روزی روزگاری بود که اجناس بهدردنخور منزل را به هزار و یک دلیل به دورهگرد سیار سر کوچه میفروختیم و آنها نهایتاً سر ازسمساریها در میآورد ،ولی در محله ی ما...
روزی روزگاری بود که اجناس بهدردنخور منزل را به هزار و یک دلیل به دورهگرد سیار سر کوچه میفروختیم و آنها نهایتاً سر ازسمساریها در میآورد ،ولی در محله ی ما جدیداً یک بنده خدایی اجناس دست دوم و سوم را که بهدردنخور و دور ریختنی است را در کنار کتاب که برای هر ملتی سرمایه ملی است قرار داده و نوشته: اجناس استوک و دستدوم در کنار کتابهایی مثل شاهنامه فردوسی گلستان و بوستان سعدی و رباعیات خیام و اشعار مولوی و شمس فروخته میشود...
روزگاری که تیراژ کتابها و عناوین آنها روزبهروز کم و کمتر میشوند و به قول معروف این مقوله ی سمساری و کتابفروشی را کجای دلمان بگذاریم؟
شاعر و طنز پرداخته گیلانی جناب اکبر اکسیر میگوید: تیراژ پایین کتابها تحقیر ایرانیان است ،اگر وضعیت همینطور ادامه پیدا کند باید بگوییم در وزارت ارشاد را تخته کنند، چراکه ادبیات و روزنامهنگاری از بین خواهد رفت ، این خیلی وحشتناک است که ناشران با هزار ترفند بهعلت کمبود کاغذ کتابهایی که باید در دو سه هزار جلد منتشر میشد در دویست یا سیصد نسخه منتشر کنند، این در سطح ملی یک فاجعه و تحقیر عمومی است.
اگر از ما بپرسند تیراژ فلان کتاب تان چقدر است ما بگوییم دویست نسخه ...
آیا فرهنگ ما آنقدر ضعیفشده که باید تن به ذلت فرهنگی بسپاریم و کتاب را در ردیف اجناس بنجل و بهدردنخور قرار دهیم؟
همه شنیده و دیدهایم که مردم دنیا برای مطالعه چقدر ارزش قائلاند و حتی در اتوبوسها متروها مطالعه و اذهان خود را با موضوعات مختلف کتاب حالا چه داستانی رمان ،علمی ،اخلاقی و ادبیات باستانی درگیر میکنند و با تفکری متحول و پویا با مطالعه به جنگ مشکلات زندگی میروند...
آیا ما باز هم گذشته ی طلایی توجه به کتاب را و ارزش دادن به فرهنگ ملی را شاهد خواهیم بود؟
چرا فرهنگ کتابخوانی در کشور ما رو به افول است ؟
آیا کمبود کاغذ باعث محدودیت انتشار کتاب شدهاست؟
چرا علیرغم اینهمه تبلیغات و برپایی نمایشگاههای کتاب توسط نهادهای مسئول تاکنون نتیجه ی مثبتی را شاهد نبوده ایم ؟
از وعده مسئولان تا عادی شدن روال انتشار کتاب چقدر راه است؟ بهجز کمک نهادهایی چون حوزههای علمیه ،ارشاد ،حوزه هنری ، سازمان تبلیغات که به چاپ و نشر کمک میکنند، کدام سازمانها باید به داد ناشران برسند؟
آیا وقت آن فرا نرسیده که فرهنگ کتابخوانی بهعنوان یک موضوع در کتابهای مدارس گنجانده شود؟
چه کسی پاسخ مسئولان چاپخانهها کارگران وپرسنل کتابفروشی ها رامی دهد؟
آیا وقتی فرهنگ ملی کتابخوانی رو به افول است آنان می توانند خانواده خود را اداره کنند؟
امروزه کتاب همانند اجناس دست دوم در سمساریها عرضه میشود آیا این شایسته است فرهنگ کهن این مرزوبوم با آنهمه دانشمند ،شاعر و مخترع به این روز دچار شود؟
✍️ابراهیم عاطفی
