«ینگه دنیا» ستون ثابت روح‌الله نخعی روزنامه‌نگار حوزه بین‌الملل در دیدار است که به فضای سیاسی ایالات متحده و تحولات آن می‌پردازد. این شماره به تغییر تعداد نمایندگان کنگره پرداخته که به نفع جمهوری‌خواهان است.
|
نام ایالت |
ترکیب کرسی‌ها |
درصد کرسی‌ها |
تغییرات جدید |
|||
|
تعداد کل |
دمکرات |
جمهوری‌خواه |
دمکرات |
جمهوری‌خواه |
||
|
کالیفرنیا |
۵۳ |
۴۲ |
۱۱ |
۷۹ |
۲۱ |
-۱ |
|
ایلینوی |
۱۸ |
۱۳ |
۵ |
۷۲ |
28 |
-۱ |
|
نیویورک |
۲۷ |
۱۹ |
۸ |
70 |
۳۰ |
-۱ |
|
پنسیلوانیا |
۱۸ |
۹ |
۹ |
۵۰ |
۵۰ |
-۱ |
|
میشیگان |
۱۴ |
۷ |
۷ |
۵۰ |
۵۰ |
-۱ |
|
اوهایو* |
۱۶ |
۳ |
۱۲ |
۱۹ |
۷۵ |
-۱ |
|
ویرجینیای غربی |
۳ |
۰ |
۳ |
۰ |
۱۰۰ |
-۱ |
|
کم‌شده‌ها |
۱۴۹ |
۹۳ |
۵۵ |
۶۲ |
۳۷ |
-۷ |
|
اورگون |
۵ |
۴ |
۱ |
۸۰ |
۲۰ |
+۱ |
|
کلرادو |
۷ |
۴ |
۳ |
۵۷ |
۴۳ |
+۱ |
|
فلوریدا* |
۲۷ |
۱۰ |
۱۶ |
۳۷ |
۵۹ |
+۱ |
|
کارولینای شمالی |
۱۳ |
۵ |
۸ |
۳۸ |
۶۲ |
+۱ |
|
تگزاس* |
۳۶ |
۱۳ |
۲۲ |
۳۶ |
۶۱ |
+۲ |
|
مونتانا |
۱ |
۰ |
۱ |
۰ |
۱۰۰ |
+۱ |
|
اضافه‌شده‌ها |
۸۹ |
۳۶ |
۵۱ |
۴۰ |
۵۷ |
+۷ |
|
سه ایالت اوهایو، تگزاس و فلوریدا، در حال حاضر هر کدام یک کرسی خالی دارند |
||||||
چنان که مرور این جدول نشان می‌دهد، در مجموع، در ایالت‌هایی که با کاهش کرسی مواجه شده‌اند، دمکرات‌ها، سهم بیشتری داشته‌اند و در ایالت‌هایی که افزایش کرسی داشته‌اند، جمهوری‌خواهان دست بالا را.
این ترکیب، در حالت عادی شاید چندان اهمیتی نداشته باشد، اما نگاهی به ترکیب فعلی مجلس نشان می‌دهد، همین تغییر ۷ کرسی می‌تواند برای دمکرات‌ها گران تمام شود. در مجلس فعلی، دمکرات‌ها، ۲۱۸ کرسی دارند و جمهوری‌خواهان، ۲۱۲ کرسی. این یعنی همین جا فاصله بین این دو حزب در مجلس تنها ۶ کرسی است. به این ترتیب، جمهوری‌خواهان برای پس‌گرفتن اکثریت مجلس نمایندگان در انتخابات، پیش رو، پیروزی بزرگی نیاز ندارند. از این روست که این ۷ کرسی جابجا شده، اگر واقعا، به نفع جمهوری‌خواهان بچرخند، می‌توانند کار را به سود آن‌ها تمام کنند.
