براساس جدیدترین اطلاعیه سازمان ملل، بیش از ۱٫۵ میلیون نفر در سال گذشته به HIV مبتلا شده‌اند که سه برابر بیشتر از پیش‌بینی‌ها است. در سال ۲۰۲۱ نزدیک به ۶۵۰ هزار نفر، یا به عبارتی تقریبا در هر دقیقه یک نفر بر اثر ابتلا به ایدز جان خود را از دست دادند.
دیدارنیوز: سازمان ملل در گزارشی با اعلام اینکه در سال گذشته ۱٫۵ میلیون نفر در سرتاسر جهان به HIV مبتلا شدند، از افزایش موارد ابتلا به این ویروس ابراز نگرانی کرده است.
درحالی‌که امروز توجه اصلی رسانه‌ها و مردم معطوف دنیاگیری ویروس کرونا و جنگ در اوکراین است، نیویورک تایمز از آمار نگران‌کننده درباره‌ی یک بیماری قدیمی‌تر خبر می‌دهد. براساس جدیدترین اطلاعیه‌ی سازمان ملل، بیش از ۱٫۵ میلیون نفر در سال گذشته به HIV مبتلا شده‌اند که سه برابر بیشتر از پیش‌بینی‌ها است.
به‌نقل از برنامه مشترک ملل متحد در زمینه ایدز (UNAIDS)، در سال ۲۰۲۱ نزدیک به ۶۵۰ هزار نفر، یا به عبارتی تقریباً در هر دقیقه یک نفر بر اثر ابتلا به ایدز جان خود را از دست دادند. پیشرفت دربرابر این بیماری کاهش یافته و موارد ابتلای جهانی از سال ۲۰۱۸ ادامه‌دار بوده است.
میزان تلفات ایدز در سال ۲۰۲۱ غیر متوازن بود. افراد ۱۵ تا ۲۴ سال و به‌طور مشخص‌تر زنان جوان سهم نامتناسبی از ابتلا به ایدز را به خود اختصاص دادند. سازمان ملل متحد می‌گوید به‌طور میانگین در سال گذشته‌ی میلادی هر دو دقیقه یک دختر نوجوان یا زن جوان به ایدز مبتلا شده است.
در بخش جنوب صحرای آفریقا، ۳۱ درصد از افرادی که به ایدز مبتلا شدند، جزو قشر جوان بودند. تقریباً در بین هر پنج نفر از آن‌ها، چهار نفر دختر یا زن جوان بودند. در السالوادور، میزان شیوع HIV در میان مردان همجنسگرا تقریباً دو برابر بیشتر شد و در بین افراد ترنس تقریباً هشت برابر افزایش پیدا کرد. در آسیا و اقیانوسیه، شیوع HIV در بخش‌هایی که قبلا روندی نزولی داشت افزایش پیدا کرد. با وجود دردسترس بودن روش‌های پیشگیری، حدودا ۱۶۰ هزار کودک در سراسر دنیا به HIV مبتلا شده‌اند.
استپهوان والاس، همه‌گیرشناس مرکز تحقیقات سرطان فرد هاچینسون در سیاتل، می‌گوید: «این آمار نشان‌دهنده‌ی چیزی فراتر از زنگ خطر است.» براساس گفته‌ی دکتر والاس، در اکثر کشور‌ها ازجمله ایالات متحده صرفاً افراد مرفه به‌صورت مداوم به روش‌های پیشگیری و درمان HIV دسترسی دارند. «گروه‌هایی از مردم که در مناطق مختلف دنیا زندگی تحت فشاری دارند یا به‌طور کلی از لحاظ اجتماعی در موقعیت پایین‌تری قرار می‌گیرند، به روش‌های پیشگیری و درمان HIV دسترسی مشابه ندارند.»
دانشمندان می‌گویند که براساس تخمین‌ها تقریباً ۴۰ میلیون نفر در سراسر دنیا در حال دست‌و‌پنجه نرم کردن با HIV هستند و حدوداً ۱۰ میلیون نفر ازجمله نیمی از کودکان مبتلا به HIV به روش درمانی دسترسی ندارند. خوشبختانه بسیاری از افرادی که از قبل تحت درمان بودند در سال ۲۰۲۱ نیز مراحل درمان را ادامه دادند. سازمان ملل می‌گوید این اتفاق تا حدی نتیجه‌ی برنامه‌هایی نوآورانه درباره‌ی HIV در شماری از کشور‌ها است.
بااین‌حال در دو سال اخیر مشکلات مردم بسیار بیشتر شده و این گفته به‌ویژه درباره‌ی افرادی که در کشور‌های دارای درآمد کم یا متوسط زندگی می‌کنند صادق است. مشکلات دو سال گذشته روی فرایند تشخیص و پیشگیری از HIV آثار منفی زیادی گذاشته است.
