وزارت آموزش و پرورش هنوز وزیر ندارد. حالا شایعاتی از معرفی محمد طیب صحرایی به عنوان وزیر آموزش و پرورش می‌رسد. کسی که سوابقش در این حوزه حتی از حسین باغگلی گزینه رد شده قبلی هم کمتر است!
دیدارنیوز – رسول شکوهی: قصه وزارت آموزش و پرورش در دولت ابراهیم رئیسی همچنان با چالش‌ها و گره‌های زیادی ادامه پیدا می‌کند. بعد از آنکه حسین باغگلی به عنوان وزیر پیشنهادی این وزارتخانه به مجلس شورای اسلامی رفت و تنها وزیری شد که نتوانست نظر مثبت نمایندگان مجلس را به خود جلب کند این وزارتخانه هنوز وزیر ندارد و با سرپرست اداره می‌شود.
گزینه‌هایی که مطرح می‌شوند تقریبا این چالش و گره را بیشتر می‌کنند و البته این نگرانی را تشدید می‌کنند که گویا ابراهیم رئیسی به مانند حسن روحانی با وزارت آموزش و پرورش برخورد می‌کند و متاسفانه با آموزش و پرورش شوخی می‌کنند.
محمد طیب صحرایی که به عنوان گزینه پیشنهادی وزارت آموزش و پرورش مطرح می‌شود تقریبا در سطح حسین باغگلی وزیر پیشنهادی قبلی است و تجربه و سابقه ویژه‌ای در آموزش و پرورش ندارد و بیشترین سابقه‌ای که در آموزش و پرورش داشته مدیریت مدارس غیر دولتی زیر نظر دانشگاه امام صادق است. باغگلی نیز بیشترین سابقه‌ای که در آموزش و پرورش داشت مدیریت مدارس غیر دولتی زیر نظر آستان قدس رضوی بود.
صحرایی متولد کرمانشاه است و تحصیلاتش در حوزه علوم سیاسی است. او اگر به مجلس معرفی شود و رای بیاورد از جمله دیگر امام صادقی‌های دولت رئیسی می‌شود. او دکترای معارف اسلامی و علوم سیاسی را از دانشگاه امام صادق گرفته است. در رزومه او که در سایت‌های مختلف آمده او را از سال ۸۶ عضو هیات علمی دانشگاه امام صادق معرفی می‌کنند، ولی به سایت دانشکده علوم سیاسی دانشگاه امام صادق که مراجعه کنیم و به لیست اساتید مراجعه کنیم اسم او را پیدا نمی‌کنیم. شاید مشکل از سایت این دانشکده باشد.
در رزومه صحرایی مسئولیت‌های فرهنگی و دانشجویی مختلفی مانند مسئولیت دفتر اعزام مبلغ، مدیرکل فرهنگی و قائم مقام معاونت دانشجویی ذکر شده است. در سابقه او هیچ فعالیت اجرایی دولتی دیده نمی‌شود و تنها فعالیت مرتبط او با مقوله آموزش و پرورش مدیریت مجتمع آموزشی امام صادق (ع) بوده است.
صفحه‌ای در توییتر با اسم و مشخصات صحرایی به سبک مدیرانی که وارد توییتر می‌شوند با نام و یاد خدا فعالیت خود را در توییتر شروع کرد و این شایعه که صحرایی به عنوان وزیر پیشنهادی آموزش و پرورش به مجلس معرفی می‌شود را تقویت کرد.
وزیر پیشنهادی که در ابتدا برای وزارت آموزش و پرورش به مجلس رفت از لحاظ تحصیلات به حوزه تعلیم و تربیت مرتبط بود، ولی هیچ سابقه مشخصی به جز دوران مدارس آستان قدس در آموزش و پرورش نداشت. باغگلی نه تنها کم تجربه بود که شناخت کامل و دقیقی در حوزه آموزش و پرورش نداشت و هر چند مدعی بود که برای تحول و تغییر به این وزارتخانه خواهد رفت، اما از موضع گیری‌ها و دیدگاه هایش مشخص بود که حتی اگر به این جایگاه برسد هم نه تنها نمی‌تواند کار خاصی انجام دهد بلکه امکان دارد شرایط آموزش و پرورش را پیچیده‌تر هم بکند.
صحرایی اگر به عنوان وزیر آموزش و پرورش معرفی شود از لحاظ تجربه در آموزش و پرورش به اندازه باغگلی است با این نکته که او حتی تحصیلات مرتبطی هم در حوزه تعلیم و تربیت ندارد. مدیریت یک مدرسه غیر دولتی در یکی از مناطق گران تهران قطعا شناخت و تجربه کافی به یک فرد برای وزارت آموزش و پرورش نخواهد داد.
آموزش و پرورش پر است از نیرو‌های توانمند و با سابقه که توان چانه زنی و پیگیری مسائل فرهنگیان را دارند و ایده‌های تحولی خود را هم دنبال کنند. فرهنگیان در دولت گذشته از سیاست‌های حاکم بر آموزش و پرورش نا امید شدند و امیدوار بودند تا در دولت جدید این سیاست‌ها تغییر کند و این وزارتخانه استراتژیک در اولویت‌های دولت قرار گیرد.
متاسفانه با معرفی باغگلی بخشی از این امید کمرنگ شد و اگر فردی در همان حد و اندازه‌ها باز معرفی شود نباید از فرهنگیان توقع امیدواری به دولت را داشت. در حال حاضر لایحه رتبه بندی معلمان یکی از اصلی‌ترین مسائل در آموزش و پرورش است و با شرایطی که امروز کشور دارد این وزارتخانه نیاز به وزیری خواهد داشت که بتواند در همین شرایط از مطالبات فرهنگیان دفاع کند. دوران جدی نگرفتن آموزش و پرورش به سر آمده و امروز همه بر اهمیت این نهاد تاکید می‌کنند. اگر جدی نگیریم و با این وزارتخانه و معلمان و خانواده‌ها و دانش آموزان شوخی کنیم باز هم تغییر و تحولی در آموزش و پرورش رخ نخواهد داد.
