در وین چه خبر است؟ آیا مذاکرات به احیای برجام می‌انجامد؟ مذاکرات به صورت رسمی و غیر رسمی در وین هنوز ادامه دارد و باید منتظر اخبار این مذاکرات بود. امیرعلی ابولفتح معتقد است که غنی‌سازی ۶۰ درصدی ایران یک ابزار مهم مذاکراتی است.
دیدارنیوز ـ پرستو بهرامی‌راد: در چند روز اخیر مذاکرات غیر رسمی و رسمی بین هیات ایرانی و دیگر اعضای برجام انجام شده است. میخائیل اولیانوف، نماینده روسیه در سازمان‌های بین‌المللی واقع در وین در توئیتر خود از ادامه رایزنی‌های غیررسمی در روز جمعه خبر داد.
جلسه کمیسیون مشترک برجام میان ایران و گروه ۱+۴ امروز در سطح معاونان سیاسی در گرندهتل وین انجام شد. بعد از این نشست نیز قرار است هیات‌ها به پایتخت کشور‌های خود برای مشورت بازگردند. بعد از نشست اعلام شد که اعضای شرکت کننده از پیشرفت در مذاکرات پیرامون رفع تحریم‌ها و مسائل هسته‌ای رضایت دارند. همچنین مقرر شد گفتگو‌های دو و چندجانبه و همچنین رایزنی‌های فنی در روز‌های آینده ادامه یافته و در صورت نیاز کمیسیون مشترک بار دیگر تشکیل جلسه دهد.
مذاکرات وین بدون دردسر هم نبوده و گمانه‌زنی‌ها از خرابکاری اسرائیلی‌ها در نطنز شرایط این مذاکرات را تحت تأثیر قرار داده است. عباس عراقچی، رئیس هیات ایرانی در وین نیز در شب اول ورود خود از غنی سازی ۶۰ درصد ایران خبر داد. همین موضوع به نظر می‌رسد سرعت مذاکرات را بالا برده است.
نخستین اظهارنظر جو بایدن، رئیس‌جمهوری آمریکا در خصوص مذاکرات وین در نشست خبری مشترک با نخست‌وزیر ژاپن در کاخ سفید رخ داد که او در واکنش به غنی‌سازی ٦٠ درصدی اورانیوم در ایران مدعی شد که این اقدام با برجام مغایرت دارد. در عین حال گفت از پیوستن ایران به مذاکرات غیر مستقیم هسته‌ای خوشحال است. برخی کارشناسان سخنان بایدن را تغییر رویه جدی در مورد برجام و پرونده ایران تلقی کردند.
دیدار برای بررسی اتفاقات چند روز اخیر در وین و مذاکرات بین کشور‌ها با امیرعلی ابوالفتح، کارشناس مسائل دیپلماسی به گفتگو پرداخته است.
امیرعلی ابوالفتح در مورد مذاکرات وین و مسیری که طی می‌کند، می‌گوید: «گزارش‌های رسانه‌های نزدیک به تیم‌های مذاکره کننده یا خود اعضای مذاکره کننده ابراز خوشبینی می‌کنند، البته همه با احتیاط در مورد اینکه حتماً به نتیجه مطلوب برسند، صحبت می‌کنند و هنوز تردید دارند؛ اما می‌گویند مسیر درستی است، ولی زمانگیر خواهد بود. اگر مسیر درستی نبود دور دوم مذاکرات برگزار نمی‌شد و همان پنج شنبه هیات‌ها برمی گشتند. همچنین اینکه هیات‌ها قرار است به پایتخت‌های خود برگردند و مشورت کنند، نشان می‌دهد که اتفاقاتی رخ دهد. اما نمی‌توان با اطمینان گفت که در نهایت توافقی حاصل می‌شود یا خیر.»
این کارشناس در خصوص جلسات غیر رسمی و اینکه احیای برجام در آخر شکل می‌گیرد یا خیر، بیان می‌کند: «این انتهای آن مسیر است. یک مسیری است که آغاز شده و با فراز و فرود‌هایی همراه خواهد بود. فاصله دو طرف خیلی زیاد است. خواسته‌ها و مطالبات میان ایران و آمریکا خیلی زیاد است، ولی دارند تلاش می‌کنند اینچ به اینچ بهم نزدیک شوند. اما در مورد اینکه در نهایت هر دو طرف یعنی ایران و آمریکا ابراز رضایت بکنند و توافق حاصل شود از الان نتیجه گیری خیلی زود است. حتی جو بایدن گفت که قضاوت در مورد این قضیه زود است. هنوز نشانه‌های جدی برای قطعی شدن توافق حاصل نشده است. دو طرف دارند خواسته‌های خود را از طریق واسطه‌ها بهم می‌رسانند. اینکه واقعا چه اتفاقی می‌افتد، نمی‌توان حدس زد.»