اما این مجلس، در حال حاضر، ۵ کرسی خالی دارد که به دلیل فوت یا استعفای نمایندگان، در انتخابات ویژه در سال جاری برای آن‌ها تعیین تکلیف خواهد شد. برای این که چشم‌اندازی حدودی از سرنوشت احتمالی این کرسی‌ها داشته باشیم، سریع‌ترین راه، مراجعه به شاخص معروف سیاسی «کوک» از گرایش حزبی مناطق کنگره‌ای است که میزان گرایش هر منطقه را در مقایسه با میانگین کشور بر اساس آرای انتخاباتی محاسبه می‌کند.
|
منطقه انتخاباتی |
حزب پیشین |
شاخص گرایش حزبی «کوک» |
|
دوم لوییزیانا |
دمکرات |
D+25* |
|
ششم تگزاس |
جمهوری‌خواه |
R+9* |
|
یازدهم اوهایو |
دمکرات |
D+32 |
|
اول نیومکزیکو |
دمکرات |
D+7 |
|
بیستم فلوریدا |
دمکرات |
D+31 |
|
D به معنای دمکرات است و R به معنای جمهوری‌خواه. این اعداد نشان می‌دهند که هر منطقه چند واحد از میانگین کشور و به کدام سمت فاصله دارد |
||
این جدول البته پیش‌بینی نتیجه نیست، چون ربطی به گزینه‌های احتمالی دو حزب ندارد. اما اگر همین ترکیب، عینا در انتخابات تکرار شود، دمکرات‌ها به ۲۲۲ کرسی و جمهوری‌خواهان به ۲۱۳ کرسی خواهند رسید. یعنی فاصله دو حزب، ۹ کرسی خواهد شد. باز تنها پس‌گرفتن ۵ کرسی از آبی‌ها در ۲۰۲۲ می‌تواند برای گرفتن اکثریت کافی باشد و در این شرایط، تغییر ۷ کرسی، همچنان می‌تواند، امتیاز مهمی برای قرمزها باشد. به این ترتیب، دمکرات‌ها عملا انتخابات ۲۰۲۲ را با چند امتیاز کمتر از آن چه پیش از این داشتند، شروع خواهند کرد.
اما مسئله دیگر این است که ترکیب کنگره، تنها روی خودش اثر نمی‌گذارد. تعداد آرای الکترال هر ایالت از روی جمع تعداد نمایندگانش در کنگره مشخص می‌شود، یعنی، تعداد نمایندگان مجلس به اضافه ۲ سناتوری که هر ایالت دارد و البته ۳ رأی الکترال برای منطقه کلمبیا. در نتیجه، تغییرات اعلام‌شده، علاوه‌بر انتخابات ۲۰۲۲ روی انتخابات ۲۰۲۴ هم اثر خواهند گذاشت. نگاهی به آرای پیشین ایالت‌هایی که با تغییر عدد مواجه می‌شوند، می‌توانند نشان دهد که این بالا و پایین رفتن ارقام به سود که خواهد بود.
