دیدارنیوز - حسین معززی‌نیا در این نوشته کوتاه آورده است: «سه شب پیش، خروج (ابراهیم حاتمی‌کیا) را دیدم. سه روز گذشته، اما هنوز آن‌قدر حیرت‌زده‌ام که نمی‌توانم چیزی بنویسم متناسب با این شگفت‌زدگی.
توقعی نداشتم. بعضی یادداشت‌ها و اظهارنظرها را خوانده بودم، اما تصور می‌کردم نهایتش این است که با چیزی در حد «دعوت»، یا «موج مرده» مواجه خواهم شد. فکر می‌کردم بدتر از آنها، یا «به نام پدر» که نمی‌تواند شده باشد.
اما «خروج» باورنکردنی است. به نتیجه‌ی آمیزش بدترین فیلم مسعود کیمیایی با بدترین فیلم مسعود ده‌نمکی می‌ماند. ترجیح می‌دهم فراموشش کنم و درباره‌اش هم ننویسم.
هنوز می‌شود امیدوار بود که زمان بگذرد، و آقای حاتمی‌کیا یک بار دیگر، فیلم خودش را بسازد.»
