از هر زاویه که به فارس و مرکز آن نگاه کنیم چه جامعه شناسانه و چه سیاسی، این منطقه امروز می تواند برای آینده بهتر ایران زمین، سرمایه اجتماعی را دستمایه رشد و توسعه قرار دهد.
دیدارنیوز ـ یادداشتی از بهیار سلیمانی / نماینده اسبق مجلس شورای اسلامی و نویسنده:
ایران کهن و سرزمین پارس یکی از بزرگترین سرمایه های معنوی ایران است و جامعه شناسان معتقدند در پرتو اعتماد، آگاهی به دست می آید و توسعه شکل می گیرد اما سیاسیون معتقدند که اول باید اعتماد جامعه را به دست آورد آنگاه دموکراسی رشد میابد و سپس توسعه حاصل خواهد شد.
از هر زاویه که به فارس و مرکز آن نگاه کنیم چه جامعه شناسانه و چه سیاسی، این منطقه امروز می تواند برای آینده بهتر ایران زمین، سرمایه اجتماعی را دستمایه رشد و توسعه قرار دهد. با نگاهی تاریخی به این بخش از خاک ایران که قلب تپنده ایران نیز می باشد چرایی این سرمایه به دست می آید؛ فرمانروایی هخامنشیان و تدوین قوانین رهگشایی همانند منشور کوروش که امروز به یادگار از آن روزگار در دسترس ماست و پیدایش اندیشمندانی بزرگ در سرزمین پهناور ایران در عهد ساسانی آثار تمدنی به جای مانده در بیشابور کازرون، دارابگرد فارس،کاخ ساسان سروستان، جور فیروزآباد ،قلعه ایزدخواست وآباده و لیدومای ممسنی و رستم همه حکایت وجود فرزانگانی است که در این خطه پرورش یافته اند.
دانشمندان بزرگی چون سیبویه، روزبهان، مسیحا عبدالحمید یحیی فارسی، ابن مقفع، حسن بن منصور حلاج، ابوماهر موسی بن یوسف سیار شیرازی، ابوالسهل بن نوبخت، ابوسحاق ابراهیم فرازی، ابوعلی نحوی فسایی، ابن درستویه، باکویه شیرازی، ابو عبداله حنیف شیرازی، ابوحیان توحیدی، ابواسحاق اصطخری ابوالعلا فارسی، ابوماهر و ابن عجیم ، ابواسحاق کازرونی، ابو اسحاق شیرازی، موید شیرازی، ابوالقاسم شیرازی، زید فسایی، ابوالمجد بیضاوی، ابوسهل نیریزی، ابن علی فارسی، ابونصر ابرزی، ابوالمعالی نصراله منشی، بقلی فسایی، همه دانشمندان فرهیختگانی هستند که تا قرن هفتم به اشاعه علم و معرفت در این قلمرو پرداخته اند.
در قرن هفتم سعدی شیرازی ، شرف الدین عبداله شیرازی مولف تاریخ وصاف ناصرالدین عبداله بیضاوی صاحب تفسیر بیضاوی، افضل الدین خنجی، قطب الدین شیرازی و در قرن هشتم امین الدین بلیانی، قطب الدین فالی، حافظ شیرازی ، ابوطاهر مجدالدین محمد فیروزآبادی و درقرن نهم علامه دوانی، صدرالدین دشتکی، شاه داعی شیرازی و در قرن دهم اهلی شیرازی، مانی شیرازی، و در قرن یازدهم ملاصدرای شیرازی بنیانگذارحکمت متعالیه فیلسوف بزرگ مشرق زمین، استاد عیسی طراح تاج محل هندوستان و در قرن دوازدهم قاآنی شیرازی، فرصت الدوله شیرازی و در قرن سیزدهم میرزای شیرازی، شوریده شیرازی، وصال شیرازی، مهدی حمیدی، میرزا جهانگیر خان صوراسرافیل و در قرن چهاردهم آیت اله العظمی عبداله شیرازی، آیت اله العظمی مکارم شیرازی، آیت اله سید عبدالحسین دستغیب و بهاالدین محلاتی ، میرزاحسن فسایی نویسنده کتاب فارسنامه ناصری و صدها دانشمند نیز با پیدایش دانشگاه شیراز محصول این همه سال علم آموزی و علم اندوزی بوده اند که به کمک همین بزرگان بوده است که حمله مغول وحشی با مذاکره و صلح انجامیده است و دانشمندان آن خطه از ایران زیر سم ستوران و رنج نادانان، گرفتار نیامده اند و به جای سردار مغول فیلسوف پیدا شده، ملاصدرا نمودار گردیده و حافظ و سعدی پدید آمده اند اما ظلم و کشتار مغول در سایر بلاد ایران عرصه اندیشه ورزی را تاریک کرده است.
امروز که اول اردیبهشت است و روز شیراز و روز تولد سعدی است؛ شیراز در پنجم فروردین پس از هشتصد سال از مرگ سعدی، در سیل شیراز خوش درخشید و این شعر سعدی را در سیل دروازه قرآن و سیل محله سعدی که بیش از یکصدهزار نفر جمعیت دارد از جان مایه گذاشت و بار همه ایران را به تنهایی به دوش کشید و آبرویی برای شیراز و ایران و جهان شد چه زیبا تفسیر شد این شعر زیبای سعدی
بنی آدم اعضای یک پیکرند
که در آفرینش زیک گوهرند
چو عضوی به درد آورد روزگار
دگر عضوها را نماند قرار
تو که از محنت دیگران بی غمی
نشاید که نامت نهند آدمی
شیراز چشم انتظار مردم ایران در تعطیلات عید فطر است تا مهمانوازیش را به اتمام برساند …
منبع: میراث شیراز