با شیوع ویروس کرونا میلیون‌ها دختر در سراسر دنیا از رفتن به مدرسه یا دانشگاه بازماندند و در همین حین میزان بارداری در بین نوجوانان و خشونت‌های جنسیتی نیز افزایش پیدا کرد. دنیاگیری ویروس کرونا نرخ فقر و هزینه‌ی سوخت را بسیار بالا برد. جنگ اوکراین باعث شده است قیمت مواد غذایی بیش از پیش افزایش پیدا کند و مشکلات بیشتری برای زنجیره‌ی تأمین صنایع مختلف ایجاد شود.
هارشا تیرومورثی، اقتصاددان دانشگاه پنسیلوانیا، می‌گوید: «هنگامی که بحران اقتصادی رخ می‌دهد، زن‌ها و به‌خصوص زن‌های جوان بیشتر از قبل به رابطه‌ی جنسی به‌عنوان منبع درآمد اتکا می‌کنند.» در سال ۲۰۲۱ بازپرداخت بدهی در کشور‌های کم‌درآمد معادل ۱۷۱ درصد از هزینه‌های مربوط به مراقبت بهداشتی، تحصیلات و حفاظت اجتماعی بود. کشور‌هایی که به‌طور معمول به سایر مناطق کمک مالی می‌کنند در سال گذشته کمتر از قبل کمک کردند و بودجه‌ی مربوط به HIV در تمام کشور‌ها به غیر از آمریکا در دهه‌ی اخیر ۵۷ درصد افت کرده است. سازمان ملل می‌گوید کشور‌های دارای درآمد کم و متوسط به‌منظور مقابله با HIV تا سال ۲۰۲۵ به بودجه‌ای معادل تقریباً ۲۹ میلیارد دلار نیاز دارند.
وینی بایانیما، مدیر اجرایی پروژه‌ی UNAIDS، در بیانیه‌ای می‌گوید: «این آمار مرتبط به اراده‌ی سیاسی است. آیا به توانمندسازی دخترانمان و محافظت از آن‌ها اهمیت می‌دهیم؟ آیا می‌خواهیم جلوی مرگ‌و‌میر ناشی از ایدز را در کودکان بگیریم؟ آیا نجات جان انسان‌ها را در اولویت بالاتری نسبت به جرم‌انگاری قرار می‌دهیم؟ اگر پاسخ این سؤالات مثبت است، باید نحوه‌ی واکنش به ایدز را به مسیرش برگردانیم.»
سازمان ملل می‌گوید افرادی که در جوامع به‌حاشیه‌رانده‌شده سکونت دارند با بیشترین خطر ابتلا به HIV مواجه هستند. در استرالیا، کانادا و ایالات متحده، عفونت‌های جدید HIV در بین افراد سیاه‌پوست و جوامع بومی بیشتر از افراد سفیدپوست است. مردان همجنسگرا، مصرف‌کنندگان مواد مخدر و کارگران جنسی در مجموع تقریباً ۷۰ درصد از شیوع جهانی HIV را به خود اختصاص داده‌اند و آن‌طور که سازمان ملل می‌گوید احتمال ابتلای این افراد به HIV تقریباً ۳۰ برابر بیشتر است.
دکتر والاس می‌گوید کشور‌های مختلف در سراسر دنیا باید تدابیر جدیدی بیندیشند و صرفاً ارائه‌ی وسایل پیشگیری نمی‌تواند چندان کمک‌کننده باشد.
سازمان ملل می‌گوید در دنیایی ایدئال زنان جوان بدون اینکه از سوی جامعه یا خانواده تحت فشار قرار بگیرند به خدمات بهداشت باروری دسترسی دارند. دکتر تیرومورثی می‌گوید که کمک مالی مستقیم می‌تواند به اندازه‌ی ابزار‌های پزشکی در کاهش عفونت‌های جدید HIV در بین دختران تأثیرگذار باشد.
کشور‌های عضو سازمان ملل در سال ۲۰۱۶ اهدافی برای سال ۲۰۲۰ تعیین کردند: کاهش تعداد مبتلایان سالانه به کمتر از ۵۰۰ هزار نفر، کمتر از ۵۰۰ هزار مرگ مربوط به ایدز در هر سال و از بین رفتن رفتار‌های تبعیض‌آمیز در رابطه با HIV. هیچ‌یک از این اهداف محقق نشد.
هدف دیگر کاهش تعداد مبتلایان سالانه به ۳۷۰ هزار نفر تا سال ۲۰۲۵ است. دانشمندان می‌گویند که امکان دستیابی به این هدف نیز وجود ندارد. سازمان ملل می‌گوید که احتمالاً تعداد مبتلایان سالانه به HIV در سال ۲۰۲۵ سه برابر بیشتر از این عدد خواهد بود.
منبع: زومیت
