گویا هر سال بیش از پیش شاهد مرگ جنبش دانشجویی هستیم و این مرگ میتواند علل گستردهای داشته باشد. برای یافتن این علل و در خصوص شرایط امروز جنبش دانشجویی دیدارنیوز با امیرتیمورطاهری دبیرکل سابق اتحادیه تشکلهای دانشجویی دانشگاه آزاد سراسر کشور به گفتگو پرداخته است. طاهری در این گفتگو تاکید کرد که ما توقع داریم دانشجو با صراحت صحبت بکند و آن چیزی که در ذهن و دلش میگذرد را بر زبان بیاورد. از دانشجو توقع ریاکاری، محافظهکاری و امثالهم نمیرود. وقتی دانشجویان با هر خط فکری حرفهای خودشان را با صراحت بیان کنند و اضطراب و استرس این را داشته باشند که در پس بیان این افکارشان مورد خشونت واقع بشوند یا احضار و دستگیری و بازداشت درپی آن باشد، مسلم است که دانشجو سعی میکند که گامهای خود را آهستهتر بردارد و اگر مورد خشونت قرار گیرد قطعاً روی سایر همفکرانش تاثیر میگذارد. این دو مسئله اصلی خصوصاً نحوه برخورد مسئولین با دانشجویان باعث سکوت و رخوت در دانشگاه شده است
دیدارنیوز ـ پرستو بهرامیراد: جدای از تاریخ و اتفاقاتی که در روز ۱۶ آذر رقم خورده، این روز نمادی از دانشگاه و دانشجو است. امسال مراسم ۱۶ آذر بعد از اتفاقات آبان ۹۸، عفو و آزادی بعضی از دانشجویان و عدم حضور رئیسجمهور در دانشگاه، بسیار کم رونق برگزار شد و به جز بعضی از دانشگاهها، شاهد مراسم پرشوری نبودیم.
گویا هر سال بیش از پیش شاهد مرگ جنبش دانشجویی هستیم و این مرگ می تواند علل گستردهای داشته باشد. برای یافتن این علل و در خصوص شرایط امروز جنبش دانشجویی دیدارنیوز با امیرتیمورطاهری دبیرکل سابق اتحادیه تشکلهای دانشجویی دانشگاه آزاد سراسر کشور به گفتوگو پرداخته است.
امیرتیمورطاهری در مورد وضعیت امروز جنبش دانشجویی گفت: «جنبشی که سابقه ۶۰ الی ۷۰ ساله مبارزاتی دارد و همچنان روی همان خط حرکت میکند و باورهایش همان باورهای گذشته است، متأسفانه اسیر و گرفتار برخورد بعضی از مسئولین حاکمیتی شده است. روشی که موجب ایجاد خفقان و رخوت در فضای دانشگاهها شده، بنابراین من وضعیت امروز جنبش دانشجویی را علیرغم وجود فعالین جنبش دانشجویی رخوت بار میدانم و این رخوت را نه از سوی دانشجویان بلکه به دلیل رفتار مسئولین با دانشجویان میدانم».
وی در ادامه بیان کرد: «ما برای اینکه ببینیم وضعیتمان در جنبش دانشجویی امروز به چه صورت است در درجه اول باید بدانیم که تعریفمان از جنبش دانشجویی چه چیزی است و آنچه در تاریخ معاصر ما از آن به عنوان جنبش دانشجویی یاد میکنیم از کجا نشأت گرفته است و چه چیزی باعث به وجود آمدن و ماندگاری این جنبش شده است. آیا اتفاقهایی که باعث به وجود آمدن و ماندگاری این جنبش در طول تاریخ ما شده است، امروزه آن اتفاقها و شرایط حاکم است یا نه؟ و آیا واکنشی از دانشجویان نسبت به آن اتفاقها است یا خیر؟ برای این که به این نتیجه برسیم اولاً جنبش دانشجویی در حال حاضر وجود دارد؟ و ثانیاً نوع واکنشها و وضعیت آن نسبت به جامعه و رخدادها چگونه است؟ ما میدانیم که جنبش دانشجویی در مقابل استکبار و خودکامگی به وجود آمده است، درست است که سفر نیکسون به تهران و شهید شدن سه نفر دانشجو در دانشگاه تهران آغاز این موضوع بوده است، اما در اصل این رویداد به این دلیل رقم خورد که دانشجویان به محمدرضا پهلوی بفهمانند دست به دامان استکبار، آمریکا یا غرب یا... بودن دردی از جامعه ما دوا نمیکند. درست است که این اتفاق استارت وقایع عظیمی بود اما مسئله مهمتر بسیج دانشجوها در قبل از انقلاب و شکلگیری یک جنبش گسترده دانشجویی در اکثر دانشگاههای مهم کشور بود. در طول مسیر، دو عامل باعث تقویت بنیان جنبش دانشجویی ما میشد. اول اینکه جنبش دانشجویی آرمانهای خود را در تضاد با خواست مردم نمیدید و دوم کمک رهبران جامعه (رهبران دینی جامعه) و همراستا بودن آنها با جنبش دانشجویی در اهداف کلان بود».
دبیرکل سابق اتحادیه تشکلهای دانشجویی دانشگاه های آزاد اسلامی در خصوص مزایای وجود جنبش دانشجویی گفت: «جنبش دانشجویی به نظر من مثل باغبانی میماند که شاخه و برگ درختان را قبل از فصل بهار حرص میکند برای اینکه آنها زیباتر، سرسبزتر و پویا تر رشد بکنند. جنبش دانشجویی خواستههای مردم را به صورت علمی و مطلوب بررسی میکند و تداوم میبخشد. آن چیزی که در اصطلاح ما میگوییم کوچه و بازار را ساماندهی می کند، خواستهها را ساماندهی فکری میکند تا آنها بتوانند با معیارهای درست و مدرن خواستههای خود را برآورده کنند و وقتی برآورده شد بتوانند تداوم ببخشند. من اعتقاد دارم انسان به امید و آرمان زنده است و آرمانخواهی ماهیت اصلی جنبش دانشجویی است و اگر جنبش دانشجویی وجود نداشته باشد جامعه از آرمانهای خود دور خواهد شد».