دیدارنیوز ـ
آرش راهبر: به نظر می‌آید دو جناح مخالف و موافق ادامه بازی‌های لیگ برتر، دائما در حال بازی با الاکلنگ هستند، روزی قوی‌تر و روز دیگر ضعیف‌تر. شاید به همین دلیل است که تصمیم گیری نهایی در این باره سخت و پرماجرا شده است. از سیستم اداره کننده ورزش و فوتبال خبر رسیده که ظاهرا وزارت ورزش چندان علاقه‌ای به راه اندازی مجدد رقابت‌های ورزشی نداشته و نگرانی از بروز و شیوع بیماری کرونا هنوز به صورت جدی وجود دارد، اما ظاهرا دستگاه‌های دولتی و به طور کلی حاکمیت کشور تمایل به برگزاری لیگ برتر به عنوان نماد ورزش ایران دارند و به این ترتیب می‌خواهند اثبات کنند که ایران از پیک کرونا گذشته و این ویروس تحت کنترل درآمده است!
اختلاف در بالای جدولدر میان تیم‌های حاضر در لیگ برتر نیز بنا به دلایل مختلف، تمایل به ادامه یا توقف مسابقات لیگ برتر متفاوت است. در واقع تنها باشگاه‌هایی که ممکن است از ادامه لیگ و به پایان رساندن آن نفعی ببرند تمایل به ادامه مسابقات دارند.
در یک سوم بالای جدول اوضاع کمی پیچیده‌تر است به این ترتیب که پرسپولیس با اختلاف ۱۰ امتیازی با سپاهان و با وجود حاشیه امن، شدیدا به ادامه لیگ خود را علاقمند نشان می‌دهد در حالی که این تمایل پس از اعتراض تیم‌های دیگر از جمله استقلال به وجود آمد. پرسپولیسی‌ها در ابتدای تعطیلی لیگ معتقد بودند که باید مسابقات تعطیل شود و طبیعتا آن‌ها هم باید قهرمان اعلام شوند، اما فشار تیم‌های دیگر که در کورس قهرمانی بودند سرخ‌ها را به عقب نشینی واداشت. جالب‌تر این که استقلال بیش از بقیه مخالف این مدل از پایان بندی لیگ بود و اینطور وانمود می‌کرد که می‌تواند فاصله خود با پرسپولیس جبران کند و حتی قهرمان شود، در حالی که همه می‌دانند این احتمال ضعیف است.
اما در سال جدید و احتمال صدور حکم فیفا در مورد برانکو و پرسپولیس و جریمه‌های قطعی که دامن قهرمان سه سال اخیر لیگ برتر را خواهد گرفت بر تغییر نگرش پرسپولیسی‌ها تاثیر گذاشت. با توجه به اینکه هنوز بدهی پرسپولیس به برانکو پرداخت نشده و مهلت هم رو به پایان است این احتمال وجود دارد که در میان جریمه‌های نقدی، فیفا حکم به کسر امتیاز از پرسپولیس هم بدهد که به این ترتیب معادلات صدر جدول لیگ برتر به کلی تغییر می‌کند و طبعا به دیگر مدعیان فرصت تازه‌ای می‌بخشد که مانع از پوکر قهرمانی پرسپولیس شوند.
مفلس در پناه خداست!اما بی پولی و هزینه‌های سرسام آور تیمداری در لیگ برتر نیز یک دلیل مهم برای عدم تمایل برخی تیم‌ها خصوصا باشگاه‌های خصوصی است. تیم‌های نفتی به همراه ماشین‌سازی و تراکتور بدشان نمی‌آید که لیگ برتر در همین نقطه به پایان برسد تا آن‌ها بیش از این بدهکار نشوند. مدیر عامل نفت مسجد سلیمان گفته است که حتی پول خرید یک بطری آب معدنی هم ندارند در حالی که علاوه بر هزینه‌های معمول مثل رفت و آمد و اقامت و تمرین، حالا باید هزینه‌های هنگفتی در اجرای پروتکل بهداشتی در مبارزه با کرونا هم به فهرست بلند هزینه‌های تیمداری اضافه شود.
در انتهای جدول هم ماجرا‌های جالبی وجود دارد. طبیعتا تیم‌هایی که کاندیدای اصلی سقوط هستند دوست دارند هر طور شده بازی کنند بلکه با استفاده از غفلت تیم‌های دیگر و شانس‌هایی که به معجزه می‌مانند، از مهلکه سقوط به لیگ دسته اول فرار کنند. تیم‌هایی که زمان می‌خرند تا به وضعیت خود سر و سامانی بدهند در حالی که تضمینی هم برای بقای آن‌ها نیست.
نیاز به یک آزمایشگاه مستقلباشگاههای فوتبال حالا طبق پروتکل اعلام شده از سوی ستاد ملی مبارزه با کرونا، ملزم به انجام آزمایش تشخیص این بیماری هستند و اگر تعداد مبتلایان در یک تیم بالا برود ممکن است حکم به کناره‌گیری آن تیم از مسابقات بدهند. این تبصره ساده، اما برای برخی از تیم‌ها می‌تواند یک دستاویز بزرگ برای رسیدن به خواسته شان یعنی ادامه ندادن مسابقات باشد. از آنجایی که آزمایش بازیکنان توسط خود باشگاه‌ها انجام می‌شود ممکن است در این مورد تخلفاتی صورت بگیرد و برخی تیم‌ها تعداد کرونایی‌های خود را بیش از واقعیت اعلام کنند. شاید بد نباشد کلیه آزمایش‌ها از طریق یک سیستم و با دقت نظر کافی صورت بگیرد.
جالب است که آمار بازیکنانی که مبتلا به کرونا شده اند در تیم‌هایی بیشتر است که پیش از این متهم به شکستن قرنطینه و اعمال تمرین‌های گروهی شده بودند (مثل گل گهر سیرجان، فولاد یا پرسپولیس) و این موضوع نشان می‌دهد که عدم توجه به توصیه‌های ستاد ملی مبارزه با کرونا چقدر می‌تواند خطرناک باشد.
اصرار برنده می‌شود یا انکار؟بی شک روز‌های امروز فوتبال ایران از سخت‌ترین روز‌های تاریخ بوده و تصمیم گیری درباره ادامه دادن یا توقف مسابقات بسیار سخت و سرگیجه آور است. از یک سو فوتبال ایران بیشتر یک سرگرمی برای عامه مردم و تماشاگران است تا یک کسب و کار در اروپا و برگزاری مسابقه بدون تماشاگر تقریبا هیچ سودی برای تیم‌ها ندارد و از سوی دیگر ادامه دادن مسابقه برای حاکمیت تبدیل به یک موضوع حیثیتی شده و ظاهرا نمادی از غلبه بر بیماری کرونا به شمار می‌رود. دوگانه پیچیده‌ای که هنوز مشخص نیست با برتری کدام طرف به پایان می‌رسد، آن‌هایی که اصرار بر پایان مسابقات دارند و آن‌هایی که بر طبل انکار می‌کوبند.
