دیدارنیوز ـ عباس عبدی: دو روز پیش آقای رییسی در یک برنامه تلویزیونی شرکت کرد؛ برنامه‌ای که طبعا مثل برنامه‌های مشابه روسای جمهور سابق اسما گفتگو معرفی می‌شد ولی رسما نوعی سخنرانی است. در هر حال پرداختن مفصل به جزییات آن فرصت زیادی می‌خواهد لذا در این یادداشت می‌کوشم که برخی از مواضع و اظهارات ایشان را طرح و تعلیقیه‌های کوتاه به هر یک بنویسم.
مطالب داخل «» به نقل از خبرگزاری‌های اصولگرا از سخنان آقای رییسی و ادامه آن‌ها نقد بنده است.
«مردم باید به عملکرد دولت نمره بدهند» این رویکرد صحیحی است ولی دو نکته را اضافه کنم. نمرات کارشناسان، پایداری و اعتبار بیشتری از آرای مردم دارد لذا از آنان هم بپرسید. به علاوه مردم تا حدی منتظر نتایج عملکرد هستند. فکر کنم در اسفند و فروردین زمان مناسب‌تری برای نمره دادن مردم است.
«مردم به شرایطی که دولت را گرفتیم آگاه هستند» بله همه آگاه هستند. کسی آن شرایط را انکار نمی‌کند ولی همه شعار‌ها و وعده‌های داده‌شده هم براساس آگاهی به همان شرایط است. کسی نمی‌گوید دلار به ۴۲۰۰ برگردد، ولی اینکه طی این مدت حدود ۵ هزارتومان بیشتر شود درحالی‌که به طعنه گفته می‌شد ۵ هزارتومان خواهد شد را تقصیر آن شرایط نباید انداخت.
«روزی ۷۰۰ خانواده ایرانی داغدار می‌شدند، می‌گفتند تخصیص ارز امکان ندارد و به خاطر تحریم به ما واکسن نمی‌دهند؛ ما واکسیناسیون را در اولویت قرار دادیم و خدا را شاکریم که امروز آمار ابتلا و فوت کاهش یافته است.» نیمی از این گزاره درست است. ولی این روند پیش از آمدن دولت کنونی آغاز شده بود؛ و وزیر سابق بهداشت هم مورد حمایت اصولگرایان بود. به علاوه اوایل تولید واکسن تقاضای جهانی بالا بود نه مثل الان که عرضه بیشتر و بازار تا حدی اشباع است. با این حال موفقیت دولت کنونی در ماجرای کرونا انکارناپذیر است. البته مساله برکت را هم فراموش نکنیم. همچنین کاهش فشار‌های تحریمی را هم از ابتدای سال اضافه کنید.
«روزی مردم دنبال واکسن بودند، اما امروز دولت دنبال مردم است تا واکسن بزنند» این درست است ولی یک اتفاق عمومی و جهانی هم هست. در مجموع در این زمینه به دولت نمره قبولی باید داد.
«در کشور‌های اطراف مشکلاتی هست، اما الان در کشور خودمان وضعیت خوبی داریم» اگر با افغانستان مقایسه کنید قطعا درست است ولی مقایسه با افغانستان و عراق و سوریه درست نیست و این در شأن دولت ایران نیست که در چنین مقایسه‌هایی وارد شود بهتر بود این را نمی‌گفتید، اثر منفی بدی بر افکار عمومی دارد.
«فضای کسب‌وکار دوباره دارد در کشور رونق می‌گیرد» برای اثبات این ادعا شاخص‌های زیادی هست حداقل باید به برخی از آن‌ها اشاره می‌کردید. متاسفانه برخی هم خلاف این گزاره شما را معتقدند و گمان دارند در بهترین حالت وضع تغییر چندانی نکرده است.
«چند روز دیگر برای رفع مشکل کمبود پزشک متخصص در کشور تصمیم می‌گیریم» حتما این کار را نکنید. ابتدا یک گزارش کارشناسی در مورد ضرورت این مساله منتشر کنید. اگر هست همین امروز منتشر کنید تا کارشناسان آن را مطالعه و نقد کنند. اگر چنین گزارشی نیست پس چطور می‌خواهید مساله به این مهمی را تصمیم بگیرید؟ این یک فریبکاری کارشناسی است. مساله در اولویت ما رفتن همین متخصصان موجود است ابتدا این را باید حل کرد. به‌علاوه همین امسال اعلام شد که برخلاف گذشته برخی رشته‌های تخصصی داوطلب کافی ندارد. این ترس هست که طرفداران طب اسلامی- ملی درصدد تخریب نظام آموزش پزشکی کشور از طریق کاهش سطح علمی آن باشند. در هر حال بدون انتشار گزارش کارشناسی هیچ تصمیمی عاقلانه و مورد قبول نخواهد بود.
