دیدارنیوز – رسول شکوهی: اگر اشتباه نکنم کلاس دوم یا سوم راهنمایی بودم که یک روز در حیاط مدرسه متوجه شدم بچه‌ها دارند درباره فیلمی صحبت می‌کنند که از یک بازیگر تلویزیونی آمده است و در فاصله چند روز بحث اصلی محافل پسرانه شده بود. زهرا امیر ابراهیمی که بعد از سریال نرگس به شهرت خوبی رسیده بود با انتشار این فیلم خصوصی نه تنها مسیر زندگی کاری اش در ایران به اتمام رسید بلکه دیگر شرایط زندگی در ایران را هم نداشت و از کشور خارج شد. اما در جای دیگری از دنیا انتشار فیلم خصوصی کیم کارداشیان نه تنها باعث محدودیت نشد بلکه منبع شهرت و ثروت زیادی نیز برای او شد.
از وقتی با کیم کارداشیان آشنا شدم برخی گزاره‌ها در ذهنم تغییر وضعیت دادند. در سال‌های ابتدایی جوانی فکر می‌کردم که اگر بخواهم ثروتمند شوم، یا به شهرت برسم باید ویژگی‌های برجسته‌ای داشته باشم. اما بعد از مدتی فهمیدم که «برجستگی» خود به تنهایی می‌تواند در رسیدن به شهرت و ثروت تاثیرگذار باشد. کیم کارداشیان، سلبریتی (هنوز معادل درستی برای این واژه پیدا نکرده‌ایم. فرهنگستان اگر کمک کند خوشحال می‌شویم)، مدل، بازیگر و تاجر آمریکایی که چند سالی نیست که در رسانه‌های جهانی مطرح شده است، اما در همین مدت کم توانست بخش زیادی از توجه افکار عمومی در سطح جهانی را به خود جلب کند.
کارداشیان فقط با شکایت از کمپانی هرزه نگاری که آن فیلم خصوصی را منتشر کرده بود توانست ۵ میلیون دلار درآمد کسب کند. سال ۲۰۱۸ فوربس در گزارشی ثروت کارداشیان را حدود ۳۵۰ میلیون دلار اعلام کرد. او در حال حاضر با خواهرانش مشغول فعالیت‌های مختلف در حوزه رسانه و سرگرمی و مد و ... هستند و توجه زیادی را به خود جلب کرده تا حدی که فقط در اینستاگرام ۱۷۸ میلیون نفر دنبال کننده دارد.
یکی دیگر از مسائلی که بخشی از جامعه به آن علاقه‌مند است ازدواج سلبریتی‌ها است. به همین خاطر مهران مدیری هر شب زمان زیادی از وقت رسانه ملی و مخاطبانش را می‌گیرد تا درباره عاشق شدن و ازدواج مهمانانش در برنامه دورهمی سوال بپرسد و آن‌ها جواب بدهند. وقتی سلبریتی‌ها با هم ازدواج می‌کنند تنها خودشان عروسی نمی‌کنند بلکه در جای جای فکر و جسم بخشی از جامعه عروسی بر پا می‌شود و با شور و شوق این مسائل را دنبال می‌کنند.
ازدواج کارداشیان نیز شامل این وضعیت می‌شود. او از سال ۲۰۱۴ با کانیه وست رپر آمریکایی ازدواج کرد. کانیه وست یکی از پولسازترین خواننده‌ها در سطح جهان محسوب می‌شود و ۲۱ بار برنده جایزه گرمی شده است. او همواره به اظهارنظر‌های عجیب و دانلود بالای آثارش معروف بود. ازدواج با کارداشیان نیز بار دیگر هر دوی آن‌ها را به صدر اخبار رساند. اما چیزی که بیشتر از همه او را به صدر اخبار برد، اعلام کاندیداتوری در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا بود. هر چند برای فیل‌ها و الاغ‌ها در انتخابات آمریکا این خبر به یک شوخی شباهت دارد، اما برای رسانه‌ها و خود این خانواده بسیار مهم است.
یادش به خیر، سال ۹۲ از طرف ستاد حسن روحانی ناظر یکی از صندوق‌های انتخاباتی در نزدیکی‌های میدان خراسان بودم. از آن سال بود که انتخابات ریاست جمهوری و انتخابات شورای شهر و روستا همزمان برگزار شد. وقتی صندوق‌ها را باز کردند بعد از شمارش آرای کاندیدا‌های ریاست جمهوری به سراغ صندوق شورای شهر رفتند. نکته‌ای که برایم به شدت جالب بود برگه‌های رایی بود که فقط با این اسامی پر شده بودند: عباس جدیدی، علیرضا دبیر، حسین رضازاده، هادی ساعی. حتی یک سری برگه رای بود که فقط اسم عبدالحسین مختاباد روی آن‌ها نوشته شده بود. درباره اینکه این افراد آیا یک کتاب در زمینه مسائل شهری مطالعه کرده‌اند یا نه یا حتی یک روز سابقه کار اجرایی دارند یا نه نمی‌خواهیم صحبت کنیم. درباره توان و مهارت آن‌ها در حوزه مسائل مربوط به شهر نیز کارشناسان می‌توانند نظر بدهند؛ اما مساله جالب برای من این است که جامعه نسبت به افرادی که تا حدی شناخت دارد و آن‌ها را در عرصه‌های دیگر موفق می‌دیده نظر مثبتی نشان می‌دهد. شاید در یک دوره به صورت موقتی این اتفاق بیافتد، ولی همین هم در نوع خود جالب است.
