فوتبال گیت عنوان ستونی است به قلم سجاد شجاعی که به متن و حواشی بازی‌های لیگ برتر فوتبال می‌پردازد. در این قسمت او به تحلیل وضعیت مدعیان لیگ برتر در پایان نیم فصل نخست پرداخته است.
دیدارنیوز ـ سجاد شجاعی: با برگزاری هفته پانزدهم، بیست و یکمین فصل لیگ برتر به نیمه راه رسید و استقلال پس از یک دهه صدرنشینی در نیم فصل را تجربه کرد. استقلال مجیدی امسال فراتر از پیش‌بینی‌ها ظاهر شد و با اینکه مهره کلیدی فصل قبل تیمش یعنی مهدی قایدی را از دست داد و یکی دو بازیکن موثر دیگر مثل میلیچ و نادری و دیاباته هم از جمع آبی پوشان جدا شدند، اما توانست در نهایت به خوبی کسب امتیاز کند و قهرمانی نیم فصل را به هوادارانش هدیه دهد. نقطه قوت استقلال در ۱۵ هفته گذشته خط دفاعی کم اشتباه و مستحکم این تیم بود که باعث شد حتی در روز‌هایی که عملکرد استقلال در فاز تهاجمی چندان خوب نبود هم این تیم بازنده نباشد و بدون باخت فصل را به نیمه برساند. اما جدی‌ترین چالش پیش روی مجیدی زمزمه سرباز شدن دو مدافع اصلی این تیم است که اگر این اتفاق بیفتد شرایط سختی برای آبی پوشان ایجاد خواهد شد و مسأله دیگری که میتواند حاشیه امن استقلال در صد جدول را از بین ببرد شکستن رای پرونده گل‌گهر در کمیته استیناف است که در آن صورت فاصله امتیاز استقلال با تیم رقیب سنتی در رده دوم فقط یک امتیاز میشود. باید دید آیا استقلال میتواند در نیم فصل دوم هم همین روند را ادامه دهد یا خیر؟
شاید اگر نتایج فوق‌العاده و قهرمانی‌های متعدد سال‌های اخیر نبود، آمار امتیازگیری و عملکرد کلی شاگردان گل محمدی در نیم فصل اول خیلی تحسین‌برانگیز بنظر می‌آمد، اما عملکرد سرخپوشان در سال‌های اخیر انتظارات هوادارانشان را بشدت بالا برده و حتی کسب ۳۲ امتیاز و رتبه دوم در پایان نیم فصل هم آن‌ها را راضی نمیکند.
شاید اصلی‌ترین بخش انتقادات به گل‌محمدی مربوط به نقل و انتقالات باشد که این تیم نتوانست بازیکنان کارآمدی را جذب کند. انتخاب یحیی در نقل و انتقالات برای خط دفاع علی رضا ابراهیمی و علی نعمتی بودند که اولی اصلا در نیم فصل بازی نکرد و دومی هم نتوانست جای خالی کنعانی‌زادگان را پر کند و این تیم در خط دفاع دچار مشکلاتی بود که تا پایان نیم فصل هم برطرف نشد. گزینه یحیی برای جانشینی نوراللهی در خط میانی رضا اسدی بود که با سر‌و‌صدای زیادی هم به این تیم پیوست، اما عملکرد نه چندان مطلوبش در هفته‌های ابتدایی او را به نیمکت نشین محض تبدیل کرد و در خط حمله هم حامد پاکدل به جمع سرخپوشان اضافه شد که خیلی به بازی گرفته نشد و در مقطعی هم مصدومیت او را از ترکیب تیم دور کرد. همه این‌ها در شرایطی بود که بازیکنی مثل سروش رفیعی در نقل و انتقالات تابستانی بازیکن آزاد بود و علاقه اش به پرسپولیس هم بر کسی پوشیده نیست، اما گل‌محمدی تمایلی به جذب این هافبک خلاق نشان نداد. به هر صورت و با همه این حرف‌ها، پرسپولیس همچنان در کورس قهرمانی با رقیب سنتی قرار دارد و منتظر لغزش استقلال است تا جای این تیم در صدر جدول را بگیرد.
