کسانی که برای ما مساله طرح کرده اند چقد توانسته اند بر اساس یک درک و آگاهی عقلانی همه جانبه، یک مشکل را تشخیص دهند و به ما نشان دهند؟ آیا مشکل ما غرب زدگی است؟ آیا مشکل ما بازگشت به خویشتن است؟ شاید همه این‌ها بود و شاید هم نبود. آیا ما مساله‌ای به اسم مساله زن در جامعه ایران داشته‌ایم؟ آیا مساله‌ای به اسم مساله موسیقی در ایران داشته‌ایم؟ یا این که مساله سازی شده اند؟ جامعه‌ای که در مساله خود عقلانی و خردمندانه و تاریخی و بی طرفانه و با فاصله ذهنی و عواطف احساسات خود نباشد، مساله‌ها و معضلات زیادی طرح می‌کند و به دنبال آن مساله‌ها راه می‌افتد. فرصت‌ها و منابع و نیروی انسانی را به سمت آن می‌برد. به همین خاطر من می‌خواهم طرح مساله از طرح مساله کنم.