اظهارات و ادعاهای بیغش قابل نقد و بررسی است. از جمله حمله او به ضرغامی به دلیل روشنگریهایش در زمان فتنه ۸۸ از طریق رسانه ملی و عجیب آنکه به دلیل همین نقشآفرینی او را فاقد وجاهت ملی خطاب کردن!
دیدارنیوز - کیهان نوشت:در حالی که صحن علنی مجلس باید محل بررسی منطقی و مؤدبانه صلاحیت وزرای پیشنهادی باشد اما متاسفانه گاهی دیده میشود به دلایلی نامعلوم برخی از نمایندگان با ادبیاتی زشت و زننده به تخریب گزینه پیشنهادی میپردازند؛ اتفاقی که دیروز درباره ضرغامی، گزینه وزارتخانه میراث فرهنگی رخ داد.
محمود احمدی بیغش در جلسه علنی عصر دیروز به عنوان مخالف عزتالله ضرغامی وزیر پیشنهادی میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری گفت: مخالفتم با استناد به موارد مستند و تحلیل و ارزیابی واقعبینانه است. هر چه گشتم و با بزرگان و صاحبنظران مشورت داشتم سر سوزنی، سوابق، تجربیات و تحصیلات و عملکرد گذشته شما تناسبی با وزارت میراث فرهنگی ندارد؛ به طوری که برخی از ما نمایندگان مجلس در عجب ماندیم که آقای رئیسی شما را مبتنی بر چه فاکتورهایی برای این وزارتخانه معرفی کردند.
وی افزود: آقای ضرغامی طبق اطلاع ما شما به عنوان مدعی ریاست جمهوری حتی رئیسی را قبول نداشته و در ایام انتخابات یکبار دعوت زحمتکشان ستاد ایشان جهت سخنرانی در تهران را نپذیرفتید.
وی گفت: اداره مطلوب این وزارتخانه با سهمخواهی سیاسی ناشیانه محقق نخواهد شد. از سویی کارنامه ضرغامی نشان میدهد در چینش مدیریتی اعتقاد چندانی به انتصابات تخصصی ندارد و هر فرصت مدیریتی را فرصتی برای تجمیع دوستان سیاسی دانسته که تجربه مدیریتی ضرغامی در صدا و سیما به گونهای بود که هماکنون هم آثار و تبعات اقدامات غیرکارشناسی و فلهای آن ادامه دارد.
این نماینده مجلس خاطرنشان کرد: با کدام شاخص و تخصص علمی در حوزه گردشگری میخواهید این مجموعه مهم را مدیریت کنید؟ مهمترین شاخص گردشگری داشتن وجاهت ملی و اعتبار بینالمللی فردی است که میخواهد در مسند وزارت بنشیند اما ضرغامی نه از وجاهت ملی معقول برخوردار است و در سطح بینالملل هم فردی آشنا به شمار نمیآید.
حمله بیغش به ضرغامی محدود نشد و او رئیسجمهور و سایر وزرای پیشنهادی را هم بینصیب نگذاشت و خطاب به رئیسجمهور گفت: آقای رئیسی بر مبنای کدام استدلال عقلی و حکم شرعی آقای ضرغامی را برای این وزارتخانه معرفی کرده است؟ اساسا برخی از 19 وزیر پیشنهادی که به مجلس معرفی شده توهین آشکار به نمایندگان است. آن هم دولتی که با شعار عدالت و حذف ویژهخواری و ویژهپروری و مبارزه با فساد و تبعیض به صحنه انتخابات وارد شده، با برخی از این انتصابات و انتخابات روند ناامیدکنندهای را شروع کرده است. دادن سهم به افراد و گروههای خاص مردم و دلسوزان نظام را آزرده خاطر کرده است. سؤالم از آقای رئیسی این است؛ کدام شاخص عدالت محوری را مصداق عمل قرار داده که ما از آن بیخبریم؟
نماینده شازند افزود: آقای رئیسی شما بعد از انتخابات سایت مدیران را راه انداختید، چند نفر از افراد معرفی شده خروجی این سامانه پر سر و صدا بودند؟ علاوهبر این موضوع معرفی ضرغامی به عنوان وزیر گردشگری برای خود او به حدی غافلگیرکننده بوده که در برنامهها و گفتمانهای عجولانه بیشتر با گفتمان و ساختار وزارت فرهنگ قاطی شده است و این برنامهها برای دست یافتن جایگاه ایران در صنعت گردشگری بسیار ناامیدکننده بوده و هیچ افق و چشماندازی در آن دیده نمیشود.
اظهارات و ادعاهای بیغش قابل نقد و بررسی است. از جمله حمله او به ضرغامی به دلیل روشنگریهایش در زمان فتنه 88 از طریق رسانه ملی و عجیب آنکه به دلیل همین نقشآفرینی او را فاقد وجاهت ملی خطاب کردن!
اما در اینجا تاکید بیشتر بر نحوه ابراز و بیان مخالفت و برخی ادعاهاست. البته که موافقت یا مخالفت نمایندگان با هر فرد پیشنهادی حق آنهاست اما ابراز این مخالفت باید اولاً منطقی و مستدل و ثانیا با ادبیاتی مؤدبانه و در خور شأن مجلس صورت گیرد. اگر بخواهیم بصورت ساده و روشن بگوییم، بهترین مثال برای چگونگی اظهار نظر مطلوب و پسندیده آن است که شبیه نطق دیروز عصر آقای بیغش نباشد! البته بعد از این اظهارات سعیدی که از قضا او نیز مخالف ضرغامی بود پشت تریبون رفت و اظهارات بیغش را غیرمنصفانه دانسته و از ضرغامی عذرخواهی کرد که با تشویق سایر نمایندگان مواجه شد.