پس از نمایش قابل احترام سپاهان در فصل گذشته و تحسین محرم نویدکیا بخاطر عملکرد خوبش در اولین تجربه سرمربی‌گری، انتظار می‌رفت سپاهانی‌ها این فصل عملکردی حتی بهتر از سال قبل داشته باشند، اما این تیم در مقطعی از فصل نتایج ضعیفی کسب کرد و فاصله اش با صدر زیاد شد، هرچند به لطف حکم کمیته انضباطی در مورد گل‌گهر کمی این عقب ماندگی جبران شد، اما فاصله ۶ امتیازی تا صدر جدول کمی کار شاگردان نویدکیا را در نیم فصل دوم سخت کرده. البته وقتی بازی‌های این تیم را نگاه می‌کنیم متوجه شکل هجومی سپاهان و خلق تعداد زیاد موقعیت روی دروازه حریفان می‌شویم که نکته مثبت زرد پوشان است و اگر بتوانند مشکلاتشان در خط دفاعی را برطرف کنند شاید موفق به جبران امتیازات از دست رفته در نیم فصل دوم شوند و البته آن‌ها هم نیم نگاهی به حکم کمیته استیناف در مورد پرونده گل‌گهر دارند.
رسول خطیبی دو سال پیش برای اولین بار توانست تیمی از شهر اراک را به لیگ برتر بیاورد که شاید در ابتدای فصل قبل گزینه اول سقوط هم محسوب می‌شد، اما هرچه از حضور این تیم در لیگ برتر گذشت عملکرد آن‌ها بهتر شد و خطیبی نشان داد تیم خوبی را ساخته. البته رسول در میانه‌های راه با یک تصمیم اشتباه تیمی که بخوبی ساخته بود را رها کرد و راهی تبریز شد تا سکاندار تراکتور شود و با رفتن خطیبی، آلومینیوم هم از فرم خوبش فاصله گرفت و در نهایت فصل را در نیمه‌های جدول به پایان رساند.
در فصل بیست و یکم، اما خطیبی آمده بود تا اشتباه سال قبل را جبران کند و اراکی‌ها را به آنچه که استحقاقش را داشتند برساند که در این راه هم موفق بود و برخلاف انتظارات توانست تیمش را تا پایان نیم فصل به رتبه چهارم برساند و از تمام تیم‌های مدعی قهرمانی امتیاز گرفت که اگر همین روند را در نیم فصل دوم ادامه دهد باید نام آلومینیوم اراک در لیگ بیست و یکم را کنار مدعیان کلاسیک لیگ برتر یعنی پرسپولیس، استقلال و سپاهان نوشت.
هر چقدر در شهر‌هایی مثل مشهد و تبریز و آبادان و مسجد سلیمان وضع تیم‌های لیگ برتری بد است و تیم‌ها از مشکلات مالی و سخت افزاری و مدیریتی رنج می‌برند، تیم‌های دیار کریمان اوضاع خوبی دارند و به لطف مجموعه‌های صنعتی و شرکت مس امکانات خوبی برای تیم‌های فوتبال در استان کرمان فراهم شده و به همت مدیران مجموعه مس میشود کرمان را پس از تهران و اصفهان قطب سوم فوتبال معرفی کرد. در حال حاضر استان کرمان چهار تیم در لیگ برتر و لیگ یک دارد و از معدود استان‌هایی محسوب میشود که شهر‌هایی به جز مرکز استان تیمی در سطح اول فوتبال کشور دارند. کرمانی‌ها حتی در فوتبال بانوان هم در سال‌های اخیر سرمایه گذاری کردند و چند تیم مدعی در لیگ فوتبال بانوان از این استان کویری حضور دارند.
