دیدارنیوز ـ در یادگاری هایش، در خلق و خوی مردمش در ساختمانهایش در راه هایش در معماریش. معنای پشت همه ظواهرش. هر شهری به همین دلیل معنایی دارد.
چند وقت پیش با یکی از اعضای شورای شهر قم گفتگو میکردم. به او عرض کردم شما نسبت به این هویت مسوولید. هویت قم، همه ساخت و ساز‌ها و نماد‌های شهر را رنگ میزند. هویت قم چیست؟ جلوداری است. پیشرو بودن است. جلوداری و پیشرو بودن برای انقلاب جهانی ما. اگر این است، شهر را باید به گونه‌ای توسعه داد که این هویت تقویت شود.
ساختن هایپر‌های عجیب و غریب و فروشگاه‌های مدرن، با این هویت نمیسازد. چون این فروشگاه‌ها معنایش مدیریت دنیاگرایانه مصرف مردم است. شاید توسعه بازار‌های حول مساجد و مدارس و حرم‌ها اولویت میداشت. نمیدانم، ولی هر چه بود. این سبک با هویت انقلاب معنوی و دینی ما نمیسازد.
اینجا منطقه کویری است ضرورتی ندارد پارک‌ها و فضای سبز‌هایی درست کنیم که با این آب و هوا نمیسازد. باغ پرندگان چرا؟ چه اشکالی داشت زیبایی‌های طبیعی مثل چشمه‌ها رودخانه‌ها و بلکه دریاچه‌های نمک اطراف قم و حتی بیابان‌ها و کوه‌های اطراف قم را مهیا میکردیم برای اینکه مردم قم از همان که دارند استفاده کنند و همان را به تماشا بکشند. هویت مقاومت و عظمت نهفته در همین آب و خاک را.
قم باید یک مدرسه بزرگ باشد نه اینکه طلبه‌ها را در قالب شهرک مهدیه و پردیسان و ... آهسته آهسته از شهر خارج کنند و حتی خیابان‌هایی بیرون شهر برایشان بکشند که نه کسی را ببینند و نه با مردم دمخور باشند. طرح‌های تربیتی و تعلیمی در محله‌ها و مساجد و مدارس باید بیش از هر جای دیگر در اینجا پیاده شود. این امر را چه کسی تسهیل میکند؟ زشت است برای طلبه‌ها که دور از مردم با همدیگر زندگی کنند. یک زمانی معاون اخلاق حوزه به من میگفت طلابی که با مردم زندگی میکنند به لحاظ اخلاقی و معنوی هم حتی جلودارند. خوب چه کسی باید این ارتباط‌ها را بیشتر کند. این خوب نیست که مدارس علمیه قم حتی با محله‌ها و مغازه‌های اطرافشان هم رابطه نداشته باشند.
قم جلودار است و این یعنی اگر مساله تولید برای کشور ضروری است قم باید پیش قدم باشد در ایجاد کارگاه‌های تولید. در ایجاد مزارع کشاورزی در باغداری و در امور دیگر. کار مقدس جهادی باید از دل قم الگو شود برای کل کشور.
قم اگر در هویتش رسالت جهانی وجود دارد، باید محل رفت و آمد اندیشمندان و نخبگان و محصلین قم اگر در هویتش رسالت جهانی وجود دارد، باید محل رفت و آمد اندیشمندان و نخبگان و محصلین دنیای امروز و خصوصا جبهه جهانی مقاومت باشد. نباید اهل علمی که از کشور‌های مختلف به این جا سفر میکنند در گرفتاری و فلاکت به سر ببرند.
هویت قم، قیام است و انقلاب. هویت قم اقامه است و ظهور. قم را نباید گذاشت تبدیل به واتیکان شود. زشت است خانه‌های علمای اخلاقش، بیرونی ساده و اندرونی آنچنانی داشته باشد. زشت است حضور مردمش در انتخابات مثل متوسط مردم کشور باشد. زشت است در برخی خیابانهایش در نزدیکی بیوت علما نتوانی قدم بزنی. زشت است دشمن مشغول تربیت فرزندان فضلایش باشد با همین ابزار‌های مدرن. زشت است الگوی حرکت انقلاب نباشد بلکه گاهی مایه تمسخر مردم و انقلابیون باشد. قم را دریابید. قم بلوغ پیدا کند انقلاب به معراج میرود؛ و الا منزوی میشود و الا میمیرد.
اگر شهر قم بشود محل همزیستی مسالمت آمیز مذهب گوشه گیر و معنویت بی خیال ولو در قالب مسجد و هیات و بیوت علما و فضلا و مدارس علمیه مشغول به خود در کنار هایپر‌ها و خیابان‌های آنچنانی و توسعه مدرن کذایی، این برای اهل بیت و مسیرشان چه خواهد بود؟
آیا واقعا مایه کونوا لنا زینا و لاتکونوا علینا شینا خواهد بود؟ یا بر عکس؟
