دیدارنیوز - صادق زیباکلام: مصادیقی همچون مفاسداقتصادی، پول‌های کثیف در انتخابات و... به چنین موضوعی ارتباط دارد. در برخی حوزه‌های انتخابی، می‌توان رابطه مستقیمی را میان هزینه صرف شده برای تبلیغات و ورود به مجلس دید که این مساله باعث واکنش شورای نگهبان هم شده است و آن ریشه در ضعف بنیان مردمسالاری دارد. اینکه بخش‌هایی پاسخگو نیستند و گاهی فراتر از قانون تصمیم‌گیری و سیاست‌گذاری می‌کنند، بخش دیگری از همان ضعف است.
اینکه چرا بسیاری از واگذاری‌ها که قبلا دولتی بوده و به بخش خصوصی منتقل شده، ناباب از آب درآمده‌اند، به خاطر ضعف در مردمسالاری است. منتها سوال اساسی این است که ضعف در مردمسالاری را چگونه باید تامین کنیم. اگر مجلس در راس امور نیست، چگونه می‌توانیم آن را به جایگاه واقعی و رفیع خودش برسانیم؟ در زمانی که احزاب و تشکل‌های نیرومند در کشور وجود ندارند، چگونه باید چنین ضعف‌هایی را جبران کرد تا هزینه کردن غیرشفاف نتواند شانس انتخاب یک نامزد را افزایش دهد؟
این مسائل از جمله مشکلات جدی و مهم کشور است. نکته جالب این است که هیچ یک از گروه‌های سیاسی و فعالان این حوزه نمی‌‌گویند که نهال مردمسالاری را چگونه می‌توان تقویت کرد. چه کاری باید صورت گیرد تا مفاسد اقتصادی از میان برداشته شود. چگونه می‌توان با مشکل مواجه شد که برای مثال بررسی صلاحیت نامزدها بدون حاشیه و شائبه باشد تا در نتیجه آن بخش‌های مختلف کشور مانند مطبوعات و... شرایط بهتری داشته باشند. آنچه که اهمیت دارد این است که اپوزیسیون برای هیچ یک از این موارد اظهار نظر نمی‌کند و اصلا برنامه ندارد. آنها یک مساله کلی را مطرح می‌کنند که این نظام برود. از دیدگاه آنها هرگونه امید به اصلاحات فریبی بیش نیست.
در چنین وضعیتی است که باید سوال کرد چرا ما نمی‌خواهیم از تاریخ کشورمان درس بگیریم؟ چرا نباید از انقلاب اسلامی، نهضت ملی شدن صنعت نفت، جنبش عظیم مشروطه و... درس بگیریم؟ باید سوال کرد که چرا تلاش‌هایی که در جهت مردمسالاری و حاکمیت قانون شده، نتوانستند در حد انتظار موفق شوند؟ یا چرا میزان موفقیت‌شان با توجه به هزینه‌ها کم بوده است که پس از صد و اندی سال که از مطرح شدن این موضوعات می‌گذرد، هنوز پرسیده می‌شود که چه باید کنیم تا نهال مردمسالاری تقویت شود؟ اما اپوزیسیون از چنین مساله‌ای سر باز زده و هیچ پاسخی برای آن ندارد. آنها فقط یک شعار کلی می‌دهند که سیستم سیاسی تغییر کند و بعد مردم تصمیم بگیرند. ما نمی‌توانیم از مردم بهره‌برداری سیاسی کنیم.
مردم در حال حاضر ناراحت هستند. 24 میلیون نفر در انتخابات شرکت کردند، اما به مطالبات آنها پاسخ لازم داده نشد. سوال اساسی این است که چه باید کرد؟ آیا اپوزیسیون نقشه راه واحد دارد تا پیرامون آن توافق شود؟ همگان باید بدانند که هرگونه اقدام براندازانه غیر از هرج و مرج و آنارشی نتیجه‌ای نخواهد داشت. تنها راهی که مانده، همان است که از تجربه گذشته و حتی دیگر کشورها استفاده شود. آن تجربه هم چیزی جز راه مردمسالاری نیست. ما باید تمام تلاشمان را به کار بندیم تا انتخابات به رقابتی‌ترین شکل انجام شود. باید با تاکید بر رعایت قانون در بررسی صلاحیت‌ها تلاش کنیم که همه بخش‌ها پاسخگویی را وجهه همت خود قرار دهند. اگر مردمسالاری تقویت نشده باشد، تلاش مسئولان هم نتیجه‌ای نداشته و مشکلات باقی خواهند ماند. نباید مردم را به بیراهه هدایت کرد. نسخه‌ای که به اصطلاح اپوزیسیون برای مردم ایران می‌نویسد، جز هرج و مرج و بی‌ثباتی هیچ دستاورد دیگری ندارد.
