دیدارنیوز ـ ۷ خط متروی پایتخت حدود ۱۵۰۰ واگن لازم دارد. قرار بود حداقل هزار واگن تا پایان برنامه ششم توسعه به این شبکه اضافه شود، اما امسال برنامه ششم به پایان میرسد و این واگنها خریده یا ساخته نشده است. اگرچه شهرداری در سال گذشته از یک قطار ملی ساخت داخل رونمایی کرد، ولی آن هم تا پایان سال به تولید انبوه نخواهد رسید، بنابراین تنها راه تامین واگنها خرید آنها از کشور چین است. دولت تعهد خرید ۶۳۰ واگن را داده بود، اما مراحل عقد قرارداد آن انجام نشده است.
هفته پیش مدیرعامل شرکت متروی تهران درباره خرید این واگنها گفت که این تعداد واگن جزو ۲ هزار دستگاه واگنی بوده که براساس ماده ۵۸ برنامه پنجساله ششم در تعهد دولت بود و از این ۲ هزار دستگاه، ۱۰۵۰ واگن آن برای پایتخت درنظر گرفته شده است.
بهگفته علی امام واگنها قرار بود از طریق فاینانس چین تأمین شود که با انجام مناقصه بینالمللی در سال ۹۶ شروع میشد. کشور مبدأ باید ۱۵ درصد منابع را براساس مصوبات قبلی سالانه در بودجه درنظر میگرفته است. با گذشت ۴ سال از این ماجرا هنوز پرونده باز است. انتقادات علی امام مشکل تامیننشدن واگنها را متوجه دولت میداند. در مقابل مدیرکل دفتر حمل و نقل ریلی درون شهری و حومه سازمان شهرداریها و دهیاریهای وزارت کشور میگوید که تامین ۱۵ درصد سهم کارفرما مربوط به تسهیلات مالی خارجی طرح ۶۳۰ دستگاه واگن مترویی تهران براساس قانون بودجه سال ۱۳۹۹ کل کشور از محل منابع صندوق توسعه ملی بود.
اما در قانون بودجه ۱۴۰۰ مضمون بند مذکور درخصوص تامین سهم کارفرما از محل صندوق حذف شده و نحوه تامین ۱۵ درصد پیش پرداخت براساس ۷.۵ درصد شهرداری و ۷.۵ درصد دولت تعیین شده است. مرضیه شاه محمدی میگوید: «با توجه به مشکلات ناشی از کمبود اعتبارات برای تامین ۱۵ درصد پیشپرداخت قرارداد، مکاتباتی با سازمان برنامه و بودجه درخصوص چگونگی تامین اعتبار صورت گرفته که در حال بررسی است».
او همچنین تأکید میکند: «بررسی رسمی قرارداد ۶۳۰ دستگاه واگن توسط مؤسسه فاینانسدهنده بهمنظور اعطای تسهیلات به قرارداد، از اواخر اسفند سال گذشته آغاز شده و به محض فعالشدن، وارد فرایند تامین اعتبار سهم ۱۵ درصد پیشپرداخت میشود». سابقه خرید واگن چینی برای متروی تهران به سالها قبل بازمیگردد و در مراحلی اعلام شد که مراحل ساخت بخشی از این واگنها در ایران تکمیل خواهد شد، اما از سال ۹۵ تاکنون و با وجود مصوبههای گوناگون، این طرح به نتیجه نرسیده است؛ آن هم در شرایطی که متروی تهران بهدلیل افزایش طول خطوط و ایستگاهها و همچنین بهدلیل فرسودگی واگنهای نسل اول، نیازمند واگنهای جدید است.
