شال مبل ۴ میلیون تومانی!

دوان، اکسیر، هارمونی و درسا فروشگاه‎های بزرگ عرضه کننده مبلمان و وسایل خانه هستند و این روز‌ها مدل‌های روز در بازار مبل را تعیین می‎کنند. این فروشگاه‌ها رقابت تنگاتنگی در ارائه محصولات خاص دارند و هر کدام سعی دارند زودتر از فروشگاه‌های دیگر اتیکت غربی به محصولات خود بزنند یا مواد اولیه محصولات خود را غربی معرفی کنند. هر فروشگاه نیز فروشگاه دیگر را متهم به دروغگویی می‌کند که اجناس دیگر فروشگاه کاملاً ایرانی است و به اسم خارجی می‌فروشد. اما داستان به همین جا ختم نمی‌شود. این فروشگاه‌ها رقابت سختی در قیمت‌های خود دارند و هر روز که به این مغازه‌ها وارد شوید با ارقام جدیدتری روبرو خواهید شد. ارقامی که دود از سر خریداران بلند می‌کند.

چندی پیش معاون وزیر صنعت، معدن و تجارت از ممنوعیت واردات مبل خبر داده بود، اما هنوز بسیاری از برند‌ها مدعی هستند که محصولات خود را از خارج وارد می‌کنند. آن‌ها در اینکه وانمود کنند مبل‎هایشان ایتالیایی یا فرانسوی یا... است رقابت تنگاتنگی دارند. به همین دلیل که محصولاتشان وارداتی است با قیمت‎های نجومی نیز ارائه می‎‎کنند.

 

وارد یک مغازه چند طبقه از لوازم خانگی که بسیار زیبا دیزاین شده است می شوید اما وقتی اتیکت قیمت‎ها که روی مبل‌ها و فرش‌ها و... نصب است را می‌بینید، از جذابیت مغازه کاسته می‌شود. از کاناپه ۵۰ میلیونی تا سرویس ۶ نفره قاشق و چنگال ۶۰ میلیونی که این ارقام باعث حیرت می‌شود. اجناسی که شاید با همان کیفیت در مناطق دیگر شهر، بدون داشتن اتیکت برند خاص با قیمت مناسبی در اختیار مشتریان قرار گیرد.


خبرنگار دیدارنیوز با یکی از مسئولان فروشگاه بزرگ لوازم خانگی در تهران به گفتگو پرداخته است. البته فروشندگان حاضر نمی‌شدند با یک خبرنگار مصاحبه کنند، اما در نهایت، یکی از مسئولان فروشگاه در قالب گفتگو با یک خریدار به سوالات دیدارنیوز پاسخ داد.

این مسئول فروشگاه در ابتدای صحبت خود گفت: «ما نه وارد می‌کنیم و نه تولید، ولی جنس‌های ما کاملاً خارجی است و اگر شال مبلی ۴ میلیون تومان است با دلار روز حساب می‌شود». وی ادعا کرد که هر هفته کل دکور مغازه تغییر می‎کند و قیمت‌ها عوض می‌شود، اما پاسخ نداد که وقتی نه وارد می‌کنند و نه تولید، چگونه این مقدار جنس خارجی در مغازه برای فروش عرضه می‌شود؟

وی در ادامه بیان کرد: «ما ۷۰ سال سابقه کاری داریم و قطعاً با مسئولین نظارتی مشکلی نداشته و نداریم. مغازه ما مشتری‎های خاص خودش را دارد و هر کس بخواهد می‎تواند از ما خرید کند».

وقتی از او در مورد اینکه چرا دیگر برند‌ها با قیمت کمتری لوازم خود را به مشتری ارائه می‌دهند، بیان کرد: «ما ۷ هزار متر مغازه داریم و با بهترین اجناس خدمات می‎دهیم. بقیه برند‌ها به گرد پای اجناس ما هم نمی‌رسند. اکثراً هم دروغ می‌گویند که اجناسشان خارجی است، یا میکس خارجی و ایرانی کار می‌کنند یا همه ساخت ایران است».

در جواب اینکه چگونه یک میز ناهارخوری ۲۰۰ میلیون تومان قیمت گرفته است، گفت: «شما مراحل کاری وارد شدن و در دست مشتری قرار گرفتن یک جنس را نمی‌دانید. دردسر‌های گمرک، پول انبار و ... باعث این قیمت می‌شود. بیشتر از این نمی‌توانم برای یک مشتری توضیح دهم و با خبرنگار هم مصاحبه نمی‎کنم».

وی در پایان اضافه کرد: «ما کالای لوکس ارائه می‎دهیم و این نوع کالا مشتریان خود را دارد».

متأسفانه در اصناف متعددی شاهد آشفتگی در حوزه قیمت‌ها هستیم. بسیاری از کالا‌ها شرط اول یک زندگی هستند و برای شروع زندگی، به این وسایل نیاز است. وقتی وارد برند‌های معتبر وسایل خانه و مبلمان می‌شویم شاهد یک دنیای غیر واقعی در اقتصاد امروز کشور هستیم، قیمت‌هایی که فقط در توان پرداخت یک درصد جامعه است. همین کالا‌های خارجی که خبرنگار دیدارنیوز در آخر متوجه نشد خارجی هستند و یا ایرانی که تن پوش خارجی یافته‎اند نیز در هر مغازه‌ای متناسب با اسم برند مورد نظر با قیمت‌های متفاوتی در دسترس مشتریان قرار می‌گیرد.

اما سوال اصلی این است که چه نظارتی بر روی این برند‌ها و فروشگاه‎های زنجیره‎ای هست؟ آیا بر قیمت‎هایی که آن‌ها بر روی اجناس خود می‎زنند نظارتی وجود دارد؟ آیا تحقیقی به عمل می‌آید که این جنس‎ها واقعاً خارجی هستند؟ نظارت در زمانی که برند‌ها یک کالای مشابه را با قیمت‌های مختلف ارائه می‌دهند، کجاست؟