ابوالفتح در خصوص سخنرانی بامداد امروز جو بایدن و اینکه آمریکایی‌ها می‌خواهند به مذاکرات ادامه دهند یا خیر، می‌گوید: «اگر آمریکایی‌ها نمی‌خواستند مذاکرات ادامه پیدا کند، اصلاً رابرت مالی در وین نبود. اگر نمی‌خواستند اتفاق بیفتد وقتی ایران اعلام کرد اورانیوم ۶۰ درصد غنی سازی می‌کند، رابرت مالی به وین نمی‌آمد یا برمی‌گشت. همین که مالی در وین مانده است نشان می‌دهد آمریکایی‌ها هم مایل هستند که به توافق برسند. صحبت‌های جو بایدن نیز بسیار محتاطانه بود و با اینکه ایران غنی سازی ۶۰ درصد را آغاز کرده، اما او از واژه محکومیت نیز استفاده نکرد و گفت این اتفاق کمکی نمی‌کند. در صورتی که چند سال پیش برای ارقام خیلی کمتر از این از واژگانی مثل اینکه همه گزینه‌ها روی میز است، ما اجازه دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای را نمی‌دهیم و از این خط و نشان‌ها می‌کشیدند. بایدن هیچ کدام از این الفاظ را استفاده نکرد. البته این موضوع به این معنا نیست که در مرحله عمل هم کاملاً تغییر موضع داده باشند. در سیاست اقدامی‌شان ادبیاتی که به کار می‌برند محتاطانه است. این امید هست که این احتیاط و دوراندیشی از عرصه کلام به عرصه عمل برسد. ولی در حال حاضر هیچ نشانه‌ای نیست که به همان اندازه که دولت آمریکا تغییر لحن داده است، تغییر عمل هم داده باشد. می‌تواند نقطه کور سویی در این دالان طولانی باشد که شانس توافق را افزایش دهد. اما این حرف‌ها خیلی تعیین کننده و تضمین کننده نیست و باید زمان بگذرد و دید آیا آمریکا مصمم هستند که توافق کنند یا روند سیاست ترامپ را ادامه دهند.»
امیرعلی ابوالفتح در پایان در مورد اعلام ایران مبنی بر شروع غنی سازی ۶۰ درصد اورانیوم، اهرمی برای مذاکرات وین است، بیان می‌کند: «این موضوع تصمیم نظام است که عملیاتی هم شده است و این عزم را ایران دارد. مهم آن تابو، محدودیت و مرزی بود که بر ایران نانوشته یا نوشته شده تحمیل شده بود، اما حالا ایران به غنی سازی ۶۰ درصد رسیده است. با این حال یک ابزار مذاکراتی نیز است و تمام مذاکرات از مذاکرات شخصی که افراد با هم انجام می‌دهند تا مذاکرات بین المللی طرفین تلاش می‌کنند با دست پر وارد مذاکره شوند که بیشترین امتیاز را بدست آورند. ابزار‌های مذاکراتی ایران افزایش توانمندی هسته‌ای به لحاظ کمی و کیفی و حتی موضوعات غیر هسته‌ای مانند مسائل موشکی، اقتصادی، دفاعی و تجاری هست که این موارد پشتوانه مذاکره خواهد بود؛ بنابراین این ابزار‌ها نباشد، تیم مذاکراتی چیزی نخواهد داشت که بر سر آن بخواهد صحبت کند و چانه زنی انجام دهد و امتیاز بدهد و امتیاز بگیرد؛ بنابراین غنی سازی ۶۰ درصد ابزار مذاکراتی هست و حتماً مورد توجه قرار می‌گیرد و اگر مورد توجه نبود، اصلاً مذاکراتی شکل نمی‌گرفت. از این‌رو غنی سازی ۶۰ درصد ارتقای توانمندی ایران به لحاظ فنی به حساب می‌آید و هم ابزاری برای مذاکره.»
