دیدارنیوز ـ
مسلم تهوری: شبی که در دوره پهلوی امام خمینی دستگیر و به تهران منتقل شد بسیاری از علما و مراجع نسبت به این تصمیم حکومت اعتراض کردند. در این بین یکی از مراجع بزرگ وقت ظاهرا اعتراضی نسبت به این مسئله نکرده بودند و یا اگر برای آزادی مرحوم امام رایزنی هم کرده بودند از دید مردم پنهان مانده بود. جماعتی به آن مرجع بزرگوار اعتراض کردند که شما چرا برای آزادی آیت‌الله خمینی کاری نمی‌کنید و سخنی نمی‌گویید؟ آن عالم دینی فرموده بود خب شما چرا کاری نمی‌کنید؟ مردم در کمال تعجب گفته بودند ما که مرجع تقلید نیستیم شما مرجع دینی هستید. آن مرجع درگذشته در جواب معترضان گفته بود اگر من مرجع هستم خودم می‌دانم چه کنم و لزومی ندارد شما وظیفه‌ام را یادآوری کنید. این جریان مصداق حال و روز حسین شریعتمداری و آیت‌الله سید علی سیستانی است.
خانم «جینین هینیس پلاسخارت» نماینده ویژه دبیرکل سازمان ملل در عراق به دیدار آیت‌الله سیستانی رفته و حضرت آیت‌الله مواضع و دیدگاه خود را بیان کرده‌اند. حسین شریعتمداری در یادداشت ۵ مهر با عنوان «برخاسته از ارادت» خیلی مودبانه نقدی را به آیت‌الله سیستانی وارد کرده‌اند. نقد شریعتمداری در کیهان با واکنش‌های بسیاری در ایران و عراق مواجه شد. مقامات ایرانی و عراقی نسبت به نوشته شریعتمداری معترض شدند و در توئیتی آقای سیستانی را «دژ مستحکم عراق» خواندند. بدین منظور سه نکته را یادآوری می‌کنم.
اول: اصل اینکه به عملکرد و سخنان افراد من‌جمله بزرگان از علما و سیاسیون می‌توان نقد وارد کرد امری مسلم و بدیهی است و حسین شریعتمداری نیز بر پایه همین امر بدیهی به خود اجازه داده موضع‌گیری آیت‌الله سیستانی را نقد و به ایشان به تعبیر خود از سر ارادت اعتراض کنند. تا اینجای کار اشکالی متوجه یادداشت حسین شریعتمداری نیست، ولی بد نیست شریعتمداری و دیگران پاسخ دهند آیا این حق را برای بقیه افراد قائل هستید و یا دیدگاه‌ها و مواضع دیگرانی غیر از آیت‌الله سیستانی را نیز می توان نقد و بررسی کرد؟
دوم: در قسمتی از یادداشت مزبور حسین شریعتمداری آورده است: « حضرت آیت‌الله سیستانی (دام عزه) در این دیدار از نماینده ویژه دبیرکل سازمان ملل خواستند که انتخابات پارلمانی عراق تحت نظارت نمایندگانی از سازمان ملل متحد انجام پذیرد! که با عرض پوزش باید به محضر ایشان عرضه داشت این درخواست اولا؛ دون شأن و جایگاه برجسته و قابل احترام حضرت آیت‌الله سیستانی است. در واقع این سازمان ملل است که برای توجیه صلاحیت خود به تأیید حضرت ایشان نیاز دارد...» در ابتدای این نوشتار آوردم آن عالم بزرگوار به مردم معترض فرموده بود اگر من مرجع هستم خودم هم می‌دانم چه کنم. آیا مدیر مسئول کیهان فکر نمی‌کند آیت‌الله سیستانی که در تمام این سال‌ها همگان اذعان می‌دارند که مواضع اصولی و حکیمانه‌ای اتخاذ کرده‌اند، خود به شأن و جایگاه برجسته‌شان آگاه هستند و لزومی ندارد دیگرانی چون حسین شریعتمداری حد و حدود و شأن و شئون آیت‌الله را برایشان مشخص کنند؟
سوم: از روزنامه‌نگار با تجربه‌ای چون مدیر مسئول کیهان انتظار می‌رود ابتدا نسبت به صحت و سقم خبرهای دریافتی وسواس بیشتری به خرج دهند تا در ادامه مجبور به عذرخواهی نشوند. پس از یادداشت «برخاسته از ارادت» و موضع گیری مقامات ایران و عراق و جوابیه دفتر آیت‌الله سیستانی به یادداشت مزبور، مدیر مسئول کیهان گفت: برداشت نگارنده از بیانیه یاد شده آن بود که حضرت ایشان خواستار نظارت مستقیم سازمان ملل بر انتخابات آینده عراق شده‌اند. خوشبختانه دفتر حضرت آیت‌الله سیستانی (دام عزه) درپی انتشار یادداشت کیهان توضیحی ارائه کرد که نشان می‌داد برداشت اینجانب با واقعیت فاصله داشته است و حضرت ایشان آنگونه که در بیانیه دفتر معظم له آمده است خطاب به نماینده ویژه دبیرکل سازمان ملل فرموده‌اند: «باید در مراحل مختلف برگزاری آن (انتخابات) روند شفافیت مراعات شود و نظارت بر آن به صورت جدی و با هماهنگی بخش مربوطه در هیئت سازمان ملل متحد صورت پذیرد.» و در ادامه آمده است: «بیانیه یاد شده از نظارت بر انتخابات توسط سازمان ملل سخن نمی‌گوید بلکه از هماهنگی نظارت با ضوابط سازمان ملل سخن می‌گوید و معنای آن این است که نظارت صرفا از سوی عراقی‌ها صورت می‌گیرد ولی ویژگی اشخاص ناظر و ضوابط اعمال شده در اجرای انتخابات با ضوابط سازمان ملل همخوان باشد تا جای هیچگونه اعتراض و ایراد از طرف بعضی گروه‌های ذی‌ربط در صحت انتخابات وجود نداشته باشد.»