دو تیم مس و گل گهر که نمایندگان این استان در لیگ برتر هستند در این فصل هم مثل سال گذشته عملکرد خوبی داشتند، هرچند گل‌گهری‌ها با اشتباهی که انجام دادند با کسر امتیاز مواجه شدند و از صدر فاصله گرفتند، اما در مجموع روند نتایج این تیم درون زمین مطلوب بود و حالا چشم امیدشان به بازگشت امتیازات از دست رفته در کمیته استیناف است که اگر این امر محقق شود باید نام گل‌گهر را هم به لیست مدعیان این فصل اضافه کنیم.
مس رفسنجان که دیگر نماینده استان کرمان است هم مانند آلومینیوم اراک فصل گذشته به لیگ برتر آمد و نتایجش در همان سال ابتدایی حضورش بالاتر از حد انتظار بود و امسال هم با هدایت محمد ربیعی، مربی با دانش و جوانش روند خوب خودش را ادامه داد و نمایش قابل احترامی در نیم فصل اول داشت. امیدواریم مجموعه مس حمایت از تیم‌های ورزشی و مخصوصا فوتبالش را ادامه دهد تا شاهد پیشرفت این ورزش در استان پهناور کرمان باشیم.
لیگ بیست و یکم به ایستگاه پانزدهم رسید و حالا میشود یک ارزیابی کلی از تیم‌ها و شرایط حاکم در این نیم فصل داشت. مهمترین اتفاقات در تیم فصل اول حذف سه باشگاه ایرانی از لیگ قهرمانان آسیا بدلیل عدم تایید مجوز حرفه‌ای و حکم کمیته انضباطی در مورد بازیکن گابنی گل گهر بود که منجر به تغییر نتیجه سه مسابقه این تیم مقابل رقبا شد که تاثیر زیادی روی جدول رده بندی داشت و حرف و حدیث‌های زیادی هم به همراه داشت، هرچند که این حکم هنوز قطعی نشده و در مرحله استیناف قرار دارد و باید ببینیم در نهایت سرنوشت این پرونده به کجا خواهد رسید.
اما آنچه در این دوره لیگ برتر محسوس است افت کیفی سطح مسابقات به دلیل کوچ بازیکنان خلاق از لیگ برتر است. این روند که از سال گذشته آغاز و در این فصل هم ادامه داشت سطح کیفی تیم‌ها را به شدت پایین آورده به طوری که جواد نکونام سرمربی فولاد خوزستان اخیرا در مصاحبه‌ای گفته بود که به تعداد انگشتان یک دست هم بازیکن خلاق در لیگ برتر نداریم و این موضوع در کنار نبود مربیان خارجی با دانش در لیگ برتر باعث نزول کیفیت تیم‌ها شده و البته به جز دو سه مورد هیچ پدیده چشمگیری هم از دل لیگ برتر به فوتبال ما معرفی نشده که نشانه عدم پویایی و جوان‌گرایی در لیگ برتر است.
مشکل دیگر تیم‌های لیگ برتری نداشتن زمین مناسب برای تمرین و مسابقه است. در حال حاضر تقریبا نیمی از تیم‌های لیگ برتری زمین تمرین ندارند و بعضی از آن‌ها برای تمرین به شهر‌های دیگر میروند و حتی تیم نساجی مازندران از رقبایش هم در شهر‌های دیگر میزبانی می‌کرد که اتفاق بسیار بدی برای فوتبال ماست.
همه این‌ها در کنار سوءمدیریت‌ها در اداره باشگاه‌ها و حل نشدن مسأله حق پخش، مشکلات داوران و نبود وی‌ای ار و موضوع عدم ورود بانوان به استادیوم‌های فوتبال و ده‌ها مسأله کلان دیگر در حال حاضر گریبانگیر فوتبال ماست که ظاهراً عزمی هم برای حل آن‌ها وجود ندارد، اما وظیفه ما بازگو کردن هر چه بیشتر این مشکلات است.