«ذخایر کالا‌های اساسی نگران‌کننده بود؛ امروز نگرانی درباره ذخایر کالا‌های اساسی نداریم» این نکته را از شما می‌پذیریم و امیدواریم با وحدت نظر در مجموعه قوای حکومتی شاهد چنین کمبود‌هایی نباشیم.
«روز‌های پایانی مردادماه نگرانی تامین حقوق کارمندان دولت را داشتیم» ضرورت دارد که اعلام شود این حقوق از چه منابعی تامین شده است؟ این موضوعی نیست که بتوان آن را پنهان کرد و به مردم نگفت. آیا منابع درآمدی دولت بیشتر شده؟ آیا ثروت دولت فروخته شده؟ آیا از بانک‌ها قرض شده؟ روشنگری در این سه زمینه مهم‌تر از اصل بیان آن گزاره است.
«آثار تورمی که امروز مردم دارند، می‌بینند برمی‌گردد به تصمیماتی که قبلا گرفته شده است» مثلا چه تصمیماتی؟ روشن بگویید. به‌علاوه اگر ادعای‌تان درست باشد این‌ها را مگر قبلا نمی‌دانستید که تصمیمات قبلی‌ها آثار تورمی درازمدتی دارد؟ تا کی این آثار ادامه دارد؟ این مصداق مسوولیت‌پذیری نیست.
«همه تلاش را داریم می‌کنیم که تورم ایجاد نشود؛ مراکز آماری می‌گویند تورم کنترل شده و رو به کاهش است» حتما همه دولت‌ها چنین تلاش‌هایی داشته‌اند ولی موفقیت کمتر بوده. مراکز گوناگون آماری نداریم. مرجع آمار در این مورد بانک مرکزی یا مرکز آمار است. صریح عدد و رقم بدهید و با نقد‌ها و وعده‌های انتخاباتی خود مقایسه کنید. عجله‌ای برای قضاوت کردن نیست. اسفندماه یک ارزیابی ابتدایی می‌توان کرد.
«با کسری بودجه جدی مواجه هستیم؛ این کسری بودجه را باید تا آخر سال حل کنیم. اگر حل نشود مشکلات جدی خواهیم داشت.» اگر همین یک کار را به صورت پایدار انجام دادید دیگر نیاز به کارنامه‌ای ندارید؟ کلا قبول هستید؟ ولی اینکه اضافه کرده‌اید اگر حل نشود؛ یعنی چه؟ کی باید حل کند؟ اگر یک کارشناس این جمله را بگوید منطقی است ولی رییس‌جمهور باید بگوید من این را حل می‌کنم یا نمی‌توانم حل کنم. برنامه شما برای این «اگر حل شود» چیست؟ به‌علاوه مشکلات جدی یعنی چی؟ از اینکه هست جدی‌تر؟ مگر نگفتید حقوق کارمندان را حل کردید؟ خب همان راه را هم برای تامین کسری بودجه ادامه دهید. اگر حقوق‌ها را بدهید ۸۰ درصد بودجه تامین است. امیدوارم حل مشکل کسر بودجه از طریق تغییر در تعریف مفاهیم نباشد. اگر شیوه تامین حقوق کارمندان را توضیح داده بودید بهتر می‌توانستیم داوری کنیم.
«باید در کشور درآمد‌ها را افزایش بدهیم و هزینه‌ها را کاهش دهیم.» بله، باید این کار را کرد. مهم‌ترین درآمد فروش منابع نفتی و صادرات آن است. فعلا مهم‌ترین هزینه قابل کاهش نیز هزینه‌های مبادله با خارج است که گفته می‌شود حداقل تا ۲۵ درصد بر قیمت تمام‌شده کالا و خدمات اضافه می‌کند. هر دو مورد نیز مرتبط با حل مساله برجام است که ظاهرا اراده‌ای در مورد حل آن تاکنون شکل نگرفته است.
«همه باید کمک کنند؛ هم دولت کمک کند و هم مجلس؛ دولت پرخرج قابل قبول نیست.» مشکل اصلی‌تر دولت؛ پرخرج بودن آن نیست، بلکه ناکارآمدی آن است. در هر حال هر کدام را حل کردید مردم حمایت خواهند کرد.