ورود افراد مشهور در حوزه‌های مختلف به سیاست در دیگر نقاط جهان هم سابقه داشته و دارد. ژرژ وه‌آ مهاجم اسطوره‌ای دهه ۹۰ میلادی در آث میلان ایتالیا این روز‌ها رئیس جمهور لیبریا شده است. ولودیمیر زلنسکی رئیس جمهور فعلی اوکراین نیز در گذشته یک کمدین بود و بعد از آنکه در حرفه خود به موفقیت‌های ویژه‌ای رسید بعد از مدتی کار حزبی توانست در انتخابات پیروز شود. در آمریکا نیز این ماجرا سابقه دارد. آرنولد شوارتزنگرکه یک زمانی عکس‌هایش به در و دیوار باشگاه‌های ورزشی ایران نصب بود و جوانان با الگوگیری از او در باشگاه‌ها تلاش می‌کردند که اشتباه نزنند، هشت سال فرماندار کالیفرنیا بود. آمیتا باچان یکی دیگر از چهره‌های تاثیرگذار در جامعه ایران نیز پایش به سیاست باز شد. در دوره ممنوعیت ویدئو تنها یک فیلم بود که در اکثر خانه‌ها وجود داشت: شعله. از آن زمان به بعد خیلی‌ها تلاش کردند که به جنگ «جبار سینگ» بروند و «بسنتی» را در آغوش بکشند. خود باچان هم به مدت سه سال وارد سیاست شد تا با جبارسینگ‌های این حوزه هم بجنگد، ولی ادامه دار نشد و کنگره هند را ترک کرد و به شغل اصلی اش بازگشت.
در آمریکا تا سطح ریاست جمهوری نیز این ماجرا دیده شده است. رونالد ریگان قبل از اینکه چهلمین رئیس جمهور ایالات متحده شود در هالیوود حدود ۵۰ فیلم سینمایی بازی کرده بود. چرا راه دوری برویم. همین دونالد ترامپ که با آمدنش همه چیز را زیر و رو کرده نیز فارغ از اینکه از لحاظ اقتصادی چهره‌ای به شدت قدرتمند محسوب می‌شود سابقه فعالیت‌های رسانه‌ای و تبلیغاتی گسترده‌ای داشته است.
یکی از اولین چیز‌هایی که هر روزنامه نگار در کار خود یاد می‌گیرد ارزش‌های خبری است. علمای ارتباطات موارد مختلفی را به عنوان ارزش‌های خبری نام می‌برند که سلبریتی‌ها از دو مورد آن به خوبی استفاده می‌کنند. شهرت (Fame) ذاتا در این افراد وجود دارد و حتی دست در دماغ کردن آن‌ها نیز تبدیل به خبر می‌شود. حال اگر عامل شهرت را هم در کنار دیگر ارزش خبری یعنی برخورد (Conflict) بگذارند این خبر به مراتب بیشتر سر و صدا می‌کند و بعد از آن مواهب زیادی به سمت آن‌ها می‌آید.
خانواده کارداشیان در استفاده از این دو عنصر به شدت حرفه‌ای هستند. از آن فیلم معروف تا این روز‌ها که کانیه وست اعلام کرده است که می‌خواهد در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۰ شرکت کند. همین خبر برای نمی‌دانم چندمین بار این خانواده را به صدر اخبار برد.
کانیه وست در سال ۲۰۱۵ در مراسم جوایز موسیقی ام‌تی‌وی اعلام کرد که قصد دارد در انتخابات ریاست جمهوری بعدی نامزد شود، هر چند بعد‌ها اعلام کرد که تصمیمش را به تعویق انداخته است. در همین هفته بود که در توییتی اعلام کرد که قصد حضور در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۰ را دارد. او برای نامزدی در انتخابات آمریکا باید در کمیسیون فدرال انتخابات ثبت نام کند، ولی هنوز نامش در وب سایت آن ثبت نشده است. ایلان ماسک بنیان گذار شرکت تسلا و از نخبگان عجیب و غریب جامعه آمریکا نیز از او حمایت کرد و این شایعه را مطرح کرد که گویا از ماجراهایش با امبرهرد و جانی دپ خسته شده و گویا به کارداشیان‌ها تمایل پیدا کرده است.
همه این‌ها را گفتم تا به سیاست در عصر سلبریتی‌ها برسم. اگر روزی کاندیدا‌های ریاست جمهوری به سراغ خواننده‌ها و بازیگران و ورزشکاران می‌رفتند تا از حمایت آن‌ها و پایگاه اجتماعی شان را برای خود کنند امروز شاید همین افراد بتوانند پا به عرصه سیاست بگذارند. مثلا روزی را تصور کنید که سحر قریشی معاونت امور زنان را در اختیار داشته باشد یا بهنوش بختیاری سخنگوی دولت شده باشد. سردار آزمون به وزارت ورزش و جوانان رسیده و مهدی طارمی وزیر امور خارجه شده است. نوید محمدزاده و رامبد جوان در مناظره‌های انتخابات ریاست جمهوری برای همدیگر بگم بگم راه انداخته‌اند.
مواظب سلبریتی‌ها باشید. همه چیز می‌تواند برای سلبریتی‌ها نان و آب داشته باشد حتی فیلمی از خصوصی‌ترین اوقات کیم کارداشیان. هر چند هیچ چیز در این جهان دور از ذهن نیست. شاید روزی کیم کارداشیان همسر رئیس جمهور آمریکا شد و او را First Lady خطاب کردند و نامش در کنار هیلاری کلینتون و میشل اوباما قرار گرفت. برای آن روز تیتر آماده کرده‌ام: «از ... تا کاخ سفید با کیم کارداشیان».
ممنونم