|
نام ایالت |
الکترال ۲۰۲۰ |
تغییر |
الکترال ۲۰۲۴ |
برنده ۲۰۲۰ |
برنده ۲۰۱۶ |
برنده ۲۰۱۲ |
شاخص «کوک» |
|
کالیفرنیا |
۵۵ |
-۱ |
۵۴ |
دمکرات |
دمکرات |
دمکرات |
D+19 |
|
نیویورک |
۲۹ |
-۱ |
۲۸ |
دمکرات |
دمکرات |
دمکرات |
D+11 |
|
ایلینوی |
۲۰ |
-۱ |
۱۹ |
دمکرات |
دمکرات |
دمکرات |
D+7 |
|
میشیگان |
۱۶ |
-۱ |
۱۵ |
دمکرات |
جمهوری‌خواه |
دمکرات |
D+1 |
|
پنسیلوانیا |
۲۰ |
-۱ |
۱۹ |
دمکرات |
جمهوری‌خواه |
دمکرات |
EVEN* |
|
اوهایو |
۱۸ |
-۱ |
۱۸ |
جمهوری‌خواه |
جمهوری‌خواه |
دمکرات |
R+3 |
|
ویرجینیای غربی |
۵ |
-۱ |
۴ |
جمهوری‌خواه |
جمهوری‌خواه |
جمهوری‌خواه |
R+19 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اورگون |
۷ |
+۱ |
۸ |
دمکرات |
دمکرات |
دمکرات |
D+5 |
|
کلرادو |
۹ |
+۱ |
۱۰ |
دمکرات |
دمکرات |
دمکرات |
D+1 |
|
فلوریدا |
۲۹ |
+۱ |
۳۰ |
جمهوری‌خواه |
جمهوری‌خواه |
دمکرات |
R+2 |
|
کارولینای شمالی |
۱۵ |
+۱ |
۶ |
جمهوری‌خواه |
جمهوری‌خواه |
جمهوری‌خواه |
R+3 |
|
تگزاس |
۳۸ |
+۲ |
۴۰ |
جمهوری‌خواه |
جمهوری‌خواه |
جمهوری‌خواه |
R+8 |
|
مونتانا |
۳ |
+۱ |
۴ |
جمهوری‌خواه |
جمهوری‌خواه |
جمهوری‌خواه |
R+11 |
|
پنسیلوانیا، در این شاخص به سمت هیچ کدام از دو حزب گرایش ندارد |
|||||||
مرور ساده‌ای بر این جدول نشان می‌دهد که در این ترکیب اغلب ایالت‌هایی که رأی الکترال خود را کاهش یافته می‌بینند، به سمت آبی‌ها گرایش داشته‌اند و اغلب ایالت‌هایی که افزایش رأی الکترال داشته‌اند، مایل به قرمزها بوده‌اند. از این میان، ایالت‌های میشیگان، پنسیلوانیا، اوهایو، کلرادو، فلوریدا، کارولینای شمالی و حتی تگزاس، از جمله ایالاتی بوده‌اند که در دوره‌های گذشته، رقابتی محسوب می‌شده‌اند. البته اگر دست به نوعی شبیه‌سازی بزنیم، این تغییرات، نتیجه هیچ کدام از دوره‌های قبل را تغییر نخواهند داد. اما در دورانی که سناریوهای عجیب و غریب دیگر چندان بعید به نظر نمی‌رسند، هیچ غیرممکن نیست که رقابت دوره آینده، در سطح رأی الکترال نیز رقابتی نزدیک باشد. در همین سال ۲۰۲۰ نیز سناریوهایی ممکن به حساب می‌آمد که در آن‌ها، رقابت به رأی مساوی الکترال می‌رسید یا تنها با اختلاف ۲ رأی، یکی برنده می‌شد. حالا با تکرار همان سناریوها، ممکن است ترکیبی که در سال ۲۰۲۰ نامزد دمکرات را برنده می‌کرد، این بار با ۲ رأی آن طرف‌تر، جمهوری‌خواهان را برنده کند. چنین سناریویی وقتی به نظر برای دمکرات‌ها دردناک‌تر می‌رسد که توجه کنیم، نیویورک، ظاهرا تنها ۸۹ نفر در آمار سرشماری، برای حفظ تعداد کرسی‌های خود کم داشته است، عددی که به سادگی می‌تواند در ایالت نسبتا پرجمعیت نیویورک، حاصل پاسخ‌ندادن تعدادی از شهروندان به سرشماری باشد. نیویورکی‌هایی که در سرشماری ۲۰۲۰ همکاری نکرده اند، اگر ۲۰۲۴ را با یکی از این سناریوها ببازند، شاید به تلخ‌ترین درس عبرت مشارکت اجتماعی در تاریخ آمریکا تبدیل شوند!
