یک روانشناس، با تاکید بر لزوم انجام سوگواری در داخل خانه و بین اعضای خانواده، عنوان کرد: صحبت کردن با اطرافیان و دوستان خیلی تسکین دهنده است و در این روز‌ها ارتباط تلفنی برقرار کردن با خانواده‌های عزادار توصیه می‌شود.
دیدارنیوز ـ دکتر زهره تیموری بحران کرونا را یک تجربه جدید و متفاوت دانست و اظهار کرد: نسل ما و نسل‌های قبل‌تر از ما نیز قرنطینه و ماندن در خانه را تجربه نکرده بودند.
وی با اشاره به آمار و ارقام روزانه مبتلایان و جان باختگان کرونا، افزود: این آمار و ارقام در نگاه اول فقط یک عدد هستند، اما وقتی تبدیل به اسم می‌شوند، عزیز یک خانواده بوده و نقش مهمی در زندگی خودشان بر عهده داشتند و از دست دادن آنان بسیار سخت بوده و خانواده آنان شرایط بدی را می‌گذرانند.
این روانشناس، با بیان اینکه نمی‌توان «از دست دادن» را از زندگی حذف کنیم، گفت: همه انسان‌ها گاهی دچار فقدان می‌شوند، اما شکل و شیوه این فقدان و از دست دادن متفاوت و مراحل کنار آمدن با آن نیز متفاوت است. در واقع گاهی تصادف‌های ناگهانی و بیماری‌های صعب العلاج می‌تواند عامل از دست دادن باشد.
تیموری، با اشاره مراحل پنج گانه از دست دادن، یادآور شد: بدن انسان یکسری مکانیزم دفاعی دارد و زمانی که یک اتفاق بد رخ می‌دهد این مکانیزم‌ها فعال می‌شود لذا یکی از مکانیزم‌ها و واکنش‌هایی که به دنبال از دست دادن تجربه می‌کنیم، مکانیزم دفاعی انکار است، یعنی با فکر نکردن و نپرداختن و نادیده گرفتن یک موضوع، وجود آن موضوع را انکار می‌کنیم. در این مرحله فرد از دست دادن را باور نمی‌کند.
وی عصبانیت و خشم را دومین مرحله دانست و متذکر شد: مرحله سوم مرحله چانه زنی است و فرد با خودش دیالوگ دارد و خودش را مقصر می‌داند و ملتمسانه به دنبال راه چاره است تا این کوتاهی را جبران کند و فرد از دست رفته را باز گرداند.
این روانشناس، با بیان اینکه در مرحله چهارم کناره گیری از فعالیت‌های اجتماعی و پرهیز از روابط خانوادگی و اختلال در خورد و خوراک و خواب بروز می‌کند، گفت: در این مرحله فرد دچار افسردگی شده است.
تیموری، مرحله پنجم را مرحله پذیرش دانست و تصریح کرد: در این مرحله نبود فرد از دست رفته کم کم احساس و پذیرش می‌شود و انسان با شرایط جدید زندگی کنار می‌آید لذا به صورت طبیعی این مراحل شش ماه تا ۱۲ ماه طول می‌کشد، اما اگر بعد از گذشت این مدت فرد هنوز باور نکرده و یا افسرده است، در آن مرحله توقف کرده و نیاز به متخصص دارد.
وی با بیان اینکه در از دست دادن حمایت و پشتیبانی اطرافیان خیلی لازم است، خاطرنشان کرد: به اشتراک گذاشتن غم و اندوه با دیگران بسیار کمک کننده است، اما امروز به واسطه شیوع بیماری کرونا حتی امکان حضور در مراسم تدفین وجود ندارد و لذا ممکن است فرد در مرحله انکار باقی بماند و حتی نتواند سوگواری کند. افرادی که در روز‌های کرونایی عزیزی را از دست داده اند، مراحل پنجگانه را به سختی طی می‌کنند و توقف در یکی از مراحل پیش می‌آید.
این روانشناس، از خانواده‌های عزاداری خواست شرایط بحرانی را بپذیرند و اضافه کرد: شرایط فعلی خارج از کنترل ماست و مختص خانواده ما نبوده و کشور و دنیا با آن درگیر هستند لذا خانواده‌های عزادار عدم حضور اطرافیان در کنار خودشان برای تسلی دادن را به خاطر حفظ سلامتی بدانند و این نگرش کمک می‌کند.
تیموری، با تاکید بر لزوم انجام سوگواری در داخل خانه و بین اعضای خانواده، عنوان کرد: فرد باید فرصت ابراز احساسات را داشته باشد و برخورد منطقی زیاد کمک کننده نیست. البته صحبت کردن با اطرافیان و دوستان خیلی تسکین دهنده است و در این روز‌ها ارتباط تلفنی برقرار کردن با خانواده‌های عزادار توصیه می‌شود.
وی با بیان اینکه باید احساسات دردناک را تجربه کنیم، یادآور شد: نه باید براساس احساسات رفتار کنیم و نه باید از آن احساسات فرار کنیم، زیرا توجه نکردن به احساسات در آینده به شکل کابوس، افسردگی، وسواس فکری و مشکلات اضطرابی سر باز می‌کند لذا باید احساسات را بروز دهیم تا سلامت روان ما حفظ شود و مراحل از دست دادن را به صورت طبیعی پشت سر بگذاریم.
این روانشناس، قرنطینه را نوعی فاصله گذاری اجتماعی و فیزیکی دانست؛ نه روحی و روانی و تصریح کرد: در این روز‌ها خانواده‌های داغدار نیاز به حمایت و شنیده شدن دارند و نباید آن‌ها را تنها بگذاریم.
