جدیدی که روی صفحۀ کامپیوترم باز بود، پلک می‌زدم و دوست داشتم بدانم چطور به اینجا رسیده‌ام و کجا می‌خواستم بروم؟ چندین بار از دوستی خواستم تا رمز عبورم را عوض و حسابم را برای خودم قفل کند. هفته‌ها و گاهی ماه‌ها می‌گذشت، بدون آنکه اتفاقی بیفتد. اما بعد تظاهراتی اعتراضی بر پا می‌شد یا زادگاهم در آتش می‌سوخت و رسانه‌های قدیمی در انتقال اخبار بیش‌ازاندازه کند بودند. فرایند بازیابی رمز عبور را از سر می‌گذراندم، وارد حساب می‌شدم، خبر‌های تازه می‌خواندم، عقلم را از دست می‌دادم و این فرایند را دوباره تکرار می‌کردم.
فایل صوتی نوشتار «اسکرول بی‌انتها: زندگی در زمانۀ اینستاگرام» را گوش کنید.
نویسنده: دینا تورتوریچی
ترجمه: علی امیری
